திருப்பம் - Page 16
- Details
- Category: புதினம்
- Published Date
- Written by சுரா
- Hits: 7512
"கம்யூனிஸ்ட்காரங்க கறுப்புக் கொடியைக் கையில பிடிச்சுக்கிட்டு 'போ... போ...'ன்னு சொல்லிக்கிட்டு கல்யாணப் பந்தலுக்குள்ளே நுழைஞ்சாங்கன்னா, நாம என்ன செய்றதுன்னுதான் நான் கேக்குறேன்."
"கல்யாணப் பந்தலுக்குப் பக்கத்துல அப்படியெல்லாம் அவன்க வரமுடியாது அப்பா. போலீஸ்காரங்க அவன்களை அப்படியே அள்ளி எடுத்துக்கிட்டு போயிடுவாங்க. தெரியுதா?"
"அப்படின்னா சரி."
"பிறகு இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா?"
‘‘என்ன?’’
‘‘சாணாரும், சாணாரோட பிள்ளைகளும் கறுப்புக் கொடியைக் கையில பிடிச்சுக்கிட்டு நடந்து வருவாங்கன்ற விஷயம்...’’
‘‘அப்படின்னா... அது பார்க்க வேண்டிய ஒரு காட்சிதான்! சாணாருக்கு மந்திரிமார்கள் மீது ஏன் இப்படியொரு பகை?’’
‘‘பகை மந்திரிமார்கள் மீது இல்ல அப்பா... நம்ம மீதுதான்...’’
‘‘நாம அவங்களுக்கு ஏதாவது துரோகம் செய்தோமா என்ன?’’
‘‘நாம சாணான்மார்களா இல்லைன்றதுதான் விஷயம்.’’
‘‘கம்யூனிஸ்ட்காரர்கள் சாணான்மார்களா?’’
‘‘அவங்க நம்மோட பகைவர்கள் ஆச்சே அப்பா! நம்ம பகைவர்கள் எல்லாரும் வேலாயுதன் சாணாருக்கு உறவினர்கள்தான்.’’
‘‘மாதவிச் சாணாட்டி, சாணாட்டிதானே? வேலாயுதன் சாணாரின் தங்கச்சிதானே? கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற பொண்ணு சாணாரின் மருமகள்தானே?’’
‘‘அவங்க இப்போ நமக்கு சொந்தமா ஆயிட்டாங்கள்ல அப்பா. நம்ம சொந்தக்காரர்கள் சாணாருக்கு விரோதிகள்...’’
‘‘விஷயம் அப்படிப் போகுதா?’’
திருமண நாளன்று பொழுது விடிந்தது. மாதவிச் சாணாட்டியின் வீட்டில் சந்தோஷம் கரைபுரண்டு கொண்டிருந்தது. தந்தையும் பிள்ளைகளும் திருமணத்திற்கான ஏற்பாடுகளில் இருந்தனர். மாதவிச் சாணாட்டியும் தன்னைத் தயார்படுத்திக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால், முகத்தில் ஒரு தெளிவு இல்லை. என்னவோ ஒரு குழப்பம்! வாசுப் பணிக்கன் கேட்டார்:
‘‘உன்முகத்துல என்னடி ஒரு சந்தோஷமே இல்லாம இருக்க?’’
‘‘நான்... நான்...’’
‘‘என்னன்னு சொல்லு.’’
‘‘நான்... நான்... அங்கே கொஞ்சம் போயிட்டு வர்றேன்.’’
‘‘எங்கே?’’
‘‘மாலேத்து வீட்டுக்கு.’’
‘‘எதுக்கு?’’
‘‘நேர்ல வந்து கல்யாணத்தை நடத்திக் கொடுக்கணும்னு கேக்கப் போறேன்.’’
‘‘போ... போ...! நீ போய் சொன்ன அடுத்த நிமிடமே அவர் வந்திடுவாரு...’’ - வாசுப் பணிக்கன் கேலிச் சிரிப்புடன் சொன்னார்.
