சிங்கிடி முங்கன் - Page 2
- Details
- Category: புதினம்
- Published Date
- Written by சுரா
- Hits: 6361
"யார் அது?''
"அதுவா?''
"ஆமா...''
"அற்புதங்களில் எல்லாம் பெரிய அற்புதம். சொல்றேன், கவனமா கேட்டுக்கணும். பக்தியோட, வணக்கத்தோட, எளிமையோட எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டு முடிவுக்கு வந்தா போதும். அதுதானே சரியான வழி?''
"ஆள் யார்னு சொல்லவே இல்லியே!''
"அதுதான் சொல்றேன்னு சொன்னேனே. முழுமையான பக்தி வேணும். கேக்குறீங்களா?''
கரியாத்தன், அப்துல் ரசாக், ஆயிஷா பீபி- இவர்கள் வாழ்க்கையோடு சம்பந்தப்பட்ட ஒரு விஷயம் இது.... ஆமாம்... யார் இந்த சிங்கிடி முங்கன்? அந்த அற்புத ரகசியத்தைப் பற்றிச் சொல்வதற்கு முன்னால் வேறு சில விஷயங்களையும் கூறி ஆக வேண்டும். அப்துல் ரசாக் வளைகுடாவில் வேலை பார்க்கும் ஒரு மனிதன். அதாவது... சவுதி அரேபியாவில். அவனுடைய எல்லாச் செலவுகளும் போக மீதியாக ஒரு மாதத்திற்கு எட்டாயிரம் ரூபாய் சம்பளமாகக் கிடைக்கும். அவன் மனைவி ஆயிஷா பீபியும் வேலைக்குப் போகிறவள்தான். வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் இருக்கிற ஒரு முஸ்லிம் பள்ளிக்கூடத்தில் அவளுக்கு டீச்சர் வேலை.... மாதாமாதம் ஆயிரம் ரூபாய் சம்பளமாகத் தருகிறார்கள். இரண்டு பேரும் சேர்ந்து ஒரு அழகான வீட்டை இரண்டு லட்ச ரூபாய் செலவில் கட்டினார்கள். அந்த வீட்டில்தான் இப்போது வசிப்பதும். அப்துல் ரசாக்கிற்கு ஆறு மாதத்திற்கு ஒருமுறை இரண்டு மாதங்கள் விடுமுறை கிடைக்கும். இங்கும் அங்கும் போய் வரக்கூடிய விமானச் செலவை அவன் வேலை பார்க்கும் நிறுவனமே ஏற்றுக் கொள்ளும். சொல்லப் போனால், மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால், ஒரே ஒரு குறை. திருமணம் நடந்து பத்து வருடங்கள் ஓடிவிட்டன. இதுவரை அவர்களுக்குக் குழந்தை என்ற ஒன்று பிறக்கவில்லை. இதுதான் அவர்களுக்கு இருக்கக்கூடிய ஒரே ஒரு குறை. ஆயிஷா பீபி ஏன் கர்ப்பம் தரிக்கவில்லை?
ஜின்னு, சைத்தான், இஃப்ரீத், ருஹானி போன்ற கண்ணுக்குப் புலப்படாத உயிர்களின் செயலாக இது இருக்கலாம். பெயர் பெற்ற ஒரு முஸ்லிம் பெரியவரை வீட்டுக்கு வரவழைத்தார்கள். வீட்டில் சில நாட்கள் அவரைத் தங்க வைத்து சில மந்திரச் செயல்களை நடத்தினார்கள். வாசல் படிக்கு முன்னால் முட்டையில் எழுதி பூமிக்குக் கீழே புதைத்தார்கள். வீட்டின் நான்கு மூலைகளிலும் மந்திரங்கள் எழுதப்பட்ட குப்பிகளைக் கட்டித் தொங்க விட்டார்கள். ஆனால், அதனால் ஒரு பயனும் இல்லை.
இனி என்ன செய்வது?
குழந்தை வேண்டுமென்று அல்லாவிடம் வேண்டிக்கொள்ளலாம். அவர்கள் கவலையை அவர் நீக்கலாம். ஆனால், அங்கும் ஒரு பிரச்சினை இருக்கிறது. அல்லாவிடம் நேரடியாக வேண்ட முடியாது என்றொரு நிபந்தனை இருக்கிறது. அவருடன் உரையாட இடையில் ஒருவர் வேண்டும். அதற்காக இருக்கும் மகான்தான் ஷேக் முஹையதீன். அப்துல் காதர் ஜெய்லானி என்றும் அவரை அழைப்பார்கள். அந்த மகான் மரணத்தைத் தழுவிச் சில நூற்றாண்டுகள் ஆகிவிட்டன. அவரை அடக்கம் செய்திருப்பது பாக்தாத்தில். அவரை அழைத்து தங்களுக்கு ஒரு குழந்தையைத் தரும்படி அல்லாவிடம் வேண்டுமாறு கேட்டுக் கொண்டார்கள். அதனாலும் பிரயோஜனம் இல்லை. பிறகு புண்ணிய ஆத்மாக்களான மம்புரத்து ஓலியா, காஞ்ஞிரமிற்றத்து பரீத் ஓலியா போன்ற பல இடங்களுக்கும் பிரார்த்தனைகளை அனுப்பினார்கள். பீமாப்பள்ளி, காஷ்மீரில் உள்ள பால் சரீஃப், நாகூர் ஆண்டவரான வீராசாயூ, அஜ்மீர் கோஜாகரீ நவாஸ், தாதா ஹயாத்துல்கலந்தர்- இப்படிப் பல இடங்களுக்கும் ஆயிஷா பீபி கர்ப்பம் உண்டாக வேண்டும் என்று பிரார்த்தனைகள் அனுப்பினார்கள். கணக்குப் பார்க்காமல் பணமும் அனுப்பினார்கள். இருந்தாலும், ஒரு பயனுமில்லை.
