Lekha Books

முன் தினம் இரவு ஹோட்டலில் ஆடிய களைப்பு நீங்காத கயல்விழி, காலையில் மிகவும் தாமதமாக எழுந்தாள். அவள் அணிந்திருந்த மெல்லிய காட்டன் நைட்டி, அவளது அழகான அங்கங்களின் அளவுகளையும், வளைவுகளையும் வடிவமைத்துக் காட்டியது.

எழுந்ததும் தன் உள்ளங்கைகளைப் பார்க்கும் வழக்கம் உடைய கயல்விழி, அன்றும் அதுபோல தன் உள்ளங்கைகளைப் பார்த்தாள்.

அப்போது அவள் முன் ஆவி பறக்கும் காபியுடன் நின்றிருந்தாள் வந்தனா.

காபியை கையில் வாங்கிக் கொண்ட கயல்விழி, தங்கையைப் பார்த்து புன்னகை செய்தாள்.

''நான் இன்னும் பல் தேய்க்கலை வந்தனா. இதோ வந்துடறேன்'' என்றபடி காபியை அங்கிருந்த மேஜை மீது வைத்து விட்டு குளியறைக்கு சென்றாள். வேகமாக பல்லைத் தேய்த்துவிட்டு, காபியைக் குடித்தாள்.

''அருமையா காபி போட பழகி இருக்க. படிப்பெல்லாம் எப்பிடி போய்க்கிட்டிருக்கு?''

''நான்தான்க்கா க்ளாஸ் ஃபர்ஸ்ட்...''

''வெரிகுட். உன்னோட எதிர்காலம் உன்னோட படிப்புலதான் அடங்கி இருக்கு...''

''அந்தப் படிப்புக்கு வேண்டிய பணத்துல உன்னோட கஷ்டங்கள் அடங்கி இருக்கே...''

''இன்னைக்கு கஷ்டம்... பின்னாடி? நீ சுயமா முன்னுக்கு வந்தப்புறம் சௌகரியமா வாழப் போறோமே...''

''சௌகர்யங்களைப் பத்தி நீ பேசறியாக்கா? உன் கண்ணைப்பாரு. ராத்திரி சரியா தூங்காததுனால சிவந்து போயிருக்கு?! உடம்பு குண்டாயிடும்னு இஷ்டப்பட்டதை சாப்பிட முடியாம வாயைக் கட்டிக்கிட்டு கட்டுப்பாடா இருக்கியே?! உன்னோட ஆசைகளை எல்லாம் எனக்காக விட்டுக்குடுத்து எங்களோட நலனுக்காக உன்னைக் கசக்கிப் பிழிஞ்சு சாறு எடுக்கறோம். உனக்கு தங்கையா பிறந்து, அந்த உறவினால உனக்கு பெரிய பாரத்தைத்தான் நான் குடுத்திருக்கேன்...''

வந்தானாவின் கைகளைப் பிடித்து, தன் கன்னத்தில் வைத்துக் கொண்டாள் கயல்விழி.

''இந்த பாரம் எனக்கு பெரும் சுமை இல்லை வந்தனா. இது ஒரு பூக்கூடை. உறவுகள்ங்கறது நம்பளோட சந்தோஷத்தையும், துக்கத்தையும் பகிர்ந்துக்கற நேயம் கொண்டது. ஒரு பெரிய தொழில் நிறுவனத்துல அதோட பெரிய பொறுப்புக்கு அதோட நிர்வாகியோட திறமை காரணமா இருக்கலாம். ஆனா உறவுகளை நிர்வகிக்க பாசம்தான் முக்கிய பங்கு வகிக்கணும். உன் மேல என் உயிருக்கு மேலான பாசம் வச்சிருக்கேன். என் கூடப் பிறந்த உனக்காகவும், என்னைப் பெத்தெடுத்த அம்மாவுக்காகவும் என்னோட அன்பு இருக்கும். அந்த அன்பு, அற்புதமான அர்ப்பணிப்பா இருக்கும்.''

''உன்னையே அர்ப்பணிச்சு எங்களுக்காக வாழற உன்னைப் போல ஒரு அக்கா கிடைக்கறதுக்கு நான் குடுத்து வச்சிருக்கணும்.''

