Lekha Books

முதல்ல ராபர்ட் மேல் சந்தேகப்பட்டேன். ஆனா உங்களோட விசாரணையில அவருக்கும், பிரசாத்துக்கும் தொடர்பே இல்லைன்னு நிரூபணம் ஆயிடுச்சு. சொத்துக்கள் கிடைக்காத ஏமாற்றமும், கோபமும் அவனோட பெண் குழந்தைகள் மேல அவனுக்கு வெறுப்பு உண்டாகி, அந்த வெறுப்பினால அவனே குழந்தைகளைக் கொலை செஞ்சிருக்கலாமோன்னு எனக்குத் தோணுது. இந்த சந்தேகம் வந்தப்புறம்தான் நான் பிரசாத்தோட பங்களா முழுசையும் சுத்திப் பார்த்தேன். சமையல் அறையில இருந்த குப்பைப் பை, குழந்தையோட உடல் கிடந்த குப்பைப் பை மாதிரியே இருந்துச்சு. பிரசாத் வீட்டில அவங்க யாருக்கும் தெரியாம குப்பைப் பைகளை எடுத்துட்டு வந்து, ஆய்வுக்கு அனுப்பி வச்சிருக்கேன். குழந்தையோட பிணம் இருந்த குப்பைப் பையோட ரிப்போர்ட்டையும், பிரசாத் வீட்டில இருந்த குப்பைப் பையோட ரிப்போர்ட்டையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து தகவல்கள் சேகரிக்கணும்."

"அந்த பிரசாத் என்னவோ தனக்கு சொத்துக்கள் மேல அதிக நாட்டம் இல்லாத மாதிரியும், தன்னால் உழைச்சு சம்பாதிக்க முடியும் அப்படி இப்படின்னு சவாலா பேசினாரே சார்?"

"அது, தன் மேல சந்தேகம் வராம இருக்கறதுக்காக பேசப்பட்ட நாடக வசனமா ஏன் இருக்கக் கூடாது? இதெல்லாம் என் தலையைக் குடையற சந்தேகங்கள்."

"உண்மைகளைக் கண்டுபிடிச்சு யார் குற்றவாளின்னு நிரூபிக்கணுமே சார்?"

"அதுதானே நம்பளோட டியூட்டி? நாளைக்கு பிரசாத்தோட பங்களாவை மறுபடியும் முறைப்படி சோதனை போடணும். நாளைக்குக் காலையில ஒன்பது மணிக்கெல்லாம் நான் பிரசாத் வீட்டுக்குப் போயிடுவேன். நீங்க குப்பைப் பையைப் பத்தின ரிப்போர்ட் ரெடியாயிடுச்சான்னு போய் பாருங்க. அவசரம்னு சொல்லுங்க."

"ஓ.கே. ஸார்." கார்த்திக் கிளம்பினான்.

33

ஏற்கெனவே நலிந்து போயிருந்த கமலா, மகன் சரவணன் போலீஸாரிடம் மாட்டிக் கொண்டது பற்றி அறிந்த நிமிடத்தில் இருந்து பட்டினி கிடந்து மேலும் வாடினாள். அழுதாள்.

"இப்ப அழுது என்ன பிரயோஜனம்? 'சும்மா உட்கார்ந்திருக்க.. சும்மா உட்கார்ந்திருக்க’ன்னு அவனை சதா சர்வ காலமும் குத்திக் காமிச்சிக்கிட்டிருந்த. அதனாலதான் அவன் புத்தியே தடுமாறிப் போச்சு. அவனைத் திட்டாதே திட்டாதேன்னு எத்தனை தடவை சொன்னேன்? கேட்டியா?" கோபால் கோபத்துடன் கத்தினார்.

"ஏதோ கஷ்டத்துல திட்டிட்டேன். பெத்து வளர்த்தவளுக்கு திட்டறதுக்கு உரிமை கிடையாதா?"

"அதெல்லாம்   உன் காலத்துல. என் காலத்துல. இப்ப காலம் மாறிப் போச்சு. பெத்தவங்க திட்டினா பொறுமையா இருக்கறதெல்லாம் மலை ஏறிப் போச்சு. இப்ப உள்ள பிள்ளைங்க சுருக்குன்னு ரோஷப்பட்டுடறாங்க. சொல்லச் சொல்ல  கேட்காம அவனைத் திட்டிக்கிட்டே இருந்த. இப்ப என்ன ஆச்சு பாத்தியா?"

"வெந்த புண்ணில் வேலை பாய்ச்சுற மாதிரி நொந்துப் போய் கிடக்கற என் மனசை நீங்களும் நோக வைக்கறீங்களே. என் மகன் சரவணன் நல்லவன். ஒரு ஈ, எறும்பைக் கூட கொல்ல மாட்டானே, அவன் மேல இப்படி ஒரு பழி வந்துடுச்சே? இதில இருந்து எப்படி மீண்டு வரப் போறான் என் மகன்?" நெஞ்சில் அறைந்து கொண்டு அழுத கமலாவைப் பார்த்த கோபாலுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது.

"எழுந்திரு கமலா, அழாதே. கடவுளை நம்பறதைத் தவிர வேற வழியே கிடையாது நமக்கு. ஆஞ்சநேயர் நம்பளை கைவிட மாட்டார். ஆஞ்சநேயர் கவசத்தைப் படி. எல்லாத்தையும் அவன் காலடியில் ஒப்படைச்சுட்டு அழாம இரு" கமலாவிற்கு ஆறுதல் கூறிய கோபாலின் உள்ளம் அழுததை கமலா அறியவில்லை.

