Lekha Books

ஆர்டர் எடுப்பவர் பில் கொண்டு வந்தார். சௌம்யா உதயகுமார், தன் கிரெடிட் கார்டைத் தேய்த்துவிட்டு டிப்ஸ் பணம் தனியாக வைத்துவிட்டு எழுந்தாள். மேகலாவும் எழுந்தாள். இருவரும் ரெஸ்ட்டாரண்ட்டின் அழகை மீண்டும் ரசித்தனர்.

அந்த ரெஸ்ட்டாரண்ட்டின் மேனேஜர் இவர்கள் அருகே வந்தார்.

"சுரேஷ் மேனன் சார் உங்களுக்கு 'கேன்டில் ரூம்' (Candle room) காட்டச் சொன்னார். வாங்க பார்க்கலாம்" என்றபடி அழைத்துச் சென்றார்.

"ஒரு சிறிய அறைக்குள் வாசனை திரவியங்கள் அடங்கிய பல மெழுகுவர்த்திகள் எரிந்து கொண்டிருந்தன. அவற்றின் வாசனை மனதை மயக்கியது. இருவர் மட்டுமே உட்காருவதற்குரிய அலங்கார இருக்கைகள் போடப்பட்டிருந்தன.

"சூப்பர்" சௌம்யா உதயகுமார் பாராட்ட, அந்த அறையின் நேர்த்தியை, தனி உலகிற்கே அழைத்துச் சென்றது போல மௌனமாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள் மேகலா.

"இங்கே இரண்டு பேருக்கு மட்டும்தான் மேடம் அனுமதி" என்றார் மேனேஜர்.

"முதல்லயே சொல்லியிருந்தா, நாங்க ரெண்டு பேரும் இங்கேயே உட்கார்ந்திருப்போம்..."

"நிறைய புதுமைகள் பண்ணி இருக்கிறார் சுரேஷ் மேனன். நல்ல ரிலாக்ஸேஷன் கிடைச்சது..."

மேனேஜரிடம் விடைபெற்று இருவரும் கிளம்பினார்கள். சௌம்யா உதயகுமார் தன் காரில் மேகலாவை அவளது வீட்டில் இறக்கிவிட்டு விடைபெற்றாள்.

9

"என்னக்கா, கனவு உலகத்துக்கு போயிட்டியா?" சுற்றிலும் ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு மேகலாவின் காதில் கிசுகிசுத்தாள் சுபிட்சா.

"சுபி, வருணோட அண்ணா வர இன்னும் நாலு மாசமாகுமாம்."

"அதனால் என்ன? அப்பா நம்ப ரெண்டு பேர் மேலயும் உயிரையே வச்சிருக்கார். நீ, வருணைக் காதலிக்கறதை அப்பாகிட்ட சொல்லு. நிச்சயமா சம்மதிப்பார்."

"அப்பாகிட்ட இப்ப பேச வேண்டாம்னு வருண் சொல்லிட்டார். அவசரப்பட்டு காரியம் கெட்டுடக் கூடாதுன்னு சொல்றார்."

"அதுவும் சரிதான்க்கா. இன்னும் நாலு மாசம்தானே."

"நேத்து சக்திவேல் மச்சானுக்கு என்னைக் கல்யாணம் பண்ணிக் குடுக்கணும்னு அப்பா அத்தைகிட்ட சொல்லிட்டிருந்தார்."

"சக்திவேல் மச்சான் ரொம்ப நல்லவர். ஆனா உன் மனசுதான் வருண்கிட்ட போயிடுச்சே?"

"வருணும் ரொம்ப நல்லவர்தான் சுபி."

"இப்பவே வக்காலத்துக்கு வர்றியா?"

"சீச்சி... அதுக்கு இல்ல...."

"சரி... சரி... ஒரேடியா வருண் புராணம் பாடாதே. நாளைக்கு எனக்குப் பரீட்சை இருக்கு. நான் போய் படிக்கறேன். வாசல்ல மீனா மாமி குரல் கேக்குது."

"அத்தை கூட பேசிக்கிட்டிருக்காங்க."

"காபிப்பொடி, சர்க்கரை வாங்க வந்திருப்பாங்க."

"அந்த மீனா மாமி ரொம்ப வெகுளி. அவங்க வெகுளித்தனமா பேசறதைக் கேட்டா ரொம்ப தமாஷா இருக்கும்."

"அவங்க ஹஸ்பண்ட் முரளி மாமா, மாமிக்கு பயந்து சாவார் மனுஷன். மனசில பட்டதை யாரு இருக்காங்க இல்லைன்னெல்லாம் பார்க்காம பட்பட்னு மாமி பேசிடுவாங்க”

அவர்கள் இருந்த அறைக்கு வந்தான் சக்திவேல்.

அவனுக்கு காபி கொண்டு வருவதற்காக எழுந்து சமையலறைக்குள் போனாள் மேகலா.

"என்ன சக்திவேல் மச்சான்! பேசினா முத்து உதிர்ந்திடுமா? எப்படித்தான் உங்களால இப்படி பேசாம இருக்க முடியுதோ?" மௌனமான புன்னகை ஒன்றையே அவளுக்கு பதிலாக அளித்தான் சக்திவேல்.

"ஆபீஸ்ல கூட யார்கிட்டயும் பேச மாட்டீங்களா?"

ஆவி பறக்கும் காபியுடன் வந்த மேகலா, சக்திவேலை வம்புக்கு இழுக்கும் சுபிட்சாவைப் பார்த்தாள்.

"ஏ சுபி, இதுதான் பரீட்சைக்கு படிக்கற லட்சணமா? அவரை ஏன் தொந்தரவு பண்ணற? இந்தாங்க காபி."

