Lekha Books

"சரி மாமா. நான் போகும்போது பணம் குடுங்க. வாங்கிட்டு வந்துடறேன்."

மூர்த்தியைப் பின்தொடர்ந்து பிரகாஷ் வெளியேறியதும் நிம்மதி அடைந்தாள் மேகலா. தற்காலிகமான அந்த நிம்மதியைத் தொலைத்து, மீண்டும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளானாள்.

அப்போது அவர்களது வீட்டுத் தொலைபேசி ஒலித்தது. மூர்த்தி ரிஸீவரை எடுத்தார்.

"ஹலோ..."

"அரவிந்த் நர்ஸிங் ஹோம்ல இருந்து பேசறோம். மேகலா இருக்காங்களா...."

"கொஞ்சம் வெய்ட் பண்ணுங்க." பதில் கூறிய மூர்த்தி, உரக்கக் குரல் கொடுத்தார்.

"மேகலா... அரவிந்த் நர்ஸிங் ஹோம்ல இருந்து கூப்பிடறாங்க. உன் கூட பேசணுமாம்."

இதைக் கேட்ட மேகலா அதிர்ச்சி அடைந்தாள். அவளது இதயத் துடிப்பு வெகு வேகமாகத் துடித்தது. உடல் உபாதையிலும், உள்ளத்தில் உருவான உளைச்சலாலும் திகைப்பு மாறாத முகத்துடன் எழுந்தாள் மேகலா.

மேகலா எழுந்து, தொலைபேசி இருக்கும் இடத்திற்கு தளர்வாய் நடந்து சென்றாள். அடக்கமாகக் காத்திருந்த ரிஸீவரை எடுத்தாள். பேசினாள்.

"ஹலோ......"

"மேகலாவா?" மறுமுனையில் குரல் ஒலித்தது.

"அ... அ... ஆமா... நான் மேகலாதான் பேசறேன்..."

"எங்க டாக்டர் உங்ககிட்ட பேசணுமாம்... ஒரு நிமிஷம்..."

"சரி..." மௌனமாய் காத்திருந்த மேகலாவிற்கு அந்த ஒரு சில வினாடிகள் கூட யுகங்களாய் தோன்றியது. மீண்டும் மறுமுனையிலிருந்து குரல் வந்தது.

"மிஸ் மேகலா... நான் டாக்டர் ராஜேஷ் பேசறேன். சிஸ்டர் அகிலா உங்களைப்பத்தி சொன்னாங்க..."

"எ... எ... என்ன சொன்னாங்க...?"

"நீங்க ஒரு அட்வர்ட்டைசிங் கம்பெனியில வொர்க் பண்றீங்களாமே...?"

"ஆமா..."

"உங்க கம்பெனியில டி.வி. விளம்பரப்படம் தயாரிக்கறாங்களாமே?"

இதைக்கேட்டு, தடுமாறி, தாறுமாறாய் துடித்துக் கொண்டிருந்த மேகலாவின் இதயத்துடிப்பு சற்று சீரானது. பதில் கூற ஆரம்பித்தாள்.

"ஆமா. நிறைய டி.வி. கமெர்ஷியல்ஸ் பண்ணி இருக்கோம்."

"எங்க ஹாஸ்பிடலுக்கு ஒரு விளம்பரப் படம் எடுக்கணும். இது விஷயமா உங்க ஆபீஸ்ல யாரைப் பார்க்கணும்?"

"எங்க எம்.டி. மிஸ்டர் அஜய் படுகோனைத்தான் நீங்க பார்க்கணும். அவர் ஏகப்பட்ட பிஸி ஷெட்டியூல்ல இருக்கறவர். அப்பாயிண்ட்மென்ட் வாங்காம அவரைப் பார்க்க முடியாது..."

"ஓ... அப்படியா? ப்ளீஸ்... நீங்க கொஞ்சம் சொல்லி எவ்வளவு சீக்கிரம் அவரைப் பார்க்க வைக்க முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் பார்க்க வைங்களேன். அவசரமா... எங்க ஹாஸ்பிட்டல் ஆக்டிவிட்டீஸை ப்ரமோட் பண்ண வேண்டியதிருக்கு. இதுக்குரிய முதல் கட்டமா டி.வி.யில விளம்பரப் படம் போடலாம்னு எங்க ஹாஸ்பிட்டல் 'டீன்' சொல்றாரு. சிஸ்டர் அகிலா சொன்னாங்க உங்க விளம்பரக் கம்பெனிதான் இப்ப நம்பர் ஒன்ல இருக்கு'ன்னு..."

"ஆமா டாக்டர். ஆனா எங்க எம்.டி. பிரிண்டிங், ம்யூஸிக் எக்ஸ்போர்ட் பிஸினஸ் இப்பிடி பல வேலைகள்ல ரொம்ப பிஸியா இருக்கறவர். அவர் கூட உங்களை மீட் பண்ண வைக்கறதுதான் கொஞ்சம் கஷ்டம்..."

"ப்ளீஸ்... மேகலா... உங்க கம்பெனியிலதான் எங்க விளம்பரப் படம் தயாரிக்கணும். அதுவும் இன்னும் ஒரு மாசத்துக்குள்ள முக்கியமான டி.வி. சேனல்கள்ல டெலிகாஸ்ட் பண்ணணும்ன்னு சொல்லிட்டார். இந்தப் பொறுப்பை என்கிட்ட ஒப்படைச்சுட்டார். நீங்க ட்ரை பண்ணி உங்க எம்.டி.யோட ஒரு சந்திப்புக்கு ஏற்பாடு பண்ணினா ரொம்ப உதவியா இருக்கும். ப்ளீஸ்..."

