Lekha Books

"யூ ஆர் ரைட் ஸார். அந்தப் பொண்ணோட மார்பகங்களின் ஆரம்பப் பகுதியில அதாவது மேல் பகுதியில லேசான நகக்குறிகள் பதிஞ்சிருக்கு. இடுப்பு பகுதியிலயும் நகக்காயங்கள் இருக்கு..."

"அப்படின்னா பலவந்தமா கற்பழிப்பு நடந்திருக்கா?"

"இல்லை ஸார். கற்பழிப்பு முயற்சியில போராடும் போது அவ கீழே விழுந்திருக்கணும்... அப்போ அடி பலமா பட்டிருக்கணும். அதனாலதான் அவ இறந்து கிடந்த இடத்துல ரத்தக்கறை இருந்திருக்கணும். அடிப்பட்டதுல அவ உயிர் போயிருக்கணும்..."

"யெஸ். நீங்க சொல்றது சரிதான். உயிர் போயிட்டதைப் பார்த்து பயந்து போன அந்தக் குற்றவாளி, அதுக்கப்புறம் கெரோஸினை ஊத்தி, அவ உடலை எரிச்சிருக்கான். இப்ப உடனே அந்தப் பொண்ணோட வீட்டுக்குப் போகணும். அவங்க வீட்ல இருக்கிறவங்களை விசாரிக்கணும். கான்ஸ்டபிள், ஜீப்பை ரெடி பண்ணு" என்றவர் மஞ்சுநாத்திடம் "நீங்களும் வர்றீங்களா மஞ்சுநாத்?" என்று கேட்டார்.

"வரேன் ஸார்."

அவர்கள் பேசிக்கொண்டே ஜீப்பில் ஏறினார்கள். அவர்களது பேச்சு தொடர்ந்தது.

"எனக்கென்னமோ அந்தப் பொண்ணு மேகலாவுக்கு யாராலயோ பாலியல் பலாத்கார தொந்தரவு இருந்திருக்கணும்னு தோணுது. எவ்வளவோ செய்திகள் இதைப்பத்தி வருது. பெரும்பாலும் குடும்பத்துல உள்ள உறவுக்காரங்களாலதான் இந்த பாலியல் பலாத்கார விவகாரங்கள் நடக்குதாம். பத்திரிகைகள், தொலைக்காட்சி போன்றவற்றில் இது குறித்த எச்சரிக்கை உணர்வு பத்தி நிறைய எழுதறாங்க. டி.வி.யில பேசறாங்க. ஆனாலும் இந்தக் குற்றங்கள் கூடுதலாகுதே தவிர குறையவே இல்லை. இதுக்குக் காரணம் பெண்கள், தங்களுக்கு ஏற்படற இந்த இக்கட்டான நிலைமை பத்தி வெளியே சொல்லாம மறைச்சுடறதுதான். குடும்ப கௌரவம், தன்மானப் பிரச்சனை காரணமா அவங்களால வெளிய சொல்ல முடியறதில்லை. உதாரணமா ஒரு பெண்ணுக்கு, அவ வேலை செய்யற இடத்துல உள்ள ஆண்களால பாலியல் பலாத்கார பிரச்சனை ஏற்பட்டா... அவ அதை யார்கிட்டயும் சொல்றது இல்லை. 'தன்னோட வேலை பறி போயிடும், குடும்பம் தெருவுல நிக்க நேரிடும்'ங்கற எதிர்கால பிரச்சனை காரணமா சொல்லாம மறைச்சுடறா. ஒரு குடும்பத்துல, உறவுக்காரன் கார்டியனாவோ... அந்தக் குடும்பத்துக்கு பண உதவி செய்றவனாவோ இருக்கக் கூடிய பட்சத்துல, அவனால ஏற்படற பாலியல் பலாத்கார தொந்தரவை வெளிய சொல்லி அவனைக் காட்டிக் குடுக்காம விட்டுடறாங்க பெண்கள். பொருளாதார பலவீனத்தைப் பயன்படுத்தி தங்களோட வக்கிரத்தனமான பலவீனத்தை நிறைவேத்திக்கற அயோக்கியர்கள், உறவுக் கூட்டத்துக்குள்ளதான் நிறைய இருக்காங்க."

"இதைக் தடுக்கறதுக்கு என்ன வழி ஸார்?" மஞ்சுநாத் கேட்டார்.

"காவல் துறையாலயோ கடுமையான தண்டனைங்கற சட்டத்துனாலயோ மட்டும் இதை எப்படித் தடுக்க முடியும் மஞ்சுநாத்? பாதிக்கப்பட்ட பெண்கள் தங்களோட அவல நிலைமையை மூடி மறைக்காம... தைரியமா வெளியே சொல்லத் துணியணும். சொன்னாத்தானே காவல்துறையும், சட்டமும் நடவடிக்கை எடுக்க முடியும்? தடுக்க முடியும்?

“பாலியல் பலாத்காரக் குற்றத்தைப் பொறுத்த வரைக்கும் பெண்கள் துணிச்சலா முன் வந்தாத்தான் ஆண்களின் இந்த வக்கிரத்தனமான போக்கைத் தடுத்து நிறத்த முடியும். குடும்பம், மானம், கௌரவம், பாசம், நன்றிக்கடன்ங்கற சென்ட்டிமென்டைத் தள்ளி வச்சுட்டு குற்றங்களையும், குற்றவாளிகளையும் காட்டிக் குடுக்க பெண்கள் மனதளவுல தயாராகணும்.