‘‘வந்தாலும் வரலைன்னாலும் நான் போய் சொல்லத்தான் போறேன். இந்திரா, நீயும் என்கூட வா மகளே. மாமாவோட காலைத் தொட்டு வணங்கிட்டுத்தான் கழுத்துல தாலி கட்டிக்கணும்.’’
‘‘நான் வரல’’- இந்திரா உறுதியான குரலில் சொன்னாள்.
‘‘அம்மா போக வேண்டாம்’’- பிள்ளைகள் எல்லோரும் ஒருமித்த குரலில் கூறினார்கள்.
‘‘நான் போகணும். என் அண்ணனாச்சே! நான் போய் சொல்லுவேன்- என் மகளின் கல்யாணத்துக்கு வரணும்னு...’’
‘‘அப்படின்னா போ...’’ - வாசுப்பணிக்கன் சிரித்தார்.
மாதவிச் சாணாட்டி வேகமாக வெளியே நடந்தாள். பாதையில் நடந்து போகும்போது ஒருவன் கேட்டான்.
‘‘சாணாட்டி, எங்கே போறீங்க?’’
‘‘நான் என் அண்ணனைக் கொஞ்சம் பார்த்துட்டு வரலாம்னு போறேன்.’’
‘‘ம்... போங்க... போங்க...’’ - அவனும் சிரித்தான்.
மாதவிச் சாணாட்டி மாலேத்து வீட்டின் படிகளைக் கடந்தபோது, வேலாயுதன் சாணார் வாசலைத் தாண்டி படுவேகமாக முற்றத்திற்கு வந்து உரத்த குரலில் கத்தினார்:
‘‘நீ ஏண்டி இங்கே வந்தே? உனக்கு இங்கே என்னடி வேலை?’’
‘‘இங்கே இருக்குறவரின் கூடப் பிறந்தவள்ன்ற முறையில் நான் வந்தேன்.’’
‘‘இங்கே இருக்குறவன் நான்தான்டி! நான் உன்கூட பிறந்தவன் இல்லைடி! உன்னை என் தாய் பெறலடி... உன் மகளை வடுகச் சோவனுக்குத் தானேடி கொடுக்கப் போறே? நீ வடுகச் சோவத்திதானேடி?’’
‘‘சரி... வடுகச்சோவன்மாரோடும், ஊர் சுத்துற சோவன்மாரோடும் சேர்ந்து கம்யூனிசம் பேசிக்கிட்டு திரியிறது யாரு?’’
‘‘அது என் விருப்பம்டி...’’
‘‘அப்படின்னா, அது என் விருப்பம்.’’
‘‘வெளியே போடீ...’’
‘‘ம்... நான் போறேன். பொம்பளை பிள்ளைகளை ஊர் சுத்தறவங்களோட பழக விட்டுட்டு...’’
‘‘வெளியே போடீ...’’ - முற்றத்தில் கிடந்த ஒரு தென்னை மடலை எடுத்த சாணார் முன்னோக்கிப் பாய்ந்தார்.
மாதவிச் சாணாட்டி படிகளைக் கடந்து ஓடினாள்.
10
அமைச்சர்கள் வர இருக்கிறார்கள். நகரத்தின் எல்லையிலிருந்து திருமணப் பந்தல்வரை உள்ள சாலை, கொடிகளாலான தோரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. போலீஸ்காரர்கள் வரிசையாக நின்றிருக்கிறார்கள். போலீஸ்காரர்களுக்குப் பின்னால் ஆர்வம் நிறைந்த மனங்களுடன் ஊர்க்காரர்கள் - பெண்கள், ஆண்கள், குழந்தைகள் என்று திரண்டு கூடியிருக்கிறார்கள்.
நகரத்திலிருந்து கார்களின் அணிவகுப்பு ஆரம்பமானது. அதிகாரிகளும், எம்.எல்.ஏ.க்களும் முதலாளிகளும்!
சந்தை சந்திப்பில் ஒரு மேடை அமைக்கப்பட்டு அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அங்குதான் ஊர்க்காரர்களின் சார்பாக அமைச்சர்களுக்கு வரவேற்பு அளிக்கப்படுகிறது. ஊர்க்காரர்கள் சார்பாக பலரும் அமைச்சர்களுக்கு மாலைகள் அணிவிப்பது அங்குதான்.