34

ப்ரேம்குமார், பிரசாத்தின் பங்களாவை சோதனை போட்டபிறகு ஸ்டேஷனுக்குத் திரும்பினார். கேஸ் ஃபைலை எடுத்து, மறுபடியும் கவனமாகப் படித்துப் பார்த்தார்.

"இன்ஸ்பெக்டர் ஸார்."

ப்ரேம்குமார் நிமிர்ந்து பார்த்தார்.

கார்த்திக்கும், ஆய்வாளர் சபரியும் வந்திருந்தனர்.

"வாங்க மிஸ்டர் சபரி. உட்காருங்க."

"இன்ஸ்பெக்டர் ஸார். அன்னிக்கு குழந்தையோட உடல் இருந்த குப்பைப் யையும், தொழிலதிபர் பிரசாத்தோட பங்களாவில் இருந்த குப்பைப் பையும் ஒரே கம்பெனி தயாரிப்பு. அது மட்டும் இல்லை.. பை ஜாயிண்ட் ஆகற இடமும் மிஷின் பங்க்ச் பண்ணின அடையாளமும் எல்லா கவர்லயுமே ஒரே மாதிரி இருக்கு பார்த்தீங்களா? பிரசாத்தோட பங்களாவிலுள்ள கவர்களும், குழந்தையோட உடல் கிடந்த கவரும் ஒரே ரோல்ல இருக்கக்கூடிய கவர்கள்தான். ஒரு தடவை மிஷின் ஓடும்போது ஏறத்தாழ பதினோறாயிரம் ரோல்கள் ரெடியாயிடும். அந்த ஒரு லாட்ல தயாரான ரோல்ல, இந்த ஒரு ரோலும் தயாராகி இருக்கு. ஏறக்குறைய பத்து விநாடிகளுக்குள்ள அடுத்த ரோல் தயாராயிடும். அப்படி பத்து விநாடி நேரத்துக்குள்ள தயாரானதுதான் இந்தப் பை." ஆய்வாளர் சபரி திட்டவட்டமாக தன் ரிப்போர்ட்டைக் கூறினார்.

"அப்பிடின்னா, குழந்தையோட பிணம் கிடந்த குப்பைப்பையும், பிரசாத்தோட பங்களா சமையலறை குப்பைத் தொட்டியில கிடந்த குப்பைப் பையும் ஒரே ரோல்ல தயாரானவை. அப்படித்தானே?" ப்ரேம்குமார் ஆவலுடன் சபரியிடம் கேட்டார்.

"அதில ஒரு பர்ஸென்ட் கூட சந்தேகமே கிடையாது இன்ஸ்பெக்டர். உறுதியா சொல்ல முடியும். ரெண்டும் ஒரே ரோல்ல இருந்து உபயோகிச்ச கவர்கள்தான்."

"பார்த்தீங்களா கார்த்திக்! என்னோட அனுமானம் சரியா இருக்கு. பிரசாத்தோட பங்களாவை மறுபடியும் முறைப்படி சோதனை போட்டப்ப, ஒரு படுக்கையறைக் கட்டில் அடிப்பக்கத்துல ஷெல்ஃப் மாதிரி அமைஞ்ச மாடல் இருந்துச்சு. அந்த ஷெல்ஃப் வெளியே தெரியாது. ஷெல்ஃபைக் கூர்ந்து கவனிச்சாத்தான் அது கட்டிலோட இணைஞ்ச ஷெல்ஃபுன்னு தெரியும். இல்லைன்னா தெரியாது. ஷெல்ஃப் இருந்ததை கவனிச்ச நான், அதைத் திறந்தேன். அதுக்குள்ள ஒரு ஜோடி ஷுஸ் இருந்துச்சு. அந்த ஷுஸ், குழந்தை கிடந்த குப்பைத் தொட்டிக்கிட்ட கிடைச்ச ஷு தடயத்துக்காக நாம தேடின வெளிநாட்டு ஷுஸ்."

"ஓகோ! நாம ஷு தடயத்தைப் பத்தி அறிவிச்ச உடனேயே உஷாராகி அந்த ஷுக்களை பிரசாத் மறைச்சிருக்கார். அப்படித்தானே சார்?"

"ஆமா கார்த்திக். இன்னொரு விஷயம், பங்களாவின் கீழ்த்தளத்துல இருந்த விருந்தினர் அறையில ஒரு ஃப்ரிட்ஜ் இருந்துச்சு. அது காலியா இருந்துச்சு. குழந்தையோட உடலை அந்த ஃப்ரிட்ஜ்ல வச்சிருக்கணும்ங்கறதுதான் என்னோட அனுமானம். அங்கே சில தேவை இல்லாத சாமான்கள் எல்லாம் நிறைய பெட்டிகள்ல போட்டு வச்சிருந்துச்சு..."

"எந்த மாதிரி பெட்டிங்க இருந்துச்சு ஸார்?"

"வெளிநாட்டுக்குக் கொண்டு போற மாதிரி பெரிய சைஸ் சூட்கேஸ்கள், எல்லாமே வெளிநாட்டுத் தயாரிப்புதான். அதுக்குள்ளதான் நிறைய பழைய பேப்பர்கள், டாக்குமெண்ட்ஸ், ஃபைல்ஸ் அது இதுன்னு நிறைய இருந்துச்சு. அதிலே இருந்த புது ஃபைல் ஒண்ணு என் கண்ணுல பட்டுச்சு. அது, பிரசாத்தோட மெடிக்கல் ஃபைல்.