ஓரே ஒரு பெண் துணிஞ்சா போதும் அவளைப் பார்த்து ஆயிரக்கணக்கான பெண்களுக்கு துணிச்சல் வரும். அவங்களோட அந்தத் துணிச்சல்தான் முறைகேடாக நடந்து கொள்ளும் ஆண்களின் பாலியல் குற்றங்களைக் குறைக்கும். நாளடைவுல நீக்கும்.

“பத்திரிகைகள் எழுதற கட்டுரைகள், குடுக்கற விழிப்புணர்வு மட்டுமே போதாது. சம்பந்தப்பட்ட பெண்கள், தங்களுக்கு தொந்தரவு குடுக்கற நபர்களை அடையாளம் காட்ட தைரியமா முன் வரணும். சமீபத்துல இந்த பாலியல் பலாத்கார பிரச்சனையை மையமா வச்சு 'அச்சமுண்டு அச்சமுண்டு'ங்கற ஒரு படம் வெளிவந்துச்சு. அதில சிறுமியரை பாலியல் பலாத்காரம் பண்றதைப் பத்தி டைரக்டர் அருண், அருமையா கதை அமைச்சு அற்புதமா டைரக்ட் பண்ணி இருக்கார். குத்துப்பாட்டு இல்லாத, டிஷ்யூம் டிஷ்யூம் சண்டை இல்லாத டீஸென்ட்டான படம்... மக்களுக்கு மெஸேஜ் சொன்ன தரமான படத்தை மட்டும் டைரக்டர் அருண் தரலை... பாடமும் தந்திருக்கார்."

"நான் கூட அந்தப்படம் பார்த்தேன் ஸார். நீங்க சொன்ன மாதிரி ஆர்ப்பாட்டம் இல்லாத அருமையான படம் ஸார் அந்த 'அச்சமுண்டு அச்சமுண்டு' படம். அவலமான ஒரு குற்றஇயல் கருவைக் கொண்ட கதையை அழகான ஒரு கவிதை மாதிரி குடுத்திருக்காரு டைரக்டர் அருண்."

"வயிற்றுப் பசிக்கு வீட்டு வேலைக்கு வர்ற இளம் ஏழைப் பெண்களுக்கும், சிறுமிகளுக்கும் வீட்டின் எஜமான் குடுக்கற செக்ஸ் டார்ச்சர்பத்தி அந்தப் பொண்ணுங்க தைரியமா வெளிய சொல்லணும்.

“வக்கிரத்தனமா அவங்களைத் தொட்டா உடனே 'எடு விளக்கமாத்தை, அடி சாத்து அவனை'ன்னு வீறு கொண்டு பெண்கள் எழணும். ஒரு தடவை சூடான பால் பானைக்குள்ள வாயை விட்ட பூனை... மறுபடி விடுமா? அது போலத்தான்."

அவர்கள் பேசிக் கொண்டே இருக்க, ஜீப், மேகலாவின் வீட்டில் நின்றது. அனைவரும் இறங்கி உள்ளே சென்றனர்.

அழுது கொண்டிருந்த சுபிட்சாவிடம், ஆதவன் விசாரணையை ஆரம்பித்தார்.

"இறந்து போனது உங்க அக்காவா?" ஆதவன் கேட்டார்.

"ஆமா இன்ஸ்பெக்டர் ஸார்."

"அவங்களுக்கு கல்யாணமாயிருச்சா?"

"ஆயிடுச்சு ஸார். எங்க சொந்த அத்தை பையன்தான் மாப்பிள்ளை."

"அவங்க ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமா இருந்தாங்களா?."

"ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்தாங்க ஸார்."

"உங்க அக்கா கல்யாணத்துக்கு முன்னால யாரையாவது காதலிச்சாங்களா?"

ஆதவன் இப்பிடி ஒரு கேள்வி கேட்டதும் சுபிட்சா அதிர்ச்சி அடைந்தாள். 'என்ன பதில் சொல்வது?' என்று திகைத்தாள்.

"இங்கே பாரும்மா. நாங்க போலீஸ் டிபார்ட்மெண்ட். எங்களோட பார்வைக்கும், சந்தேகத்துக்கும் ஏத்தமாதிரி கேள்விகளைக் கேட்டோம். உண்மையான பதிலை சொன்னாத்தான் குற்றாவாளியைக் கண்டுபிடிக்க முடியும்."

"குற்றவாளியா?" சுபிட்சாவின் குரல் நடுங்கியது.

"ஆமாம்மா. பிரேதப் பரிசோதனை ரிப்போர்ட்ல, உங்க அக்கா தீ பிடிச்சதால சாகலை. கீழே விழுந்து பின்னந்தலையில அடிப்பட்டு இறந்து போயிருக்காள்னு எழுதி இருக்காங்க. அது மட்டுமில்ல. உங்க அக்காவைக் கற்பழிக்க நடந்த முயற்சியில அவ உடம்புல ஏற்பட்ட நகக் காயங்களும் இருக்காம். கற்பழிப்புல இருந்து தன்னைக் காப்பத்திக்கற முயற்சியில கீழே விழுந்து இறந்து போயிருக்கா. இதைப் பார்த்து பயந்து போன குற்றவாளி, அவ மேல கெரோஸினை ஊத்தி தீ வச்சிருக்கான். இப்ப சொல்லும்மா... உங்க அக்கா யாரையாவது காதலிச்சிருக்காளா?"