Lekha Books

சரிதாவின் மொபைலில் 'சிந்து நதியின் விசை நிலவினிலே...' பாடல் பாடியது. அந்தப் பாடல் ஒலித்தால் கயல்விழியின் அழைப்பு என்று அர்த்தம். அபிலாஷின் அழைப்பிற்கு அவன் இசை அமைத்த பாடல் ஒலிக்கும். மற்ற அழைப்புகளுக்கு அபிலாஷின் வேறு சில பாடல்கள் ஒலிப்பது போல அமைந்திருந்தாள் சரிதா.

மொபைலை எடுத்து குரல் கொடுத்தாள்.

''ஹலோ...''

''சரித்... நான் கயல்விழி பேசறேன்...''

''என்ன ? சொல்லு...'' வழக்கமாக போசாமல் சற்று வித்தியாசமாக சரிதா பேசுவதைக் கேட்ட கயல்விழி, தன் பேச்சைத் தொடர்ந்தாள்.

''என்ன சரித்... ஏன் உன்னோட குரல் ஒரு மாதிரியா இருக்கு?''

''அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை. நீ சொல்லு...''

''இன்னிக்கு உனக்கும், அபிலாஷுக்கும் என்னோட ட்ரீட். எந்த ரெஸ்ட்டாரண்ட்டுக்கு போகலாம்னு நீயே சொல்லு...''

''ரெஸ்ட்டாரண்ட்டா? அதெல்லாம் வேண்டாம், அபிலாஷ்க்கு ரெக்கார்டிங் இருக்கு...''

அங்கிருந்த அபிலாஷ், இதைக் கேட்டுக் குறுக்கிட்டான்.

''ஒரு நிமிஷம் பேசறதை நிறுத்தேன்.''

சரிதாவும் அவன் சொன்னபடி செய்தாள்.

''யார் ஃபோன்ல?!''

''கயல்விழி. இன்னைக்கு டின்னர்க்கு கூப்பிடறா...''

''போலாமே. எனக்கு இன்னிக்கு ரெக்கார்டிங் கேன்ஸல்.'' என்றபடியே சரிதாவின் கையில் இருந்த அவளது மொபைலை வாங்கி அவன் பேசினான்.

''ஹாய் கயல்விழி? என்ன ட்ரீட்டெல்லாம் பலமா இருக்கு? ஏதாவது ஜாக்பாட் அடிச்சுதா?''

''ஜாக்பாட் அளவுக்கு இல்லாட்டாலும் கொஞ்சம் அப்பிடித்தான்னு வச்சுக்கோங்களேன். நான் டான்ஸ் ஆடற வெண்ணிலா ஹோட்டல் முதலாளி, அவங்க ஸ்டாஃப்சுக்கு போனஸ் போடறப்ப எனக்கும் போனஸ் போடச் சொல்லி இருக்காங்க. நல்ல தொகை குடுத்தாங்க, சந்தோஷம்தான்...''

''எனக்கு ரெக்கார்டிங் கேன்ஸல் ஆயிடுச்சு. அதனால வரலாம்...''

அப்போது சரிதா குறுக்கிட்டாள்.

''இல்லைங்க... எனக்கு தலைவலி அதிகமா இருக்கு. இன்னைக்கு வேணாம்.''

சரிதா, தலைவலி என்றதும் அபிலாஷ் துடித்துப் போனான். கயல்விழியிடம் ''அப்புறமா பேசறேன்'' என்று அவசரமாக பேசிவிட்டு, பதற்றத்துடன் சரிதாவின் நெற்றியில் கை வைத்துப் பார்த்தான்.

''சூடு இல்லையே...''

''ஜுரமெல்லாம் இல்லிங்க. தலைவலி மட்டும்தான்...''

''இரு. நான் உனக்கு தாய்லேண்ட் தைலம் தேய்த்து விடறேன்'' என்ற அபிலாஷ், அலமாரியைத் திறந்து தைலத்தை எடுத்து வந்தான். எப்போது தாய்லேண்ட் போனாலும், எதை வாங்கினாலும் வாங்காவிட்டாலும் தலைவலி தைலம் வாங்காமல் வரமாட்டான்.

