Lekha Books

பரந்து கிடக்கும் கடல்! அதில் நான் வீசியெறிந்த விஷப் பாம்பு! நான் பாலத்தின் வழியாக கரைக்கு ஓட முயற்சித்தேன். அதோ, அந்த பயங்கரமான பிசாசு பாலத்தை நெருங்கி விட்டிருக்கிறது! அந்த பிசாசை நேருக்கு நேராக சந்திக்க வேண்டும் என்று நொடி நேரத்திற்கு எனக்குத் தோன்றியது. வாயின் வழியாகவும், கண்கள் வழியாகவும் நெருப்பை உமிழ்ந்து கொண்டு அந்த பயங்கரமான பிசாசு அதோ... பாலத்தில் ஏறிக் கொண்டிருக்கிறது. நான் எங்கு செல்வேன்? எங்கு போய் தப்பிப்பேன்? அரக்கத்தனமான உரத்த குரலில் சிரித்துக் கொண்டே அந்த பிசாசு என்னை நெருங்கிவிட்டிருந்தது. ஒரு நிமிடம்... நான் பரந்து கிடந்த கடலின் அலைகளுக்குள் மறைந்துவிட்டேன்.

நண்பரே, நான் கண்களைத் திறந்தபோது ஒரு டாக்டர் எனக்கு சிகிச்சை செய்து கொண்டிருந்தார். சில மணி நேரங்களுக்குப் பிறகு எனக்கு முழுமையான ஞாபக சக்தி வந்துசேர்ந்தது. எனக்கு அருகில் நின்று கொண்டிருந்த ஒரு போலீஸ்காரர் என்னுடைய தற்கொலை முயற்சிக்கான காரணம் என்னவென்று கேட்டார். அவர் எவ்வளவு முயற்சி செய்தும், என்னிடமிருந்து எதையும் அவரால் தெரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. நான் தற்கொலை செய்துகொள்ள வேண்டும் என்று முயற்சி செய்தது குற்றச் செயல் என்றும், அதனால் அவருடன் நான் சிறைக்கு வர வேண்டும் என்றும் அவர் இறுதியில் கூறினார்.

மரணத்தின் பிடிக்குள்ளிருந்து இருண்ட சிறைச்சாலைக்குள்! சட்டத்தின் நீதி அது! இரண்டு நாட்கள் கடந்ததும், என்னை நீதிபதிக்கு முன்னால் அழைத்துக் கொண்டுபோய் நிறுத்தினார்கள். வாழ்வதற்கும், இறப்பதற்குமான என்னுடைய உரிமையைப் பற்றி நான் நீதிமன்றத்தில் வாதம் செய்தேன். அது மட்டுமல்ல- இனிமேல் வாழ வேண்டும் என்று முடிவு எடுத்திருப்பதாகவும் நான் நீதிமன்றத்தில் கூறினேன். ஆனால், நீதிபதி "இரக்கப்பட்டு' எனக்கு ஒரு வருட கடுங்காவல் தண்டனை அளித்தார்.

நண்பரே, இனிமேல் வாழவேண்டும் என்று நான் தீர்மானித்திருக்கிறேன். மரணத்தின் வாசற்படியிலிருந்து நான் வாழும் கலையைக் கற்றிருக்கிறேன். என்னுடைய தாய், அண்ணன், சகோதரி ஆகியோரைப் பற்றிய சிந்தனை மட்டுமே, இந்த இருண்ட சிறையின் அறைக்குள் இருக்கும்போது, என் மனதில் வலம் வந்து என்னை பாடாய்ப் படுத்திக் கொண்டிருக்கிறது. அவர்களுடைய நிலைமை என்ன என்பதை விசாரித்துப் பார்த்தால்... ஒரு வேளை... உங்களுக்கு இதைப்போன்ற இன்னொரு கதை கிடைக்கலாம்.

சாரதா இப்போது தன்னுடைய கணவனுடன் சந்தோஷமாக வாழ்ந்து கொண்டிருப்பாள். நீங்கள் எப்போதாவது அவளைச் சந்திக்க நேர்ந்தால், அவளிடம் கூறுங்கள்- நான் கடலில் வீசியெறிருந்த மாலைக்கு பதிலாக, அவள் ரகசியமாக கொடுத்தனுப்பிய மாலையை இங்கே இருக்கும் குப்பைக் குழிக்குள் போட்டு வைத்திருக்கிறேன் என்று.

உங்களுடைய நண்பன்,

சுப்ரமணியன்