Lekha Books

"எல்லா அமைச்சர்களும் என்னைப் பார்த்து பயப்படுறாங்க ஏன் தெரியுமா? நான் பிரச்சினைகளை உண்டாக்குவேன். அதனால் நான் என்ன சொன்னாலும், உடனே அவங்க அதை நிறைவேற்றிவிட்டுத்தான் மறு வேலை பார்ப்பாங்க. நான் முதலமைச்சரின் அறைக்குள் நுழைஞ்ச உடனே அவர் சிரித்துக் கொண்டே 'என்ன விஷயத்தைக் கையில எடுத்துட்டு வந்திருக்கே?'ன்னு கேட்டார். நான், 'கொச்சப்பன் முதலாளியின் மகனுடைய திருமணத்திற்கு அழைக்க வந்திருக்கேன்'னு சொன்னேன். அப்போ ஒரு பிரச்சினை. அன்னைக்கு முதலமைச்சர் டில்லியில இருப்பாரு. டில்லியில் ஒரு கருத்தரங்கு. நேரு உட்பட முக்கியமானவர்கள் பலரும் பங்கு கொள்கிற கருத்தரங்கு. போக வேண்டாம்னு சொல்ல முடியுமா? மக்களின் விஷயமாச்சே! ஒரு திருமண வாழ்த்து அனுப்பி வைக்கிறதா முதலமைச்சர் என்கிட்ட சொன்னார்."

"போலீஸ் மந்திரி வர்றாரா?"- தொண்டர்களில் ஒருவன் கேட்டான்...

"நான் போய் சொன்ன உடனே மந்திரி ஒரு மாதிரி ஆயிட்டார். அன்னைக்கு அவருக்குத் திருவனந்தபுரத்தில் நான்கு நிகழ்ச்சிகள் இருக்கு. எந்த நிகழ்ச்சியையும் விட முடியாத நிலை. நான் சொன்னதை ஒதுக்கிவிட முடியுமா? ஒதுக்கினால் அமைச்சரவையில் இருக்க முடியுமா? கொஞ்ச நேரம் பேசாமல் அமைதியா இருந்துட்டு இறுதியில் மந்திரி 'வர்றேன்'னு சொல்லிவிட்டாரு. திருமணம் முடிஞ்ச உடனே திரும்பிப் போவதாகவும் சொன்னாரு."

"மற்ற எல்லா அமைச்சர்களும் வருவாங்களா?"- வேறொரு தொண்டன் கேட்டான். அமைச்சர்கள் மீது எம்.எல்.ஏ.விற்கு இருக்கும் செல்வாக்கைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது தொண்டர்களின் தேவை ஆயிற்றே.

"தொழில் அமைச்சரும் கல்வி அமைச்சரும் வர்றாங்க. அவங்களை நான் போய் சந்திக்கல. தொலைபேசியில் அழைத்து விஷயத்தைச் சொன்னேன். 'வர்றோம்'னு சொல்லிட்டாங்க. கட்டாயம் வருவாங்க. அதற்குப் பின்னால் இருக்கும் அமைச்சர்கள் எல்லோரும் சாதாரண ஆளுங்கதானே! அவங்களை நான் அழைக்கவே இல்ல..."

"ஒரு மத்திய அமைச்சரையும் வரவழைக்க முடியுமா?"

"நான் டில்லிவரை போனால், ஒன்றல்ல, நான்கு மத்திய அமைச்சர்களைக் கூட இங்கே கொண்டு வந்திடுவேன். நான் போய் கூப்பிட்டா நேரு கூட வருவாரு. நேருவிற்குத் தெரியும்- காங்கிரஸ் கட்சியின் வெற்றிக்கு நான் எந்த அளவுக்கு கஷ்டப்பட்டிருக்கேன்னு. நான் போய்ச் சொன்னா, நேரு 'வர்றேன்'னு கட்டாயம் சொல்லுவாரு. வேறு எந்த நிகழ்ச்சி இருந்தாலும் அதை மாற்றி வெச்சிடுவாரு. ஆனால், இப்போ என்னால இங்கிருந்து போக முடியுமா? எப்படி இருந்தாலும் இனி நடக்க இருக்குற கல்யாணத்திற்கு கொச்சப்பன் முதலாளியோட மகளின் திருமணத்திற்கு நேருவைக் கட்டாயம் வரவழைப்பேன்."

