Lekha Books

இப்போது நடித்துக் கொண்டிருக்கும் கம்பெனிக்கு வேறொரு பில்லியை உடனடியாக கண்டு பிடிக்க முடியுமா என்று எனக்கு பயமாக இருந்தது. அதிர்ஷ்டம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும் அவர்களுக்கு உடனடியாக வேறொரு சிறுவன் கிடைத்தான்.

வெஸ்ட் எனடிலிருந்த தியேட்டரில் நாடகத்தில் நடிப்பதற்காக லண்டனுக்குத் திரும்ப வந்தது என்னுடைய நல்ல நேரம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். மிகுந்த ஆர்வத்துடன் மாலை நேரத்தில் ‘ட்யூக் ஆஃப் யார்க்ஸ் தியேட்டரி’ல் பாஸ்ட்டன்ஸுடன் என்னுடைய சந்திப்பு நடந்தது. அவருடன் உள்ளே போய் வில்யம் கில்லட்டைப் பார்த்தேன். ‘என்னுடன் ‘ஷெர்லாக் ஹோம்ஸி’ல் நடிக்க விருப்பம் இருக்கிறதா?’- அவர் கேட்டார்.

‘நிச்சயமாக. மிகுந்த ஆர்வம் இருக்கிறது மிஸ்டர். கில்லட்’- பதில் சொன்னபோது நான் சந்தோஷத்தின் உச்சத்தில் இருந்தேன்.

நாடகத்தில் ஷெர்லாக் ஹோம்ஸின் கதாபாத்திரத்தை ஏற்று நடிப்பவர் கில்லட்தான். அவருக்கு வசனம் எதுவும் கிடையாது. மிகச் சிறந்த நடிகையான ஐரீன் வான்ப்ரா பைத்தியக்காரியாக நடித்தார். அமைதியாக இருக்கும் ஹோம்ஸிடம் அவர் பேசிக் கொண்டேயிருந்தார். இது விமர்சகர்களைப் பார்த்து அவர் கேலி செய்வதைக் காட்டியது. நாடகம் தொடங்கும்போது நான் வெளியிலிருந்து ஓடி வந்து ஹோம்ஸின் வீட்டு வாசல் கதவைப் பிடித்துக் கொண்டு எவ்வளவோ விஷயங்களைச் சொல்லுவேன். ஆனால், பைத்தியக்காரியின் சத்தத்தில் அவை எல்லாம் கரைந்து போய் விடுகிறது. பைத்தியக்காரி ஹோம்ஸிற்கு அருகில் வந்து இருபது நிமிடங்கள் ஏதோ ஒரு வழக்கைப் பற்றி நிறுத்தாமல் பேசுவாள். நான் அவ்வப்போது ஒரு வித பதைபதைப்புடன் ஹோம்ஸிடம் விஷயங்களை விளக்கிக் கூற முயன்றாலும், பைத்தியக்காரியின் சத்தம் காரணமாக அது முடியாமல் போகிறது. ஹோம்ஸ் இதற்கிடையில் ஒரு குறிப்பை எழுதி, மணியடித்து, அதை என் கையில் தருகிறார். அதற்குப் பிறகு இரண்டு முரட்டுத் தனமான ஆண்கள் வந்து பைத்தியக்காரியைப் பிடித்துக் கொண்டு போகிறார்கள். காட்சியில் ஹோம்ஸும் நானும் மட்டும் இருக்கிறோம். நான் அவரிடம் கூறுகிறேன்: ‘நீங்கள் செய்ததுதான் சரி. அதுதான் அவளுக்கு ஏற்ற இடம்’ என்று.

விமர்சகர்கள் அந்த நகைச்சுவையை நன்கு ரசித்தார்கள். ‘க்ளாரிஸ்’ என்ற நாடகம் தோல்வியடைந்ததால், அந்த சீசன் முழுவதும் ‘ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ்’தான் நடித்தோம். வில்யம் கில்லட் என்ற மிகச் சிறந்த நடிகருடன் சேர்ந்து நடிப்பதற்கான வாய்ப்பு கிடைத்த சந்தோஷத்தில் சம்பளம் பற்றி பேசுவதற்கே நான் மறந்து போயிருந்தேன். வார இறுதியில் பாஸ்ட்டன்ஸ் மன்னிப்பு கேட்டவாறு பணம் கொண்ட கவரை எனக்கு நேராக நீட்டினார். ஃப்ரோமான் கம்பெனியில் நான் பெற்ற அதே தொகைதான். இரண்டு டாலர் பத்து ஷில்லிங்குகள். எனக்கு ஆச்சரியம் உண்டானது.

‘ஹோம்ஸ்’ நாடகம் மிகப் பெரிய வெற்றி பெற்று தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. ஒரு முறை அலெக்ஸாண்ட்ரா மகாராணி நாடகம் பார்க்க வந்திருந்தார். ஆடம்பரமான இருக்கைகளில் அவருடன் க்ரீஸ் நாட்டு மன்னரும் கிறிஸ்டியன் இளவரசனும் அமர்ந்திருந்தார்கள்.