''குடுத்து வச்சவ நான்தான். என்னோட சிரமங்களைப் புரிஞ்சுக்கிட்டு, வீட்டு நிலைமையை புரிஞ்சுக்கிட்டு... நான் ஆசைப்பட்டபடி நல்லா படிச்சிக்கிட்டிருக்கியே. அது போதும்மா...''

''சரிக்கா. நான் போய் அம்மாவுக்கு டிபன் குடுத்துட்டு, மாத்திரையும் குடுத்துட்டு ஸ்கூலுக்கு கிளம்பறேன்.''

''சரிம்மா. நானும் குளிக்கப் போறேன்.''

கயல்விழி, குளியலறைக்கு சென்றாள். அங்கிருந்த ஆள் உயரக் கண்ணாடியில் தன் மேனியின் அழகையும், செழுமையையும் கண்டு ரஸித்த கயல்விழியின் உடலில் விரகதாபமும், பருவத்தின் பரிதவிப்பில் எழுந்த உணர்ச்சிகளும் கிளர்ந்தெழுந்தன.

தளதளவென்று பூத்துக் குலுங்கும் இளமைகள் கண்டு சுயரஸனையில் ஆழ்ந்தாள். அழகான அங்கங்களை அவளே ரஸித்தாள். அவளையும் அறியாமல் அவளது விரல்கள், பளிங்கு போன்ற உடல் முழுவதையும் தழுவ, உணர்ச்சிகளால் சூழப்பட்டு தவித்தாள்.

'என் கழுத்தில் தாலி கட்டி என்னை கௌரவிக்கவும், என் அழகை ஆட்கொள்ளவும், தீயாக எரியும் என் ஆசைத்தீயை அணைக்கவும், என் உடலைத் தழுவிக் கொண்டு என் தாபத்தைத் தீர்க்கவும்  என் உருவத்தை மட்டுமின்றி என் உள்ளத்தையும் கொள்ளை கொண்டு, என்னையே தன் உலகமாக மதித்து வாழும் ஒரு நல்லவன் வருவானா? எப்போது வருவான்? அப்பிடி ஒருவன் வரும் வரை என் வயது காத்திருக்குமா? கடவுளே... என் உடலைக் குத்தும் இந்த மோக முள்ளை எடுத்துவிடு கடவுளே. மனதில் தோன்றும் பாச உணர்வுகள் போதும். உடலில் பொங்கும் பருவ உணர்ச்சிகள் வேண்டவே வேண்டாம் தெய்வமே.' 'மோகத்தைக் கொன்று விடு; அல்லால் என் மூச்சை நிறுத்திவிடு' என்கிற வரிகள்தான் அவளது நினைவிற்கு வந்தன. மளமளவென்று பச்சைத் தண்ணீரைத் தன் தலை மீது ஊற்றி, உணர்ச்சி சூடேறிய தன் உடலைக் குளிரச் செய்தாள். தியாகமே என் வாழ்வு. குடும்ப நேயமே என் வாழ்வு' என்று கூறியபடியே குளித்து முடித்தாள், பச்சைத் தண்ணீர் பட்ட அவளது மேனி, தன் இச்சைகளைத் தணித்துக் கொண்டது. சில நிமிட நேரங்களில் தவித்துப் போன அவள், தெளிந்த உள்ளத்துடன் வெளியே வந்தாள். 'அவள் ஒரு தொடர்கதை'யாய் தன் அன்றாட அலுவல்களை அலுப்பின்றி செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

வந்தனா ஸ்கூலுக்குப் போன பின், அம்மாவுடன் உட்கார்ந்து அரை மணி நேரம் பேசினாள். நேரம் கிடைக்கும்பொழுதெல்லாம் அம்மாவுடன் ஆறுதலாக பேசுவது கயல்விழியின் வழக்கம்.

''என்னம்மா... பிஸியோதெரபியெல்லாம் தவறாம பண்ணிக்கிட்டிருக்கீங்களா?''

''பண்றேன்மா. பிஸியோதெரபிக்காக வர்ற பொண்ணு சங்கீதா, நாள் தவறாம வந்துடறா. நல்ல பொண்ணு....''

''அது சரிம்மா. வலி குறைஞ்சிருக்கா இல்லையா?''

