Lekha Books

விலக்குகள்

சுதந்திரம் மறுக்கப்பட்ட வாழ்க்கை எவ்வளவு கஷ்டமானது!

இயற்கையின் அழைப்புகள் கூட விலங்குகளுக்கு அடங்கியவை.

கதவைத் திறக்கும்போது வயிறைக் காலி பண்ண விடுவதில்லை.

இயற்கையின் அழைப்பு இறுகும்போது, கதவு அடைக்கப்படுகிறது.

 

*****

 

உறக்கம் வராத இரவுகள்

உறக்கம் வர மறுக்கும் முடியாத இரவுகளில்

நான் சிறை வாழ்க்கையைப் பற்றி நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட கவிதைகள் எழுதுகிறேன்.

ஒவ்வொரு நான்கு வரிகளும் முடியும்போதும், பேனாவைக் கீழே வைத்து விட்டு

சிறை கம்பிகள் வழியாக சுதந்திரமான வானத்தைப் பார்க்கிறேன்.

 

*****

 

நிற்காத மழை

ஒரு தெளிவான நாளில் ஒன்பது நாட்களின்

இடைவெளி இல்லாத மழை!

என் செருப்புகள் பிய்ந்து போயின.

பாதையின் சேறு முழுவதும் கால்களில்.

ஆனால், நடை எப்படி இருந்தால் என்ன?

நான் நடந்தே தீர வேண்டும்.

 

*****

 

வீணான நாட்கள்

நீல வானம் என்னை கேலி செய்ய திட்டம் போட்டு ஒளிர்கிறது.

சங்கிலிகளின் பிடியில் எனக்கு எட்டு மாதங்கள் வீணாயின.

ஒவ்வொரு நாளுக்கும் ஆயிரம் வராகன் விலை இருப்பதைப் போல.

இனி நான் என்று சுதந்திரத்தின் நாட்களைக் கொண்டாடுவது?

 

*****

 

இலையுதிர் கால அடையாளங்கள்

1

பத்துமணி ஆகும்போது சப்தர்ஷிகள்

மலைக்கு மேலே வருகின்றன.

மின்மினிப் பூச்சிகளின் ஏறி இறங்கும் பாட்டு

இலையுதிர் காலம் வந்து விட்டது என்பதை அறிவிக்கிறது.

மாறி மாறி வரும் பருவங்களில் சிறைக் கைதிக்கு என்ன வேலை?

அவன் கனவு காண்பது ஒரே ஒரு

பருவ மாற்றம் மட்டுமே: விடுதலை.

2

கடந்த இலையுதிர் கால தொடக்கத்தில் நான்

சுதந்திரமானவனாக இருந்தேன்.

இந்த இலையுதிர்காலம் என்னை சிறையறைக்குள் சந்திக்கிறது.

என் நாட்டிற்கு அளித்த சேவைகளின் கணக்கெடுக்கும்போது

இந்த இலையுதிர் காலத்தின் அறுவடை

சென்றதைவிட மோசமில்லை.

 

*****

 

சிறை வாசலில் ஒரு நடை

இந்த நீண்ட செயலின்மைக்குப் பிறகு

கால்கள் பஞ்சு போலாகி விட்டன.

முதல் எட்டிலேயே நான் தட்டித் தடுமாறி விழ இருந்தேன்.

உடனே முக்கிய காவலாளி பின்னால் வந்து கூறுகிறார்:

‘அட்டென்ஷன்! அபௌட்டேன்! நடந்தது போதும்.’

 

*****

 

இலையுதிர்கால இரவு

வாசற்படிக்கு முன்னால் காவல்காரன் துப்பாக்கியுடன் நிற்கிறான்.

மேலே கரிய மேகங்கள் நிலவைத் திருடிக் கொண்டு செல்கின்றன.

மூட்டைகள் முன்னேறி இயந்திரத் துப்பாக்கிகளைப் போல கூட்டம் கூடுகின்றன.

கொசுக்கள் படைவீரர்களாக போர் விமானங்களைப்

போல ஆக்கிரமிக்கின்றன.

என் இதயம் பிறந்த நாட்டுக்கு ஓராயிரம் மைல்கள் பயணிக்கின்றது.

என் கனவு ஆயிரம் கயிறுகள்

சேர்த்து உண்டாக்கிய நூல் பந்தைப் போல-

கவலையுடன் கட்டு இறுகுகிறது; குற்றம் செய்யாமலே

ஒரு வருடம் நான் சிறையில் இருந்தேன்.

கண்ணீரை மையமாக்கி நான் என் சிந்தனைகளை

கவிதைகளாக மாற்றுகிறேன்.

 

*****

 

ஆயிரம் கவிஞர்களின் தொகுப்பைப் படித்தபோது

பழமைவாதிகளுக்கு இயற்கை அழகைப் பற்றி பாட விருப்பம் இருந்தது.

பனி மலர்கள், காற்று, நிலவு, மூடுபனி, மலைகள், நதிகள்.

இன்று நாம் இரும்பையும் உருக்கையும் சேர்த்து

கவிதைகள் உண்டாக்க வேண்டும்.

இன்று கவிஞர்களுக்கு ஒரு படையெடுப்பு நடத்தவும் தெரிந்திருக்க வேண்டும்.

 

*****

 

இயற்கைக் காட்சி

மரக் கிளைகள் சாங்ஃபெயின் ஓவியத்தை வரைகின்றன.

க்வான்யுவின் மேன்மைகளுக்கு மேல்

சூரியன் எப்போதும் பிரகாசித்து நிற்கிறது.

இந்த வருடம் என் பிறந்த நாட்டிலிருந்து ஒரு செய்தியும் இல்லை.

ஒவ்வொரு நாளும் பிறந்த மண்ணிலிருந்து

ஒரு வாக்கிற்காக நான் காத்திருக்கிறேன்.

 

*****

 

தெளிவான தட்ப வெப்ப நிலை

எல்லாம் மாறுகின்றன. இயற்கையின் சக்கரம் சுழல்கிறது.

மழையின் நாட்களுக்குப் பிறகு தெளிவான

தட்ப வெப்ப நிலை வருகிறது.

ஒரே நிமிடத்தில் உலகம் முழுவதும் ஈரத்தில் ஊறி கிடக்கின்றது.

மலைகள் இலட்சம் மைல்கள் நீளத்தில்

ஜரிகைக் கம்பளம் விரிக்கின்றன.

மழை கழுவியெடுத்த பெரிய மரக் கிளைகளில்

பறவைகள் சேர்ந்து பாட்டு பாடுகின்றன.

இளம் வெயிலுக்கும் தென்றலுக்கும் கீழே

பூக்கள் புன்சிரிக்கின்றன.

மனித சிந்தனையில் வெப்பம் நிறைகிறது.

வாழ்க்கை பிறகும் மலர்கிறது.

துன்பம் சந்தோஷத்திற்கு பாதை அமைக்கிறது.

இதுதான் இயற்கையின் விருப்பம்.

 

*****

 

சிறைவாசம் முடிந்து மலைகளில் ஒரு நடை

மேகங்கள் மலை உச்சிளைத் தழுவுகின்றன.

மலை உச்சிகள் மேகங்களைப் புணர்கின்றன.

கீழே நதி கண்ணாடியைப் போல களங்கமற்று ஒளிர்கிறது.

தெற்கு வானம் நோக்கி பழைய நண்பர்களை

கனவு கண்டு அலையும்போது

மேற்கு மலையின் உச்சியில் என்

இதயம் பதிகிறது.