Lekha Books

“ஸ்டுடியோவுல இல்லை. போக் ரோட்ல ஆனந்த் ஹவுஸ்ல. எதுக்காக எம்மகனைக் கேக்கறீங்க?” பரிதாபமாக கேட்ட அந்த தாயிடம் பதில் கூடக் கூற இயலாத குணாளன், தன் குழுவினருடன் ஜீப்பிற்கு சென்றார்.

“போக் ரோடு போ.”

ஜீப் போக் ரோடு ‘ஆனந்த் ஹவுஸின்’ முன் நின்றது. படப்பிடிப்பிற்கென வாடகைக்கு விடப்படும் வீடு ஆனந்த் ஹவுஸ். அங்கே படப்பிடிப்புக் குழுவினர் குழுமி இருக்க, ராம்குமாரின் கைதேர்ந்த நடிப்பைக் காமிராவிற்குள் அடக்கிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

இயக்குநர் ‘கட்’ சொல்லும் வரை பொறுத்திருந்தார் குணாளன். அதன்பின் ராம்குமார் கைது செய்யப்பட்டான். மதுமதி இருக்குமிடத்தை அவனிடமிருந்து அறிந்து கொண்ட போலீசார், மதுமதியைக் கைது செய்ய, அங்கே போனார்கள்.

“மாட்டிக் கொண்டு விட்டோம். இனி தப்ப முடியாது” எனப் புரிந்து கொண்ட மதுமதி உண்மைகளை உடைத்தாள்.

சினிமாவில் சேர்ந்து நடிக்க விருப்பம் கொண்டு ஊரை விட்டு வந்த ஷீலா என்ற மதுமதி, ராம்குமாரை சந்தித்தாள். மறுநாள் ஏழு மணிக்கு தன்னை ராம்குமார் வரச் சொன்னதால் சரியாக ஏழு மணிக்கு அவனது வீட்டில் சந்தித்தாள்.

“ராம்குமார் சார், எனக்கு சினிமாவுல நடிக்கணும்னு ரொம்ப ஆசை. என் அம்மா, அப்பாவை எல்லாம் விட்டுட்டு ஊரை விட்டே வந்துட்டேன். சினிமாவுல நடிச்சு பிரபல நடிகைன்னு ஆகணும், நிறைய பணம் சம்பாதிக்கணுங்கறது என்னோட ஆசை மட்டும் இல்லை, ஒரு வெறியும் கூட.”

தன் ஆசைகளை மடமடவென கொட்டிக் கொண்டிருந்த ஷீலாவைப் பார்த்து மனதிற்குள் சிரித்துக் கொண்டான் ராம்குமார். “உனக்கு ஹீரோயின் சான்ஸ் நான் வாங்கித் தரேன். அதுக்கு பதிலா, நீ எனக்கு ஒரு உதவி செய்யணும்.”

“ஹீரோயின் சான்சா? எனக்கா?”

விழிகளை அகலத் திறந்த ஷீலாவின் கண்களில் அளவற்ற ஆவலும், மகிழ்ச்சியும் ததும்பியது.

“நான் உன்னை ஹீரோயினா ஆக்கறேன். ஆனா... நான் கேட்ட விஷயம்?”

“நான் என்ன சார் செய்யணும்? சொல்லுங்க. எதுவானாலும் செய்யறேன். எப்படியாவது நான் சினிமா நடிகையாகணும்.”

“நீ பிரபல நடிகையாகணும்னா. இப்ப இருக்கற ஒரு பிரபல நடிகரை இல்லாம பண்ணிடணும்.”

 “புரியலையே?”

“புரியும்படியாவே சொல்றேன். எனக்குப் போட்டியா, என்னைவிட முதன்மையான இடத்துல இருக்கற நடிகர் நிரஞ்சனை நீ கொலை செய்யணும்.”

“நி... நி... நிரஞ்சனைக் கொலை... செய்யணுமா?”

“ஆமா. இதுக்கு நீ சரின்னு சொன்னா, புதுப்படத்துல எனக்கு ஜோடியாவே நடிக்கறதுக்கு சான்ஸ் வாங்கித் தரேன்.”

“நிரஞ்சனை எப்படி... நான்... சொல்றது?”

“சொல்றேன். நிரஞ்சனுக்குப் பெண்கள்னா சபலம் உண்டு. அதிலயும் உன்னைப் போல அழகான பெண்கள்னா கேக்கவே வேண்டாம். நிரஞ்சன் மகாபலிபுரம் போறாராம். அவர் மகாபலிபுரம் போறதுக்கு முன்னாடி, அவர்கூட கோவா போறதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணிக்கோ. அங்க, சமயம் பார்த்து அவனை முடிச்சுடு.”

“எப்படி சார்?”