''நல்லா குறைஞ்சிருக்குமா. இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல்ல எழுந்திருச்சிடுவேன். வீட்டு வேலை எல்லாம் இனி நானே பார்த்துக்குவேன். பாவம் வந்தனா. ஸ்கூலுக்கு போறதுக்கு முன்னால நிறைய வேலை செஞ்சுட்டுப் போறா. நீயும் களைப்பா வர்றதுனால உன்னாலயும் முடியலை. நான் இருந்தும் இல்லாத நிலைமை... கொடுமையா இருக்குமா. கண் முன்னால பிள்ளைங்க நீங்க கஷ்டப்படறதைப் பார்க்க, வேதனையா இருக்கு. குடும்பத்தை பொறுப்பா பார்த்துக்க வேண்டிய உங்க அப்பா... ஓடிப் போயிட்டாரு. இப்பிடிப்பட்ட ஆளு எதுக்காக கல்யாணம் பண்ணி, குழந்தைங்களைப் பெத்துக்கணும்? இஷ்டப்படி திரிஞ்சிருக்க வேண்டியதுதானே? என்னோட வாழ்க்கையையும் நாசம் பண்ணி... உங்களையும் இப்பிடி கஷ்டப்படுத்தி... அது போதாதுன்னு.... எனக்கு வேற உடம்புக்கு சுகமில்லாம.... போதுண்டா சாமி.... பொண்ணா பிறக்கவே கூடாது. அப்பிடியே பிறந்து தொலைச்சுட்டாலும் பொண் குழந்தைங்களை பெத்தெடுக்கக் கூடாது...'' ஆத்திரமும், அழுகையும் சேர்ந்து கொள்ள, அனலாய் வெளி வந்தன வார்த்தைகள். கண்களில் குளம் கட்டி நின்றது கண்ணீர். அம்மா அழுவதைப் பார்த்து, பதறிப் போனாள் கயல்விழி.

''ஏம்மா அழறீங்க? நாங்க இல்லையா உங்களுக்கு? பொண்ணுங்களைப் பெத்ததுனால தான் எங்களால முடிஞ்சதை நாங்க பார்த்துக்கறோம், பையன்களா இருந்தா...? அப்பாவுக்கு பிள்ளை தப்பாம பிறந்திருக்குன்னு சொல்ற மாதிரி.... சுமைதாங்கியா குடும்பத்தைத் தாங்காம... உன் மேல பாரத்தை சுமத்திட்டு. அவனுங்க ஊரை சுத்திக்கிட்டிருப்பானுங்க... அதெல்லாம் போகட்டும். இப்பிடி கவலைப்பட்டுகிட்டே இருந்தா... மன அழுத்தம் அதிகமாகி, உடம்பு குணமாகறதுக்கு லேட்டாகறது மட்டுமில்ல... இன்னும் அதிகமா உடல்நலம் பாதிக்கும், அதனால, கவலைப்படறதை நிறுத்துங்க. கடவுளை நம்புங்க. எல்லாம் சரியாகும். கூடிய சீக்கிரம் நீங்க எழுந்திருச்சு, பழைய மாதிரி நடமாடப்போறீங்க. அதையெல்லாம் நினைச்சு சந்தோஷப்படறதை விட்டுட்டு... போன கதையைப் பத்தி பேசிக்கிட்டிருக்கீங்க?!... நாளைக்கு ஒரு ஸ்கேன் எடுக்கணும். அதில எல்லாமே நார்மலா இருக்குன்னு வந்துட்டா... அதுக்கப்புறம் டாக்டர் சொல்ற ஆலோசனைப்படி மெதுவா கொஞ்சம் கொஞ்சமா முதல்ல நடந்து, அப்புறம் வேலைகளை செய்ய ஆரம்பிக்கலாம். நேத்து, டாக்டர்ட்ட பேசினேன். அவரும் 'உங்கம்மாவோட பிரச்னை முக்கால்வாசி அளவு சரியாயிடுச்சு... இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல்ல முழுசா குணமாயிடும். ஒரு ஸ்கேன் மட்டும் எடுத்துப் பார்த்துடலாம்'ன்னு சொன்னார்.''