மேடையைச் சுற்றி போலீஸ்காரர்கள் காவல் காத்து நிற்கிறார்கள். கோவிந்தன் முதலாளி, சாக்கோ முதலாளி, வாசக சாலை செக்ரட்டரி, தேநீர்க் கடை நாராயணன் நாயர், ஈழவர்கள் அமைப்பின் தலைவர், நாயர்கள் அமைப்பின் தலைவர் ஆகியோர் இலையில் காட்டப்பட்ட மாலைகளுடன் அங்கு அமைச்சர்களை எதிர்பார்த்து நின்றிருக்கிறார்கள்.
ஆரவாரம் கேட்கிறது! ஏரிக்கரையிலிருந்து புறப்பட்ட எதிர்ப்புகோஷங்கள் நிறைந்த ஊர்வலம், சந்தை சந்திப்பை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்கிறது. கோஷங்களின் முழக்கம் கேட்கிறது.
‘‘காவல் துறை அமைச்சரே, திரும்பிச் செல்.’’
‘‘கொலைகார அமைச்சரே திரும்பிச் செல்.’’
‘‘அமைச்சர்கள் கொள்ளைக்காரர்கள். ரத்தம் குடிப்பவர்கள். ஊர்க்காரர்களைக் கொல்வதற்கு ஊர் சுற்றுபவர்கள்.’’
‘‘பெண்ணைக் கட்டும் முதலாளி, லத்தி சுழற்றும் போலீஸ்... சேர்ந்து விளையாடும் விளையாட்டை நாங்கள் பார்த்துவிட்டோம். கவனம்!’’
‘‘இன்குலாப் ஜிந்தாபாத்...’’
‘‘வேலாயுதன் சாணார், ஜிந்தாபாத்!’’
கோஷங்கள் அடங்கிய ஊர்வலம் சந்தை சந்திப்பை வந்து அடைந்தது. வேலாயுதன் சாணாரும் பாலசந்திரனும் சுசீலாவும் பத்மாவும் ஊர்வலத்தை தலைமை தாங்கி நடத்தினார்கள்.
போலீஸின் விசில் சத்தம்!
அமைச்சர்கள் வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்!
‘‘கொலைகார அமைச்சரே, திரும்பிச் செல்’’ - பாலசந்திரன் கோஷம் போட்டவாறு, கறுப்புக் கொடியை அசைத்துக் கொண்டே முன்னோக்கி வேகமாக ஓடினான்.
கோஷங்கள் உரத்த குரலில் முழங்கின.
கறுப்புக் கொடிகள் சுற்றிலும் தெரிந்தன.
கோஷங்கள் நிறைந்த ஊர்வலம், அமைச்சர்மார்களின் காரை நோக்கி வேகமாகச் சென்றது.
அமைச்சர்களைச் சுற்றி போலீஸ்காரர்கள் கோட்டை அமைத்து நின்றார்கள்.
அடி, அடி, அடி!
மக்கள் கூட்டம் சிதறி ஓடியது!
அமைச்சர்கள் மேடையில் போய் உட்கார்ந்தார்கள். கோவிந்தன் முதலாளி அமைச்சர்களுக்கு மாலைகள் அணிவித்தார். சாக்கோ முதலாளி மாலைகள் அணிவித்தார். ஈழவர்கள் அமைப்பின் தலைவர், நாயர்கள் அமைப்பின் தலைவர், வாசக சாலையின் செக்ரட்டரி, தேநீர்க் கடை நாராயணன் நாயர் - எல்லோரும் மாலைகள் அணிவித்தனர்.
அமைச்சர்கள் உரையாற்றினார்கள். அதைக் கேட்டவர்கள் கைகளைத் தட்டினார்கள்.
அமைச்சர்களை வரவேற்பதற்காகச் சென்ற ஊர்வலம், திருமணப் பந்தலை நோக்கித் திரும்பியது. பந்தலின் வாசலில் ரவீந்திரன் அமைச்சர்களுக்கு மாலைகள் அணிவித்து வரவேற்றான்.