“உன்கிட்ட சில மாத்திரைகளை தரேன். பத்திரமா வச்சிக்கோ. நல்ல சந்தர்ப்பமா பார்த்து அதை ட்ரின்க்ஸ்ல கலந்து குடுத்துடு. நிரஞ்சன் கதை முடிஞ்சதும் எனக்கு போன் பண்ணு. அவனோட பாடியை பதப்படுத்தறதுக்கு ஆளெல்லாம் ஏற்பாடு செஞ்சுட்டேன். நீ எனக்கு போன் பண்ணினதும், அந்த ஆள் நீ இருக்கற இடத்துக்கு வந்து நிரஞ்சனோட பாடியை எடுத்துட்டுப் போய் பதம் பண்ணி குடுத்துடுவார். அந்த வேலை முடிஞ்சதும் மறுபடி என்னைக் கூப்பிட்டுப் பேசு. சுரேஷ்னு என் ரசிகள் மன்றத்து ஆளை அனுப்பறேன். ஒரு டாக்ஸி அரேன்ஜ் பண்ணி, அதில் நிரஞ்சனோட பாடியை வச்சுரு. சுரேஷ் அந்தக் கார்ல மெட்ராசுக்கு பாடியைக் கொண்டு வந்துடுவான். நீ ப்ளேன்ல மெட்ராஸ் வந்துடு.”

“நிரஞ்சனோட பாடியை பதம் பண்ணி என்ன சார் செய்யப் போறீங்க?”

“நிரஞ்சனுக்கு மெழுகு சிலை செஞ்சு, கலைக்கூடத்துல வச்சிருக்காங்கள்ல்ல...? பதம் பண்ணின பாடிக்கும், அந்த சிலைக்கும் எந்த வித்தியாசமும் தெரியாது. வழக்கமா பொது நிகழ்ச்சிக்கு நிரஞ்சன் போடற டிரஸ்ஸைப் போல தைச்சுதான் சிலைக்கு போட்டிருக்காங்க. அதே டிரஸ் நானும் ஒரு செட் தைக்க சுரேஷ் மூலமா அரேன்ஜ் பண்ணியிருக்கேன். அவன் அதை பாடிக்கு மாட்டி விட்ருவான்.”

“அந்த சுரேஷ் இதை எல்லாம் கவனமா செஞ்சுடுவானா சார்?”

“அவனுக்கு நான்னா ரொம்ப அபிமானம். உயிரையே குடுப்பான். எல்லாம கரெக்டா செஞ்சுருவான். பாடியைக் கொண்டு போய் கலைக்கூடத்துல வச்சிட்டு, சிலையை எடுத்து டிஸ்போஸ் பண்ணிடுவான். பதம் பண்ணின பாடியைக் கலைக்கூடத்துல வச்சிருவாங்க.”

“அது ஒண்ணும் ஆகாதா சார்.”

“ஒண்ணும் ஆகாது. கோவாவில ஒரு சர்ச்சில ஒரு ஃபாதரோட பாடியை நூறு வருஷங்களா பாதுகாத்து வச்சிருக்காங்க. அதே போல இந்த நிரஞ்சனோட பாடியைப் பதம் பண்ணி எக்கச்சக்கமா பணம் செலவு பண்ணி ஒரு அமெரிக்கரை அங்கிருந்து வரவழைச்சிருக்கேன். அவர் கரெக்டா அந்த வேலையை முடிச்சுடுவார்.”

“எனக்கு பயமாத்தான் சார் இருக்கு. இருந்தாலும் எப்படியாவது நடிகை ஆயிடணும்ங்கற ஆசையில இந்த வேலையை நான் முடிச்சுடறேன் சார்.”

“நீ நிரஞ்சனை சந்திக்கற விஷயம் வேற யாருக்கும் தெரியக்கூடாது.”

“அதெல்லாம் நான் பார்த்துக்கறேன் சார். ஹீரோயின் சான்ஸ் நிச்சயமா உண்டுதானே?”

“அதில உனக்கு சந்தேகமே வேண்டாம். த்ரீ எஸ் ப்ரொடக்ஷன்ஸ்னு ஒரு கம்பெனி புதுப்படத்துக்குக் கூப்பிட்டிருக்காங்க. அவங்களோட படத்துல உனக்கு சான்ஸ் வாங்கித் தரேன். ஆனா, அதுக்கு முன்னால ஏதாவது ஒரு விளம்பரத்துல நீ மாடலிங் பண்ணற மாதிரி செட்-அப் செய்யணும்.”

“மாடலிங்கா?”

“ஆமா. பத்திரிகை விளம்பரத்துல உன்னை எக்ஸ்போஸ் பண்ணனும். ஒரு சோப் கம்பெனி முதலாளி எனக்கு தெரிஞ்சவர். அவர்கிட்ட பேசி, உன்னை அவரோட சோப்பு விளம்பரத்துக்கு மாடலிங் பண்ண வைக்கறேன். அந்த விளம்பரத்தை த்ரீஎஸ் கம்பெனியில காமிச்சு உன்னைக் கதாநாயகியா போட சிபாரிசு செய்யறேன். நிச்சயமா உனக்குத்தான் அந்த சான்ஸ்.”

“சரி சார். உங்க ப்ளான்படி நான் எல்லாத்துக்கும் ஒத்துழைக்கறேன்.”

“ஓ.கே. நீ புறப்படு. வந்து ரொம்ப நேரமாச்சு. இந்தா இது என்னோட செல்லுலார் ஃபோன் நம்பர். இந்த நம்பர்ல என்னை நீ தொடர்பு கொள்ளலாம். சொன்ன ராம்குமார், கற்றை கற்றையாக ரூபாய் நோட்டுக்களை அள்ளி ஷீலாவிடம் கொடுத்தான். இதை நம்ம ப்ளானோட செலவுக்கு வச்சுக்கோ. அது போக உனக்கு அம்பதாயிரம் தனியா இருக்கு.”