Lekha Books

வாசுப்பணிக்கன் மாதவிச் சாணாட்டியின் காதில் முணுமுணுத்தார்.

‘‘பார்த்தியாடி! பாரு...’’

‘‘எல்லாம் அவளோட அதிர்ஷ்டம்!’’

முகூர்த்த நேரம் வந்தது. வாத்தியக் கருவிகள் முழங்குவதற்கு மத்தியில் ரவீந்திரன் இந்திராவின் கழுத்தில் தாலியைக் கட்டினான். இந்திரா ரவீந்திரனின் கழுத்தில் மலர் மாலையை அணிவித்தாள்.

அமைச்சர்கள் புதுமணத் தம்பதிகளை நல்ல உடல் நலத்துடனும், வசதிகளுடனும் நீண்ட காலம் குடும்ப வாழ்க்கை வாழ வேண்டும் என்று வாழ்த்தினார்கள்.

சந்தை சந்திப்பிலிருந்து ஒரு போலீஸ் வேன் நகரத்தை நோக்கிச் சென்றது. வேனுக்குள்ளிருந்தவாறு பாலசந்திரன் மற்றும் அவனுடைய நண்பர்களின் கோஷ முழக்கம் கேட்டது.

‘‘கொலைகார அமைச்சரே, திரும்பிச் செல்!’’

11

ஆறு மாதங்கள் கடந்தன.

அமைச்சரவை கவிழ்ந்தது.

கவிழ்ந்ததா? கவிழ்க்கப்பட்டதா?

கவிழ்க்கப்பட்டது. கவிழ்ந்தது.

குடியரசுத் தலைவரின் ஆட்சி வந்தது.

தேர்தல் வந்தது.

பாலசந்திரன் வேட்பாளர்.

ரவீந்திரன் வேட்பாளர்.

போட்டி - முற்போக்குக் கட்சிக்கும் பிற்போக்குக் கட்சிக்குமிடையே பலமான போட்டி!

முற்போக்குக் கட்சி வெற்றி பெற்றது.

பாலசந்திரன் வெற்றி பெற்றார்.

முற்போக்குக் கட்சி அமைச்சரவை அமைத்தது.

பாலசந்திரன் அமைச்சராக ஆனார்.

அமைச்சரின் தந்தை வேலாயுதன் சாணார்.

அமைச்சரின் சகோதரிகள் சுசீலாவும் பத்மாவும்.

சுசீலா மற்றும் பத்மாவின் திருமணம் - ஒரே முகூர்த்தத்தில் மாலேத்து இல்லத்தில்.

யார் மருமகன்கள்?

நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்தவர்கள்! ஐ.ஏ.எஸ். படித்தவர்கள்! மாலேத்து வீட்டிலிருந்து பெரிய பந்தல் கட்டப்பட்டது. ரவீந்திரனின் திருமணப் பந்தலைவிடப் பெரிய பந்தல்! பந்தலை அலங்கரிப்பதற்குத் திருவனந்தபுரத்திலிருந்து விற்பன்னர்கள் வந்திருந்தார்கள்.

ஊர்க்காரர்கள் எல்லோருக்கும் விருந்து, அமைச்சர்களுக்கும், எம்.எல்.ஏ.க்களுக்கும் அதிகாரிகளுக்கும், முதலாளிமார்களுக்கும், குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கும் தேநீர் விருந்து.

அமைச்சர் வருகிறார்!

அமைச்சர்கள் வருகிறார்கள்.

‘ஊர்க்காரரான அமைச்சருக்கு. ஊர்க்காரர்களின் வரவேற்பு!’- கயிறு பிரிக்கும் தொழிலாளிகள் சங்கத்தின் நோட்டீஸ் அது.

‘மக்களுக்கான அமைச்சர்களுக்கு, மக்கள் அளிக்கும் வரவேற்பு!’ - விவசாயத் தொழிலாளர்கள் சங்கத்தின் நோட்டீஸ்.

‘மக்கள் வாசக சாலையின் முதல் வருட விழாவை அமைச்சர் பாலசந்திரன் தொடங்கி வைக்கிறார். முதலமைச்சர் தலைமை தாங்குகிறார். வாசக சாலையின் தலைவர் ரவீந்திரனின் வரவேற்புரை’ - இது இன்னொரு நோட்டீஸ்.

