Lekha Books

இந்த ஊரில் மட்டுமல்ல, நகரத்திலும்கூட பேச்சு விஷயமாக இருக்கக் கூடிய ஒரு சம்பவ பரம்பரை! அது நடக்கக்கூடியதுதான். குமுதம் ஒரு அதிகாலை வேளையில் வரலாம். அது அவளுடைய வாழ்க்கைப் பிரச்சினை. அவளுக்கு உரிமை இருக்கிறது. அவள் வரும்போது ஒருவேளை, அக்கா வெளிவாசல் கதவை அடைத்துத் தாழ்ப்பாள் போடலாம். விஸ்வநாதனைப் போல பின்னால் திரும்பி அவள் போக மாட்டாள். அந்த வெளிவாசல் கதவைத் திறப்பதற்கு அவளுக்கு உரிமை இருக்கிறது. வெளிவாசல் கதவுக்கு வெளியே அவள் அமர்ந்திருப்பாள்.

இரவும் பகலும் அங்கே இருப்பாள். ஆட்கள் கூடுவார்கள். அப்போது நியாயம் உதயமாகாதா?

மிக உயர்ந்த அந்த ஈரடிகள் நாக்கின் நுனியில் வந்து சேர்கின்றன.

"இரண்டு மனைவிகளை உண்டாக்கி இருப்பவன்

அரண்டு ஓடினாலும் ஆனந்தம் இல்லை".

ஒரே ஒரு வழிதான் இருக்கிறது. அக்காதான் அந்த வழியைக் கூற வேண்டும். அக்கா அத்தையிடம் இப்படிக் கூறினால் போதும்:

"அத்தை, கொச்சு தேவகி இங்கே இருக்கட்டும். "

அத்தை அதை ஏற்றுக் கொள்வாள். பொறுப்பாளியாக அக்கா இருக்கிறாள். நம்புவதில் தவறில்லை.

இப்படி நடந்திராத விஷயங்களைப்பற்றி நினைத்துக் கொண்டு இருந்திருக்கிறோமோ என்பதை நினைத்தபோது அவனுக்கு சிரிப்பு வருகிறது. உள்ளே என்னவெல்லாம் பார்த்தான்! என்னவெல்லாம் நடந்தது! முன்பு பிராமணன் கனவு கண்டதைப் போல உரத்த குரலில் சத்தம் போட்டு எதுவும் சொல்லவில்லை. யாரும் எதையும் கேட்கவும் இல்லை என்று தோன்றுகிறது. நல்ல வேளை!

அக்காவிற்கும் என்னவோ மனதில் இருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது. கொச்சு தேவகியின் மூலம்தான் இப்போது தொடர்ந்து காலையில் காப்பியையும் பலகாரத்தையும் அக்கா கொடுத்தனுப்புகிறாள். சாப்பாட்டையும் அவள்தான் கொண்டு வருகிறாள். முன்பு அப்படி இல்லை. அக்காதான் அவற்றையெல்லாம் செய்தாள். அதிகமாக நெருங்கக் கூடிய சந்தர்ப்பத்தை உண்டாக்குகிறாள்.

ஒரு இடைவெளி இருக்கிறது. அல்லது ஒரு இடம் காலியாகிவிட்டிருக்கிறது. அந்த இடத்தில் கொச்சு தேவகி வந்து

இருக்கட்டும் என்று அக்கா நினைத்துக் கொண்டிருக்கலாம். அப்படி வெற்றிடம் விழுந்துவிட்டது என்று நம்புவதற்குக் காரணம் இருக்கிறது; காரியமும் இருக்கிறது. விஸ்வநாதனுக்கு எதிராக வெளிவாசல் கதவை அடைத்ததைப் பற்றி ஒரு வார்த்தைகூட அந்தப் பக்கம் யாரும் கூறவில்லை. அது தவறாகிவிட்டது. குறைந்த பட்சம் மரியாதைக்குக் கேடு உண்டாகிவிட்டது என்றுகூட யாரும் கருத்து கூறவில்லை. அப்போது அக்கா மனதில் நினைத்திருக்கலாம் - அது முடிவடைந்துவிட்ட ஒரு அத்தியாயம் என்று.

எனினும், அந்த அத்தியாயம் முடிவடைந்துவிட்டதா? குமுதம் மனைவி இல்லை என்று நினைக்கக்கூடிய தைரியம் உண்டானது. அந்த தைரியம் எப்படி வந்தது? அவள் எப்படி மனைவியாக ஆனாள்? அன்று புத்தியில் தடுமாற்றம் இருந்ததோ என்னவோ...? இனிமேலும் கொச்சு தேவகியிடம் நேரடியாகக் கேட்டால் என்ன? அத்தையிடம் கூறி நிற்கலாம்.

13

பொதுவாகவே நீளமான கடிதம். அதை இன்னொருமுறை வாசிக்க வேண்டும் என்று தோன்றவில்லை. என்னவெல்லாம் எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்று தெரியவில்லை. ஒரு தடவை வாசித்தான். விளக்கமாக, ஒவ்வொரு வாக்கியத்தையும், வரிவரியாக வாசித்தான் என்று கூறுவதற்கில்லை. திடீரென்று எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் வந்தே ஆகவேண்டும் என்று பலமுறை எழுதப்பட்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமை கடக்கும்போதும் ஏன் வரவில்லை என்று கேட்டிருக்கிறாளே தவிர, வரவேண்டும் என்று எழுதியதில்லை. அது ஒரு குறிப்பிடத்தக்க விஷயம். கைவிட்டுவிட்டான் என்று தோன்றியதால் எழுதியிருக்கலாம்.