"போலீஸ் அமைச்சர் வர்றப்போ ஒரு முக்கியமான விண்ணப்பம் கொடுக்கணும். இங்கே ஒரு போலீஸ் ஸ்டேஷன் வேணும்னு"-ஒரு தொண்டன் கூறினான்.

"நிறுத்து! நிறுத்து! அது இப்போ வேண்டாம். போலீஸ் அமைச்சரை நம்மோட வாசக சாலை ஆண்டு விழாவிற்கு வரவழைக்கிறேன். அப்போ இந்த ஊர்ல ஒரு போலீஸ் ஸ்டேஷன் இருக்க வேண்டிய தேவையைப் பற்றி ஒரு மனு கொடுப்போம். ஊரில் கம்யூனிஸ்ட்காரர்களின் ஆதிக்கம் பலம் பெற்று வருவதால் மாநிலத்தின் பொதுவான பாதுகாப்பை மனதில் வைத்து, உடனடியா போலீஸ் ஸ்டேஷன் கொண்டு வரணும்னு மனுவில் சுட்டிக் காட்டுவோம்."

"கம்யூனிஸ்ட்காரர்கள் தினந்தோறும் ரகசியமாகக் கூட்டம் போடுறாங்க. அமைச்சர்கள் வர்றப்போ ஏதாவது குழப்பங்கள் உண்டாகுமோ என்னவோ?"

"அமைச்சர்கள் வர்றதுக்கு முன்னாடியே போலீஸ்காரர்கள் இங்கே வந்திடுவாங்க. குழப்பங்கள் உண்டாக்க வருபவர்களின் எலும்புகள் நொறுங்கும். நான் இன்னைக்கே டி.எஸ்.பி.யைப் பார்த்து விஷயத்தைச் சொல்லிடுறேன். எச்சரிக்கை நடவடிக்கை எடுக்கும்படி சொல்லிடுறேன்."

அந்த வகையில் எம்.எல்.ஏ.வின் பேச்சு நீண்டு கொண்டே சென்றது. அந்த ஊரிலிருக்கும் காங்கிரஸ்காரர்கள் மட்டுமல்ல- நகரத்திலிருந்து வந்திருந்த காங்கிரஸ்காரர்களும் திருமணக் கொண்டாட்டத்திற்கான ஏற்பாடுகளில் பங்கு கொள்ள ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். சுருக்கமாகக் கூறுவதாக இருந்தால், அது ஒரு காங்கிரஸ் திருமணமாக ஆனது.

கணக்குப்பிள்ளை சங்கரப்பிள்ளை ஊர் முழுக்க நடந்து பிரச்சாரம் செய்தார்.

"அமைச்சர்கள் வர்றாங்க. எம்.எல்.ஏ.க்கள் வர்றாங்க. பெரிய முதலாளிகள் எல்லோரும் வர்றாங்க. பிறகு... காங்கிரஸ் தலைவர்கள் எல்லோரும் வர்றாங்க. கொச்சப்பன் முதலாளி காங்கிரஸ்காரராச்சே! அப்போ அவங்கள்லாம் வராம இருப்பாங்களா?"

நாராயணன் நாயரின் தேநீர்க் கடைக்கு முன்னால் நின்று கொண்டு நடத்திய பிரசங்கத்தைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ஒருவன் தேநீர்க் கடையிலிருந்து வெளியேறி வந்து கேட்டான்:

"கொச்சப்பன் முதலாளி பணக்காரரா இருக்கிறதுனாலதானே எல்லாரும் வர்றாங்க?"