அமைச்சர்களை வரவேற்க, சந்தை சந்திப்பில் மேடை தயாரானது. மக்கள் வாசக சாலையின் வருட கொண்டாட்டத்திற்கான ஏற்பாடுகளும் முடிந்தன.

திருமண நாளன்று பொழுது புலரும் நேரத்திலிருந்து ஊர் முழுக்கத் திருவிழாக் கோலம் தெரிந்தது. பெண்களும் ஆண்களும் குழந்தைகளும் சந்தை சந்திப்பில் கூடினார்கள்.

போலீஸ்காரர்கள் திரண்டு நின்று மக்கள் கூட்டத்தைக் கட்டுப்படுத்தினார்கள்.

போலீஸ் விசில்! அமைச்சர்களின் கார்கள் வந்து கொண்டிருந்தன. மக்கள் ‘ஜிந்தாபாத்’ முழங்கினார்கள்.

அமைச்சர்கள் மேடையில் போய் உட்கார்ந்தார்கள். மாலை அணிவிப்பு ஆரம்பமானது.

முதலில் கொச்சப்பன் முதலாளி மாலை அணிவித்தார். மக்கள் கைகளைத் தட்டி சந்தோஷத்தை வெளிப்படுத்தினார்கள்.

இரண்டாவதாக சாக்கோ முதலாளி.

மூன்றாவதாக கோவிந்தன் முதலாளி.

நாயர்கள் அமைப்பின் தலைவர்.

ஈழவர்கள் அமைப்பின் செக்ரட்டரி.

வாசக சாலையின் செக்ரட்டரி.

விவசாயத் தொழிலாளர்கள் சங்கத்தின் செக்ரட்டரி.

கயிறு பிரிக்கும் தொழிலாளர்கள் சங்கத்தின் செக்ரட்டரி.

தொடர்ந்து கைதட்டல்கள். தொடர்ந்து ஜிந்தாபாத்.

பொது வரவேற்பு முடிந்து அமைச்சர் வாசக சாலையின் வருடக் கொண்டாட்டத்தில் கலந்து கொண்டார். வாசக சாலையின் தலைவர் ரவீந்திரன் வரவேற்றான். ஒவ்வொரு அமைச்சர்களையும் தனித்தனியாக கூறி வரவேற்றான். இறுதியில், அமைச்சர் பாலசந்திரனை வரவேற்றான்.

‘‘நம்முடைய ஊர்க்காரரும், நம்முடைய சந்தோஷத்திலும் கவலையிலும் பங்குகொள்ளக் கூடியவரும், மாலேத்து வேலாயுதன் சாணாரின் ஒரே மகனும், நம்முடைய மதிப்பிற்கு உரியவருமான அமைச்சர் பாலசந்திரனை இந்த வாசக சாலையின் சார்பாகவும், என் சார்பாகவும், இந்த ஊர்க்காரர்களின் சார்பாகவும் நான் வரவேற்கிறேன்.’’

கைத்தட்டல் நீண்டநேரம் நீடித்தது.

அமைச்சர் பாலசந்திரன் தன்னுடைய தொடக்க விழா உரையில் இப்படிக் கூறினார்:

‘‘என் பக்கத்து வீட்டுக்காரரும், கொச்சப்பன் முதலாளியின் தலைமகனும், என்னுடைய நண்பரும், மிகவும் நெருங்கிய சொந்தக்காரருமான ரவீந்திரன் என்னைப் பற்றிக் கூறிய நல்ல வார்த்தைகளுக்கு நான் நன்றி கூறுகிறேன்.’’

கைத்தட்டல் நீண்டநேரம் நீடித்தது.

கணக்குப் பிள்ளை சங்கரப் பிள்ளைக்கு அருகில் நின்றிருந்த ஒரு மனிதன் மெதுவான குரலில் கேட்டான்:

‘‘அவங்க இப்போ சொந்தக்காரர்கள் ஆயிட்டாங்க... அப்படித்தானே?’’

‘‘ஆமா... அது அப்படித்தானே?’’

‘‘முன்னாடி அவங்க ஒருத்தருக்கொருத்தர் பெரிய எதிரிகளாக இருந்தார்களே!’’

‘‘அதுதான் அரசியல்... அரசியல்!’’

‘‘அரசியல்னு சொல்லப்படுறது இதுதான்... அப்படித்தானே?’’

‘‘பிறகு என்ன?’’