அந்த நாடகத்தில் நடித்துக் கொண்டிருந்த போதுதான் சர் ஹென்றி இர்விங் மரணமடைந்தார். வெஸ்ட் மின்ஸ்டர் அபேயில் நடந்த இறுதிச் சடங்கில் நானும் பங்கு பெற்றேன். வெஸ்ட் என்ட்டின் நடிகன் என்ற முறையில் எனக்கும் சிறப்பு அனுமதிச் சீட்டு கிடைத்திருந்தது. நான் சந்தோஷப்பட்ட ஒரு விஷயம்- இறுதிச் சடங்கிற்கு வந்திருந்த முக்கியமானவர்களுடன் நானும் அமர்ந்திருந்தேன். ‘ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ்’ நாடகம் முடிவடைவதற்கு இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னால் புகழ்பெற்ற கென்டோல் நாடக தம்பதியர்க்கு என்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டு ஒரு மனிதர் எனக்கு கடிதம் தந்தார். அவர்களின் புதிய நாடகத்தில் எனக்கு ஒரு கதாபாத்திரம் தர வேண்டுமென்று அதில் எழுதியிருந்தார். காலை பத்து மணிக்கு நான் அவர்களைப் போய் பார்க்க வேண்டும். இருபது நிமிடங்கள் தாமதமாக திருமதி. கென்டோல் வந்தார். பார்த்தவுடன் என்னைப் பார்த்து கையை ஆட்டிய அவர் ‘ஓ... அப்படின்னா நீதானா அந்தப் பையன்? உடனடியாக நாங்கள் ப்ராவின்ஸிற்கு ஒரு பயணம் போக இருக்கிறோம். கட்டாயம் நீ இருக்கணும். ஆனால், இப்போ நான் பிஸியா இருக்கேன். நாளைக்கு இதே நேரத்திற்கு வர முடியுமா?’ என்று கேட்டார்.

‘மன்னிக்கணும். மேடம். நகரத்திற்கு வெளியே எதிலும் பங்கு பெற என்னால் முடியாது’- இதைக் கூறி விட்டு தொப்பியை உயர்த்தி அவருக்கு மரியாதை செலுத்தி விட்டு நான் திரும்பி வந்து விட்டேன். ‘ஹோம்ஸ்’ நாடகம் முடிந்த பிறகு, பத்து மாதங்கள் நான் வேலை இல்லாமல் இருந்தேன்.

இதற்கிடையில் சிட்னியும் வேலை இல்லாதவனாகிவிட்டான். எனினும், வெகு சீக்கிரமே அவனுக்கு வேறொரு வேலை கிடைத்து விட்டது. பத்திரிகை விளம்பரத்தைப் பார்த்து அவன் சார்லி மானனின் நாடகக் குழுவில் போய் சேர்ந்தான்.பல இடங்களுக்கும் போய்க் கொண்டிருக்கும் நாடகக் குழு அது. அவர்கள் ஊமை நடிப்பு நடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். இப்படிப்பட்ட குழுக்கள் அப்போது ஏராளமாக இருந்தன. அதில் மிகவும் புகழ் பெற்ற கம்பெனி ஃப்ரெட் கார்னோவுக்குச் சொந்தமானது. அவர்கள் நிறைய நாடகங்களை அரங்கேற்றியிருந்தார்கள் ஃப்ரெட் கிச்சான், ஜார்ஜ் க்ரெய்வ்ஸ், ஹாரி வெல்டன், பில்லி ரீவ்ஸ், சார்லி பில் போன்ற ஏராளமான மிகச் சிறந்த நடிகர்களை ஃப்ரெட்கார்னோ பார்த்தவர்.

‘சார்லிமானன் குழு’வில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தபோது சிட்னியை ஃப்ரெட் கார்னோ பார்த்திருக்கிறார். அதன் மூலம் ஃப்ரெட் கார்னோ கம்பெனியில் வேலை கிடைத்தது. வாரத்திற்கு நான்கு டாலர்கள் சம்பளம். அப்படிப்பட்ட நாடகங்களில் என்னுடைய வயதுக்கேற்ற கதாபாத்திரங்கள் எதுவும் இருக்காது. சிட்னி நாடகக் குழுவுடன் சேர்ந்து போன பிறகு, நான் லண்டனிலேயே இருந்தேன். ஏற்கெனவே மிச்சம் பிடித்து வைத்திருந்த பணம் கையில் இருந்ததால் செலவுகளுக்குப் பிரச்னை இல்லாமலிருந்தது.

10

வாலிப வயதில் சாகசம், வீரம் போன்றவற்றின் ரசிகனாக நான் இருந்தேன். கனவுகளுடன் அலைந்து திரியும் ஒருவனாக நான் இருந்தேன். உடைந்த கண்ணாடிகளுக்கு நடுவில் வழியைத் தேடும் இக்கட்டான நிலையில் நான் இருந்தேன். அப்படியே என் நாட்கள் நீங்கிக் கொண்டிருந்தன. எனினும், விருப்பங்கள் எனக்குள்ளிருந்து வெளிப்பட்டுக் கொண்டுதானிருந்தன. ‘கலை’ என்ற சொல் எனக்குள் இருந்ததே இல்லை. வாழ்வதற்கான ஒரு வழியாக மட்டுமே நான் நாடகத்தைப் பார்த்தேன்.