''அப்பிடியாம்மா? நான் நடமாட ஆரம்பிச்சுட்டா... என்னால முடிஞ்ச வேலையை செய்வேன். உங்க வாய்க்கு ருசியா சமைக்கப் போடறதைவிட வேற என்னம்மா எனக்கு சந்தோஷம் இருக்கு...?''

''இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல்ல அந்த சந்தோஷம் கிடைக்கும். அது வரைக்கும் எதைப் பத்தியும் யோசிக்காம, நிம்மதியா இருக்கணும். சரியா...?'' அம்மாவின் நாடியைப்பிடித்து கொஞ்சினாள் கயல்விழி.

''காலா காலத்துல கல்யாணம் பண்ணி வச்சிருந்தா உன்னோட குழந்தையை கொஞ்சிக்கிட்டிருந்திருப்ப...'' அம்மாவின் வாயை தன் விரல்களால் மூடினாள் கயல்விழி.

''மூச்... அந்தப் பேச்சுக்கே இடமில்லை....''

''வயசு... அதுக்குரிய ஆசைகள்... கனவுகள்... இதெல்லாம் உனக்குள்ள நிச்சயமா இருக்கும். நான் எழுந்திருச்சப்புறம்... உனக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்கறதுதான் என்னோட முதல் வேலை.''

''நீங்க சொல்ற மாதிரி... எனக்கும் என்னோட வயசுக்குரிய ஆசைகள் எல்லாமே இருக்கு. ஒத்துக்கறேன். ஆனா... அதையும் தாண்டி எனக்காக சில கடமைகள், பொறுப்புகளெல்லாம் இருக்கு. அதுதான் எனக்கு முக்கியம். வந்தனாவுக்கு ஒரு வளமான எதிர்காலம் அமைச்சுக் குடுக்கறது மட்டும்தான் என்னோட லட்சியமா நினைக்கறேன். மத்ததையெல்லாம் ஓரங்கட்டிட்டு வாழப் பழகிட்டேன். அவளைப் பெற்றெடுத்த தாய் நீங்கன்னா... அவளை தத்தெடுத்த தாயா நான் என்னை உருவகப்படுத்தி வாழ்ந்துக்கிட்டிருக்கேன். சலனங்களை கட்டுப்படுத்தி, வாழ்க்கையை ஜெயிச்சுக் காட்டுவேன்...''

''உன்னோட திருமண வாழ்க்கையை தியாகம் செஞ்சுதான்... இந்தக் குடும்பத்தையும், உன்னோட தங்கச்சியையும் நீ பார்த்துக்கணுமா? உனக்கு கணவனா வர்றவன் நல்லவனா இருந்தா எந்த பிரச்னையும் இல்லையே...?''

''நல்லவனோ... வல்லவனோ... எவனா இருந்தாலும் கண்டிப்பா பிரச்னை வரும். உன் அம்மா, என் அம்மா, உன் தங்கச்சி, என் தங்கச்சி... உன் பணம்... என் பணம்.... இப்பிடி ஏகப்பட்ட தகராறுகள் வரும். இன்னிக்கு தேதிக்கு நான் எந்த சிக்கலும் இல்லாம நிம்மதியா இருக்கேன். என் குடும்பத்தை கவனிச்சுக்க எனக்கு சுதந்திரம் வேணும்மா. வேற யாரையும் அனுமதி கேட்க வேண்டிய அவசியமே எனக்கு ஏற்படக் கூடாது. நான் சம்பாதிக்கற பணத்தை இன்னொருத்தன்ட்ட கேட்டுட்டு செலவழிக்கணும்ங்கற சூழ்நிலைக்கு நான் தயாரா இல்லை. நமக்கு நடுவுல ஒரு மூணாவது மனுஷன் வர்றதை நான் வெறுக்கறேன்மா...''

''மூணு முடிச்சு போடப் போறவன், மூணாவது மனுஷனா உனக்கு? வேடிக்கைதான் போ நீ பேசறது?''

''பேசும்போது வேடிக்கையா இருக்கற இந்த விஷயம், நடைமுறைக்கு வரும்போது வேதனையா உருமாறிடும். தீர்மானமா முடிவு பண்ணிட்டேன் திருமணமே வேண்டாம்ன்னு...''