இப்போது ஆறு மாதங்கள் அல்லது ஏழு மாதங்களுக்கான மெஸ் பில் கொடுக்கப்பட வேண்டியதிருக்கிறது. வழக்கமாக அந்தக் கணக்கு வருகிறது. எல்லாம் பண விஷயம்தான். எனினும் அவர் குமுதத்தை அங்கே தங்க வைத்திருக்கிறார். அது ஒரு சுவாரசியமான விஷயம்தான். உணவு கொடுத்துக் கொண்டிருப்பது... மெஸ் பில் அனுப்புவது... திடீரென்று வரவேண்டும் என்று அவள் எழுதுவதற்குக் காரணம் என்னவாக இருக்கும்? அவர் அவளுக்கு உணவு கொடுக்கவில்லையா? வாடகை இல்லாததால் அடித்து வெளியே விரட்டி இருக்க வாய்ப்பில்லை. கடிதத்தை எடுத்து ஈடுபாடே இல்லாமல் வாசித்தான். ஆனால், வாசிக்கவில்லை. விஷயங்களை அப்படித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டாம். தெரியாமல் இருப்பதே நல்லது. இப்படி நடந்தால் அடுத்த முறை கவரை பிரிக்க வேண்டிய சூழ்நிலையே வராது. எந்தவொரு விஷயத்தையும் தெரிந்து கொள்ளாமல் இருப்பதே நல்லது.

அப்படியென்றால் அவள் இங்கு வந்துவிடுவாள். வரவில்லை என்றும் ஆகலாம். அக்காவைப் பார்த்து பயம். அந்த குணத் தோற்றம் இயல்பாகவே உள்ளதாக இருக்கலாம். பஞ்சாபில் பிறந்து வளர்ந்த அவளுக்கு அந்த அளவிற்கு தைரியம் இல்லை - நம் ஊரில் இருக்கும் பெண்களாக இருக்க வேண்டும். அவர்கள் கொடியைப் பிடித்துக் கொண்டு இந்தக் கடைக்கு முன்னால் உண்ணாவிரதம் இருந்துவிடுவார்கள்... அரசியல்வாதிகளும் அப்போது அவர்களுடன் சேர்ந்து கொள்வார்கள். சரிதான். அப்படியென்றால் இப்படி அமைதியாக இருக்க முடியுமா? குமுதத்திற்கு உதவுவதற்கு இங்கே யார் இருக்கிறார்கள்? ஒரு மனிதனும் இல்லை. அவள் வீட்டை விட்டு வெளியேறி பிரச்சினை உண்டாக்காமல் இருக்க அதுவும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம். இப்படிப்பட்ட வேலைகள் எதுவும் அவளுக்குத் தெரியாது.

அந்தக் கடிதத்தை பத்திரமாக எடுத்து வைத்தான். அந்த வகையில் ஒரு பிடி மண்ணையும் அந்த நினைவிற்கு மேலே அள்ளிப் போட்டான். அப்படித்தான் அதைப் பற்றித் தோன்றுகிறது. எவ்வளவு எளிதாக மறக்க முடிகிறது! மறப்பதற்கான முயற்சி ஞாபகத்தை பலம் கொண்டதாக ஆக்கும் என்று கூறுவார்கள். மறக்க முயற்சிக்கவில்லை. நினைக்க விரும்பவும் இல்லை... என்ன ஒரு விசேஷ உறவு அது! எல்லாம் ஒரு கனவைப் போல தோன்றுகிறது... அறிவு மயக்கத்தின் விளைவாக உண்டான ஒரு கனவு.

புகையன் மலையின் உச்சியில் நின்று கொண்டு பனிக்காலத்தில் நான்கு திசைகளையும் பார்க்கும்போது ஒரு மாய உலகத்தைப் பார்க்க முடியும். எல்லாம் உண்மையற்றது. எதிர்பார்ப்பு குறைந்து கொண்டிருப்பதுதான். சற்று தூரத்தில் மரங்களுக்கு மத்தியில் தெரியும் வரிவரியான நீல வெளிச்சமும் தேவாலயத்தின் கூர்மையான முனைகளும் ஏரியின் கரையில் கும்பத்தைப் போல உயர்ந்து தெரியும் ஆசிரம கோவிலின் கோபுரமும்... அனைத்தும் மாயமயம்தான். உண்மையற்றவைதான். அங்கெல்லாம் மனிதர்களின் இருப்பிடங்கள் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. புகையன் மலையிலிருந்து தெரியும் அந்தக் காட்சியை ஒரு ஓவியத்தின் சாயத்தில் வெளிப்படுத்தும்போது, மொத்தத்தில் ஒரு மாய உலகம் தெரியும். தூரத்தில் இருக்கும் தேவாலயத்தின் சத்தம் அதை விழுங்கிவிடும். ஆசிரம கோவிலின் சங்கநாதம் மெதுவாக சில நேரங்களில் காதுகளில் விழும்.