முஸ்லிம்கள் விஷயம் இப்படி. சரி... கிறிஸ்துவ மதத்தைப் பரிசோதித்துப் பார்த்தால் என்ன?
கடவுளின் ஒரே மகனான இயேசுநாதரிடம் நேரடியாகவே வேண்டினார்கள். ஒரு பிரயோஜனமும் உண்டாகவில்லை. செயின்ட் பால், செயின்ட் பீட்டர், மேரி அன்னை, மதர்தெரேசா, அல்ஃபோன்சா, வேளாங்கன்னி- இப்படிப் பல இடங்களுக்கும் நபர்களுக்கும் பிரார்த்தனைகள் அனுப்பினார்கள். பணமும் அனுப்பினார்கள். குறிப்பிட்டுச் சொல்கிற மாதிரி ஒன்றும் நடக்கவில்லை. ஆயிஷா பீபி கர்ப்பம் தரிக்கவில்லை. இனி என்ன செய்வது?
இந்துக்கள் தனித்துவம் உள்ளவர்கள் ஆயிற்றே! அவர்களுக்கு ஏகப்பட்ட தெய்வங்கள்... ஏகப்பட்ட அவதாரங்கள்! புண்ணிய இடங்களும் ஆயிரக்கணக்கில். சரி... அதையும்தான் எப்படி என்று பார்த்து விடுவோமே என்ற முடிவுக்கு அவர்கள் வந்தார்கள். காசி விஸ்வநாதன், குருவாயூரப்பன், மதுரை மீனாட்சி, கூடல் மாணிக்கம், ஸ்ரீ பத்பநாபசுவாமி ஆலயம், வைக்கத்தப்பன், வேட்டைக்கொரு மகன், கொடுங்கல்லூர் அம்மா, திருச்சூர் வடக்கும்நாதன், திருமலைத்தேவன், ஏற்றுமானூர் அப்பன், இளங்காவில் அம்மா, சபரிமலை அய்யப்பன், வாவூர் சுவாமி, சாய்பாபா, சத்ய சாய்பாபா- இப்படிப் பலருக்கும் வேண்டுகோள்கள் போயின. பிரார்த்தனைகள் சென்றன. பணம் அனுப்புவது என்பதுதான் ஒரு பிரச்சினையே இல்லையே! எல்லாம் செய்து என்ன பிரயோஜனம்? ஆயிஷா பீபி கர்ப்பம் தரிக்கவில்லை. என்ன செய்வது?
இரண்டு பேருக்கும் மருத்துவப் பரிசோதனை செய்து பார்த்தால் என்ன என்று பலரும் கருத்துக் கூறினார்கள். அதையும் செய்து பார்த்தாகிவிட்டது. அப்துல் ரசாக்கையும் ஆயிஷா பீபியையும் பெரிய மேதைகள் என்று சொல்லப்படும் டாக்டர்கள் சோதித்துப் பார்த்தார்கள். இருவரிடமும் எந்தவிதக் குறைபாடும் இல்லை. பிறகு...?
நீரிலும், நிலத்திலும், ஆகாயத்திலும் வாழ்கிற உயிரினங்கள் எத்தனை கோடி! இந்த எல்லா உயிரினங்களிலும் பெண் வர்க்கம் உரிய நேரம் வருகிறபோது யாரும் சொல்லாமலே முட்டையிடுவதும், குட்டி போடுவதும், குழந்தை பெற்றெடுப்பதும் காலம் காலமாக நடந்துகொண்டுதானே இருக்கின்றன! ஆனால், அந்த உரிய நேரம் வருவதற்காக எல்லாரும் காத்திருக்க வேண்டும். யார் இதைச் சொன்னது? யார் சொன்னால் என்ன? ஆனால், இப்படிப் பார்த்தால்கூட எவ்வளவு காலம் காத்திருப்பது! திருமணமாகி பத்தாண்டுகள் ஆகிவிட்டன. நூற்று இருபது மாதங்கள். மூவாயிரத்து அறுநூற்றைத் தாண்டிய நாட்கள்! இவ்வளவு நாட்கள் ஆகியும் ஒன்றுமே நடக்கவில்லை என்றால்...? இப்படியே கவலையுடன் எவ்வளவு காலம் வாழ்வது!
அப்போது வருகிறது அந்த மகிழ்ச்சியான செய்தி... குட்டிச் சாத்தான்....! பத்திரிகைகளில் வந்த விளம்பரத்தை வைத்து அப்துல் ரசாக்கும் ஆயிஷா பீபியும் குட்டிச் சாத்தானின் பெருமைகளை அறிந்து கொள்கிறார்கள். கடிதம் எழுதினார்கள். கேட்ட பணத்தையும் பிரார்த்தனையையும் அனுப்பினார்கள். ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை. நிலைமை இப்படி இருக்கும்போது பத்திரிகைகளில் வேறொரு குட்டிச் சாத்தானைப் பற்றிய பெரிய பெரிய விளம்பரங்கள். இதுதான் உண்மையான குட்டிச்சாத்தானாக இருக்க வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு அவர்கள் வந்தார்கள்.