''இப்ப... இந்த சூழ்நிலையில உனக்கு எல்லாமே ரொம்ப சுலபமான விஷயமா தோணும். இளவயசுல ஏற்படற துணிவு... குடும்பத்தை முன்னிலைப் படுத்தி, நன்மை செய்யத் துடிக்கும். உன்னோட கடமைகள் எல்லாம் முடிஞ்ச பிறகு? நீ தனியா நிக்கும்போது உன் கையோடு கை கோர்க்க இன்னொரு கை கிடைக்காதா.... சாய்ஞ்சுக்க தோள் கிடைக்காதான்னு ஒரு எதிர்பார்ப்பு உண்டாகும்... பெண்களோட தவிர்க்க முடியாத தவிப்புமா அது...''

''அட போங்கம்மா. எனக்கு கை குடுக்கறதுக்கு என்னோட உயிர்த் தோழி சரிதா இருக்கா. அவளோட தோள்ல சாய்ஞ்சுக்கிட்டா... என்னோட கவலைகள் எல்லாம் கண்காணாம ஓடிப் போயிடும். எனக்கே எனக்காக என்னோட சரிதா இருக்கும்போது... வேற யாருமே தேவை இல்லை...''

''அடடே... என்னோட கவலையில சரிதா பத்தி... கேக்கவே விட்டுப் போச்சு. சரிதா எப்பிடி இருக்கா? ஏதாவது விசேஷமா இருக்காளா...?''

''விசேஷமெல்லாம் இப்ப வேண்டாம்ன்னு தள்ளி வச்சிருக்கா. அவளுக்கு ஏதோ 'மூட்' சரி இல்லை. என்ன ஆச்சுன்னு தெரியலை.''

''வழக்கம் போல அவங்கம்மா அப்பாவை நினைச்சுட்டாளா...?''

''தெரியலைம்மா. ஆனா... அவகிட்ட ஒரு வித்தியாசம் தெரியுது. அதுதான் கவலையா இருக்கு....''

''அட... என்னம்மா நீ... சின்னச்சிறுசுக... புருஷன், பொண்டாட்டிக்குள்ள செல்லமா தகராறு நடந்திருக்கும். அதனால கோபமா இருந்திருப்பா... இதுக்குப் போய் பெரிசா கவலைப்பட்டுக்கிட்டு? பொழுது போய்... பொழுது விடிஞ்சா அந்தக் கோபம் மாயமா மறைஞ்சுடும்.''

''ஓ... நீங்க அப்பிடி சொல்றீங்களா? அபிலாஷ் மேல உள்ள கோபத்தை என் மேல கொட்டி இருப்பாளோ? என்கிட்ட சரிதாவுக்கு அவ்ளவு உரிமை. இதை நினைச்சா எனக்கு எவ்ளவு சந்தோஷமா இருக்கு தெரியுமா?''

''எனக்கு தெரியாததா? அது சரி, உன்னோட எதிர்காலம் பத்தி நான் பேசிக்கிட்டிருந்த விஷயம்... சரிதா பக்கம் திசை மாறிடுச்சு...''

''இங்க பாருங்கம்மா. உங்க பொண்ணு நான்... திசை மாறி எங்கேயும் போக மாட்டேன். எனக்கு நீங்க, வந்தனா, சரிதா, என்னோட டான்ஸ்... இதுதான் உலகம், வாழ்க்கை, எதிர்காலம் எல்லாம். வேற பேச்சே வேண்டாம்.''

'ஹூம்...' பெருமூச்சு விட்டாள் அம்மா.

''இதுக்கு மேல உன்கிட்ட என்ன பேசறது? என் வாய்க்கு பூட்டு போட்டு வைக்கப் பழகிட்ட.''

''இல்லைன்னா... உங்க கூட பேசி ஜெயிக்க முடியுமா? ''

''சரிடியம்மா... நீயே ஜெயிச்சவளா இரு. உனக்கு எது சந்தோஷமோ... அதன்படி செய். ''

''ம்... இப்பதான் நீங்க என் செல்ல அம்மா...'' அம்மாவின் கன்னத்தில் செல்லமாய் ஒரு தட்டு தட்டிவிட்டு, சமையலறையை நோக்கி நடந்தாள் கயல்விழி.