"சரி டாக்டர். என்னால முடிஞ்ச வரைக்கும் முயற்சி பண்றேன். ஏற்கெனவே அவருக்கு இருக்கற ஷெட்யூல் ஏதாவது கேன்சல் ஆனாலோ, தள்ளிப் போடப்பட்டாலோ... அவரை சந்திக்க வைக்க வாய்ப்பு கிடைக்குதான்னு பார்க்கறேன்."

"சரி, மிஸ் மேகலா. கூடிய வரைக்கும் சீக்கிரமா உங்க எம்.டி.யை சந்திக்க வைங்க... என்னோட மொபைல் நம்பர் எழுதிக்கோங்க. இந்த நம்பர்ல என்னைக் கூப்பிடுங்க…"

"சரி டாக்டர்." என்று கூறிய மேகலா, டாக்டர் ராஜேஷ் சொன்ன நம்பர்களைத் தொலைபேசி அருகே இருந்த புத்தகத்தில் குறித்துக் கொண்டாள்.

அரவிந்த் ஹாஸ்பிட்டல்... ஃபோன்... என்றதும் வெலவெலத்துப் போன அவள் மனது அமைதியானது.

'அன்னிக்கு நர்ஸிங்ஹோம்ல குடுத்த ஃபார்ம்ல மறந்து போய் வீட்டு போன் நம்பரை எழுதிட்டேன் போலிருக்கு. அதனால, நர்ஸ் அகிலா, என்னோட வீட்டு நம்பரை குடுத்திருக்கா. நிஜம்மாவே டி.வி. கமர்ஷியல் எடுக்கற விஷயங்கறதுனாலதான் அகிலா, என்னோட நம்பரைக் குடுத்திருக்கா...'

"என்ன யோசனைம்மா மேகலா? உடம்புக்கு எப்படி இருக்கு? அடிச்சுப் போட்ட மாதிரி நேத்து அசந்து தூங்கிக்கிட்டிருந்தியே? இப்ப பரவாயில்லையா?"

"தலைவலிக்கு மருந்துக் கடைக்காரன் குடுத்த மாத்திரையினால அப்படித் தூங்கி இருக்கேன் போலிருக்கு அத்தை. மத்தபடி வேற ஒண்ணும் இல்லை. இதோ இன்னிக்கு ஆபீஸ்க்குக் கிளம்பப் போறேன்..."

"கொஞ்சம் உட்கார். சூடா ஹார்லிக்ஸ் போட்டுத்தரேன். குடிச்சுட்டு குளிக்கப்போ. குளிச்சுட்டு வந்து வயிறு நிறைய சாப்பிட்டுட்டு ஆபீசுக்குக் கிளம்பு..."

"இதோ... நானே சமையலறைக்கு வந்து ஹார்லிக்ஸ் போட்டுக்கறேன் அத்தை..."

"அதெல்லாம் வேண்டாம். நான் போய் போட்டுக் கொண்டு வரேன். நீ இங்கேயே இரு. பிரகாஷ், காலேஜ் போயிட்டான். சுபிட்சாவும் கிளம்பிப் போயிட்டா. நீயும், அண்ணனும்தான் சாப்பிடணும். இன்னிக்கு அமாவாசை, நான் சாப்பிட மாட்டேன்" பேசிக் கொண்டே சமையலறைக்குச் சென்றாள் கமலம்.

'ஒரு அம்மாவைப் போல அம்மாவுக்கு நிகரா பாசமுள்ள அத்தை...' கமலத்தின் அன்பைப் பற்றி நினைத்து உருகினாள் மேகலா.

6

வகை வகையான, வண்ண வண்ணமான சுடிதார்களில் கல்லூரிப் பறவைகள். அங்கங்கே தாவணியில் இருந்த ஓரிரண்டு சிட்டுக்களைப் பார்த்து, "கனகா கனகா நீ எனக்கா" என்று கிண்டல் செய்துக் கொண்டிருந்தனர் விடலைகள்.

ராமராஜன் படத்தில் பாவாடை தாவணி உடுத்தி நடித்த நடிகை கனகாவை மனதில் வைத்து அவ்விதம் கேலி பண்ணிக் கொண்டிருந்தனர்.

மெஜந்தா வண்ண க்ரேப் சில்க் சல்வாரில் ஆரஞ்சு வண்ண ஜரிகைப் பூக்கள் அள்ளித் தெளித்திருந்தது. ஆரஞ்சு வண்ண சுடிதாருக்குப் பொருத்தமாக அதே வண்ணத்தில் ஷில்பான் துப்பட்டாவில் அங்கங்கே தைக்கப்பட்டிருந்த சமிக்கிகள் கண் சிமிட்டிக் கொண்டிருந்தன. இத்தகைய அழகிய உடையை அணிந்திருந்த சுபிட்சாவின் காதுகளில் 'நாராயணா பேர்ல்ஸ்' கடையின் அழகிய முத்து தொங்கல்களும், கழுத்தில் முத்து மாலையும் அலங்கரித்துக் கொண்டிருந்தன. முத்துக்களுடன் மெஜந்தா வண்ண செயற்கைக் கற்களும் பதிக்கப்பட்டிருந்தன. சிவந்த நிறத்தில், எடுப்பான மூக்கும், விரிந்த விழிகளுமாய் மிக அழகாகக் காணப்பட்டாள் சுபிட்சா.

"ஏ சுபிட்சா! யார் யாரோ நடிக்க வர்றாங்க. நீ மட்டும் ஒரு படத்துல உன் முகத்தை காமிச்சா போதும்... ஒரே படத்துல கனவுக் கன்னியாயிடுவடி. அவ்ளவு அழகுடி நீ."