கிராமத்துக் காதல் - Page 28
- Details
- Category: புதினம்
- Published Date
- Written by சுரா
- Hits: 7176
ஆனால், அவள் தற்கொலை செய்திருப்பாள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஒரு மிகப்பெரிய அதிர்ஷ்டம் தன்னுடைய வாசல் கதவை வந்து தட்டும் போது, அவள் வேறொரு வாயில் போய்விட்டாள். இந்தத் துயர முடிவிற்கு அவள் வந்ததற்குக் காரணம் என்ன என்பதை எத்தனை முறை யோசித்தாலும், என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. நமக்குப் புரியாத எத்தனையோ மன விஞ்ஞானங்களில் இதுவும் ஒன்றாக இருக்கலாம். இன்னொரு விஷயத்தையும் உடனடியாக உங்களுக்குச் சொல்ல வேண்டும் என்ற நான் ஆசைப்படுகிறேன். அவளுடைய பிணத்தைப் பரிசோதனை செய்த போது அவளுடைய உள்ளாடையின் முடிச்சில் உங்களுடைய பெயர் பொறித்த ஒரு தங்க பொத்தான் இருந்தது. அந்தத் தங்க பொத்தானை நான் தனியாக எடுத்து பத்திரமாக வைத்திருக்கிறேன்.
இந்தச் சம்பவம் உங்களை வெகுவாக வேதனைப்படுத்தும் என்பது எனக்குத் தெரியும். நான் மனப்பூர்வமாக அதற்காக வருத்தப்படுகிறேன். இந்த விஷயத்தை அந்தக் குழந்தையிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்பதை நான் தனியாகச் சொல்ல வேண்டாம் அல்லவா?
இனி தோட்ட விஷயத்தைப் எப்படி மாற்றப் போகிறீர்கள்? உங்களுடைய வசதிக்கேற்றபடி இந்த வாரத்திலேயே இங்கு வந்தால் நாம் எல்லா விஷயங்களையும் பேசி முடிக்கலாம்.
உங்களின்,
எம்.டி.பர்ட்டன்
பின் குறிப்பு: உடல்களை எஸ்டேட்டின் ஒரு பகுதியில், அழகான ஒரு இடத்தில் அடக்கம் செய்ய நான் ஏற்பாடு செய்கிறேன்.
எம்.டி.பி.
20
எட்டு வருடங்கள் கடந்தன.
ஒரு வயதான மனிதனும், அவனுடைய இருபது வயது வரக்கூடிய மகனும் அந்த ரப்பர் தோட்டத்தைச் சுற்றி நடந்து கொண்டிருந்தார்கள். மகன் தன் தந்தையைப் போல கம்பீரமாகவும் அழகானவனாகவும் இருந்தான். கிழவனின் தலை முழுவதும் நரைத்துப் போயிருந்தது. கன்னத்தின் மத்தியில் காகத்தின் கால் அளவிற்கு வயோதிகம் தெளிவாக முத்திரையைப் பதித்திருந்தது. கண்களுக்கு மத்தியிலிருந்த நெற்றிப் பகுதியில் மூன்று கோடுகள் தெளிவாகத் தெரிந்தன. பிரகாசமாகத் தெரிந்த பற்கள் அழகாக இருந்தன.
அவர்கள் ஒவ்வொன்றையும் சுற்றி நடந்து பார்த்தார்கள். கடைசியில் தோட்டத்தின் எல்லையில், ஒரு சிறு குன்றின் சரிவில் இருந்த ஒரு சிறு ஓய்வெடுக்கும் குடிலுக்கு அருகில் வந்தார்கள். அதன் ஒரு பக்கத்தில் ஒரு சிறிய மண்டபம் இருந்தது. அதன் மீது பலவிதப்பட்ட கொடிகளும படர்ந்திருந்தன.
மகனும் அந்த இடத்தின் முக்கியத்துவம் என்ன என்பது தெரியவில்லை. அவன் அதை அருகில் போய் ஆராய்ந்தான். கொடிகளைச் சற்று தூக்கிப் பார்த்த போது அதற்குள் ஏராளமான அழகான மலர்களும் கனிகளும் எடை தாங்க முடியாமல் தொங்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து அவன் ஆச்சரியத்துடன் தந்தையிடம் சொன்னான்: "இங்க பாருங்க... இதுக்கு முன்னாடி யாரோ ஒரு முறை நட்ட பிறகு, இங்கே திரும்பி வந்து இதைப் பார்க்கவோ, அவ்வப்போது வந்து நீர் பாய்ச்சவோ இல்ல போலிருக்கு. இருந்தாலும், இந்த இருட்டிலும் இது யாருக்கும் தெரியாம வளர்ந்து பூத்தும் காய்ச்சும் இருக்குறதைப் பார்த்தீங்களா?"
ஏதோ பழைய நினைவுகளிலிருந்து விடுபட்ட தந்தை மகனுடைய முகத்தையும் பிறகு அந்தக் கொடிகள் படர்ந்த குடிலையும் நீண்ட நேரம் பார்த்து, ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டவாறு சொன்னான்: "ஆமா.. ராகவா... அதுக்குப்பேரு தான் கிராமத்துக் காதல்."