சரிதாவை தன் மடியில் படுக்க வைத்தான். தைலத்தை எடுத்து இதமாகத் தேய்த்து விட்டான்.

''தலைவலிக்குதுன்னு என்கிட்ட சொல்லவே இல்லையே...?''

''சின்ன தலைவலிக்கு ஏங்க இப்பிடி கவலைப்படறீங்க?''

''எது சின்ன விஷயம்? உனக்கு தலை வலிக்கறது சின்ன விஷயமா? என்னோட சரிதா  செல்லத்துக்கு எதுவுமே வலிக்கக் கூடாது. எந்தக் கஷ்டமும் வரக்கூடாது... நான் உன் மேல உயிரையே வச்சிருக்கேன். நீ என் உயிர்...''

அபிலாஷ் பேசிக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே சரிதாவிற்கு, பாவனா கூறிய விஷயங்கள் நினைவிற்கு வந்தன.

'நீ என் உயிர். நான் உன் மேல உயிரையே வச்சிருக்கேன்'னு என்கிட்ட மட்டும்தான் சொல்றாரா? அல்லது வேற வேற பெண்கள்கிட்டயும் இந்த மாதிரி பேசுவாரா?! ஐய்யோ... அப்பிடியெல்லாம் என்னால நினைச்சுக்கூட பார்க்க முடியலியே... என்னோட அபிலாஷ் எனக்கு மட்டும்தான் சொந்தம். அவருக்கு என் மேல மட்டும்தான் அன்பு இருக்கணும். காதல் இருக்கணும். அவரோட நெஞ்சுக்குள்ள நான் மட்டும்தான் புதைஞ்சு கிடக்கணும். என்னை மீறி... என் பாசத்தை மீறி... என்னோட காதலை மீறி... என்னோட காவலை மீறி... அவர்... அவரோட மனசு அலை பாய்ஞ்சுடுமா?...'

அவளுக்கு தைலம் தடவிவிட்ட அபிலாஷ், தலைவலி குறையும் பொருட்டு, ஒரு துணியை எடுத்து அவளது நெற்றியில் இறுக்கமாகக் கட்ட முற்பட்டான்.

ஏதேதோ தேவையற்ற நினைவுகள் அவளது இதயத்தில் உருவானதால், 'அபிலாஷ் தன் கழுத்தை இறுக்கிக் கட்டி கொல்ல வருகிறா'னோ... என்ற விபரீதக் கற்பனை செய்த சரிதா, வாய்விட்டு அலறினாள்.

''ஐயோ... என்னைக் கொன்னுடாதீங்க. கொன்னுடாதீங்க...''

சரிதா இவ்விதம் அலறுவதைக் கேட்ட அபிலாஷ், அதிர்ச்சி அடைந்தான்.

ஒரு தாய், தன் குழந்தையை அணைத்து ஆறுதல்படுத்துவது போல, சரிதாவை கட்டி அணைத்து அவளை அமைதிப்படுத்தினான் அபிலாஷ்.

''என்னம்மா... என்ன... ஆச்சு? ஜூரம் கூட இல்லையே? ஆனா ஏதேதோ பினாத்தறியே? வீடியோ ஸி.டி. பார்க்கறேன்... பார்க்கறேன்னு... ஏதாவது க்ரைம்... த்ரில்லர் மூவி பார்த்திருப்ப. அந்த பயத்துல இப்பிடி அலறிக்கிட்டிருக்க...''

''ஆ... ஆமாங்க...'' சமாளித்தபடி அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்...

''நீ எதுவும் பேச வேண்டாம். உனக்கு இப்ப நல்ல ஓய்வும், தூக்கமும் தேவை. நல்லா தூங்கு'' என்று பாசம் பொங்கப் பேசிய அபிலாஷ், அவளுக்கு போர்வையை எடுத்து போர்த்திவிட்டான்.

அவனது அன்பு மழையில் நனைந்த சரிதா, தற்காலிகமாக ஆறுதலடைந்து... கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.