"பிறகு என்ன? பணம்தான் முக்கியம். பணம் இல்லாதவனை யாரும் திரும்பிக்கூட பார்க்க மாட்டாங்க. ஒரு விஷயத்தைக் கேக்குறியா? இது ரகசியமான விஷயம். நம்ம எம்.எல்.ஏ.வுக்குத் தெரியக்கூடாது. ஒரு வருடம் ஆன பிறகு தேர்தல் வரும். நம்ம சட்டமன்றத் தொகுதியில் காங்கிரஸ் வேட்பாளர் யாருன்னு தெரியுமா?"

"யாரு?"

"கெ.ரவீந்திரன். இந்த விஷயத்தை ரகசியமா வச்சிருக்காங்க. ரவீந்திரன் எம்.எல்.ஏ. ஆயிட்டா, உடனடியா அமைச்சரா வந்திடுவாரு. அமைச்சரா ஆன உடனே..."

"இந்த ஊர்ல சில ஏழைகளும் இருக்காங்கன்றதை நினைச்சுப் பார்க்கணும்!"

இடையில் ஒரு குரல் வந்தது.

"ஓட்டுப் பிடிக்கிற வேலை ஆரம்பமாயிருச்சாடா?"- வேறொரு ஆள்.

"தேர்தல்ல நின்னா, கட்டிய பணம் கிடைக்காது. ஞாபகத்துல வச்சுக்கோங்க"- வேறொரு ஆள்.

"காங்கிரஸ் அமைச்சர் வர்றப்போ கூச்சல் போடணும்டா... கூச்சல்!"- இன்னொரு ஆள்.

சங்கரப்பிள்ளை அங்கிருந்து வேகமாக நடந்தார்.

6

பொன்னெழுத்துக்களில் அச்சடிக்கப்பட்ட திருமண அழைப்பிதழ் ஊரிலிருந்த சிலருக்கு கிடைத்தது- பெரிய மனிதர்களுக்கு மட்டும். பெரும்பாலும் அமைச்சர்களுக்கும், எம்.எல்.ஏ.க்களுக்கும் பெரிய பதவிகளில் இருப்பவர்களுக்கும், முதலாளிகளுக்கும்தான் அனுப்பப்பட்டன.

திருமணத்திற்கு முந்தின நாள் பொழுது விடிந்தபோது ஊர் முழுவதும் ஒரு நோட்டீஸ் பரவலாகக் கொடுக்கப்பட்டது. சிவந்த மையில் அச்சடிக்கப்பட்ட ஒரு நோட்டீஸ்! காலையில் வேலைக்குச் செல்லும் ஆண்கள் மற்றும் பெண்களின் கையில் அந்த நோட்டீஸ் இருந்தது. தேநீர்க் கடைகளிலும் வெற்றிலை பாக்கு கடைகளிலும் அந்த நோட்டீஸ் வாசிக்கப்பட்டு பலரும் அதைக் கேட்டார்கள். வயலில் வேலை செய்பவர்களும், கயிறு பிரிப்பவர்களும், தேங்காய் மட்டை உரிப்பவர்களும், ஏரியில் படகு ஓட்டுபவர்களும் நோட்டீஸைப் பற்றிப்பேசினார்கள்.

‘அமைச்சர்களே! திரும்பிச் செல்லுங்கள்!’ - இதுதான் நோட்டீஸில் இருந்த தலைப்பு. கயிறு பிரிக்கும் தொழிலாளர்களின் சங்கமும் விவசாயத் தொழிலாளிகளின் சங்கமும் இணைந்து நடத்தும் மிகப் பெரிய எதிர்ப்புக் கூட்டத்தைப் பற்றிய நோட்டீஸ் அது. தொழிலாளர்களையும் விவசாயிகளையும் காலில் போட்டு மிதித்து, சிறையில் போட்டு அடைக்கும் அமைச்சர்கள், முதலாளியின் திருமணத்தில் கலந்துகொள்ள வருவது குறித்து ஊர்க்காரர்களின் எதிர்ப்பைத் தெரிவிப்பதுதான் அந்தக் கூட்டத்தின் நோக்கம். கூட்டத்திற்குத் தோழர் மாதவன் தலைமை தாங்க, தோழர்கள் ஜோசப், சுரேந்திரன், கோபிநாத் பிள்ளை ஆகியோர் பேசுகிறார்கள்.