"தேங்க்ஸ்" சக்திவேல், மேகலாவிடம் இருந்து காபியை வாங்கினான்.

"வீட்டில இருக்கற ஆளுங்களுக்கு கூட தினமும் தேங்க்ஸ் சொல்றது இவர் ஒருத்தராத்தான் இருக்கணும்." சுபிட்சா, அவனைப் பற்றிப் பேசியதற்கு மீண்டும் ஒரு சிரிப்பையே வழங்கி விட்டு, கையில் ஒரு புத்தகத்துடன் மொட்டை மாடியை நோக்கிப் போனான் சக்திவேல்.

ஊரைவிட்டு ஒதுக்குப்புறமான ஒரு இடத்தில், மரத்தடியில் நண்பர்கள் குழுவினருடன் அட்டகாசமாகச் சிரித்துக் கொண்டு இருந்தான் பிரகாஷ். அவரவர் கொண்டு வந்திருந்த 'டூ வீலர்'களின் மீதே உட்கார்ந்தபடி அரட்டைக் கச்சேரி நடந்து கொண்டு இருந்தது.

"டேய், ஒரு சிகரெட் குடுடா ப்ளீஸ்" தன்னிடம் கேட்ட குணாவை முறைத்தான் பிரகாஷ்.

"இப்பதானேடா ஒரு சிகரெட் குடுத்தேன்" வாயில் புகைந்து கொண்டிருந்த சிகரெட்டை எடுக்காமலே பேசினான் பிரகாஷ்.

"வஸந்த் வரேன்னு சொன்னானே... ஏன் வரலை?" கேட்டவன் கணேஷ். தொந்தியும், தொப்பையுமாக வயதுக்கு மீறிய முதுமை தென்படும் உருவத்தில் தோற்றம் அளித்தான் கணேஷ்.

"அவன்தான் இப்பல்லாம் நம்ம கூட வராம நழுவிக்கிட்டிருக்கானே. அவன் ரூட் மாறிட்டான்" பாலாஜி சொன்னதும் பிரகாஷ் ஆச்சர்யமானான்.

"என்ன? ரூட் மாறிட்டானா?"

"ஆமா தலைவரே, அவனுக்கு ஒரு சூப்பர் ஃபிகர் மாட்டிருச்சு."

வசந்த்தைப் பற்றி பேச்சு ஆரம்பித்ததும் ஆளாளுக்கு, தங்களுக்குத் தெரிந்ததைச் செய்தி வாசிக்க ஆரம்பித்தார்கள் மைக் ஏதும் இல்லாமலே.

"யாருடா, அந்த சூப்பர் ஃபிகர்?"

"பேர் நிம்மி. நிம்மி என்கிற நிர்மலா. தினமும் புடவைதான். புடவையில கூட அசத்துவா. நோ மார்டன் ட்ரெஸ்."

"பெரிய பணக்கார வீட்டுப் பொண்ணு. ஆனா ரொம்ப சிம்ப்பிள்."

"புன்னகை அரசி நம்பர் டூ.”

"ஓ! அப்படின்னா ஸ்நேகாவா?"

"வசந்த் எப்படிடா அவளைப் பிடிச்சான்? பார்க்கறதுக்கு அங்கிள் மாதிரி இருக்கான்? அவன் ஒரு உம்மணா மூஞ்சி வேற. எப்பப் பார்த்தாலும் விவேகானந்தர் மாதிரி தத்துவம் பேசிட்டிருப்பானே...!"

"அந்த தத்துவப் பேச்சில தான் நிம்மியம்மா சொக்கிட்டாங்களாம்."

"ஜஸ்ட் லைக் தட் டைம் பாஸிங் காதலா?"

"ம்கூம். தீவிரமான தெய்வீகக் காதலாம்."

"கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போறாங்களாம்."

"வசந்த்தை நம்ம வழிக்குக் கொண்டு வரப் பார்த்தோம். அவன் நம்பளை அவன் வழிக்குக் கொண்டு வரப் பார்த்தான். இப்போ அவன் நிர்மலா தேவியம்மையாரோட வழிக்குப் போயிட்டான்."

"ஒருத்தன் நல்லவனா இருந்துடக் கூடாதுடா உங்களுக்கு."

"அப்போ, நம்ம க்ரூப்ல இருந்து ஒரு ஆள் திருந்திட்டான்றியா? அப்படின்னா நம்பல்லாம் கேடியா, பேடியா, பேமானியா? சொல்லுடா."

அப்பாவியாய் கேள்வி கேட்ட கிட்டுவை முதுகில் அடித்தான் பிரகாஷ்.

சரிவர முளைக்காத மீசையைத் தடவியபடியே கேட்டான் சுந்தர்.

"டேய் பிரகாஷ். உன்னைத்தான் காதல் இளவரசன்ங்கறாங்க. பேர்தான் இளவரசன். இந்த இளவரசன் கிட்ட எந்த நாட்டு இளவரசியும் மாட்டின மாதிரி தெரியலையே?"

"முழுசா மீசை முளைக்காத நீ என்னைக் கேள்வி கேக்கறியா? என்கிட்ட பதுங்க வேண்டிய பட்சிகளின் பட்டியலே போட்டு வச்சிருக்கேன்."

"லிஸ்ட்ல ஏதாவது டிக் பண்ணி இருக்கியா?"

"இது வரைக்கும் நாலு முடிஞ்சிருக்கு. இன்னும் எத்தனையோ இருக்கு. இங்க பாருங்கடா மச்சிகளா, பொண்ணுங்ககிட்ட நாம் பண்ற கேமிங் எல்லாம் வெளியில தெரியாது.