உலப்பூர் கிராமத்தின் போஸ்ட் மாஸ்டர் என்ற வகையின் தன் வேலைகளை அவர் ஏற்றுக் கொண்டார். அந்த கிராமம் மிகவும் சிறியதாக இருந்தாலும், அதற்கருகில் ஒரு சாயத் தொழிற்சாலை இருந்தது. அதன் உரிமையாளர் ஒரு ஆங்கிலேயர். அவர் எப்படியோ சிரமப்பட்டு அங்கு ஒரு தபால் நிலையம் உண்டாகும்படி செய்துவிட்டார்.
புகை வண்டியின் அந்தப் பெட்டியில் மொத்தம் எட்டு பேர் இருந்தோம். பல்வேறு மதங்களைச் சேர்ந்த நாங்கள் அற்புதமான விஷயமான காதலைப் பற்றி ஒவ்வொன்றையும் கூறி கலகலப்பு உண்டாக்கிக் கொண்டிருந்தபோது, நாடு முழுக்கப் பயணம் செய்திருக்கும் அந்த இளைஞன் இந்தக் கதையைச் சொன்னான்:
அவர் விமானத்திலிருந்து இறங்கிய உடனே அவள் மிகவும் சூடாக இருந்த இரும்புக் கம்பிகளில் சாய்ந்து நின்று கொண்டு ஒரு முறை தன்னுடைய கையை உயர்த்தினாள். அவர் அதைப் பார்த்திருக்க வேண்டும். காரணம்-
"என்னை மோட்டார் சைக்கிளில் உட்கார வைத்து 'லாக்'கைச் சுற்றி ஒரு நாள் பத்து முறை ஓட்டவில்லையா? சக் சக் சக் சக்... அன்ற நான் பயந்து உரத்த குரலில் சத்தம் எழுப்பியபோது என்னை 'பூனைக்குட்டி, தொந்தரவு தருபவளே, அறிவு இல்லாதவளே' என்றெல்லாம் அழைத்தது ஞாபகத்தில் இல்லையா? சொல்லுங்க ரவி...
விமலா, ஏன் உன் கணவர் வரவில்லை?" வாசலில் நின்று கொண்டு என்னை அழைத்திருந்த கிருஷ்ணமூர்த்தி கேட்டார்:"ஒரு மணி நேரமாவது வர வேண்டுமென்று நான் கூறினேன் அல்லவா? குடிக்க வேண்டும் என்ற அவசியமில்லை... உணவு சாப்பிடுவதற்காவது..."
July 31, 2017,
May 28, 2018,
March 8, 2012,
March 22, 2013,
You can use your Facebook account to sign into our site.
fb iconLog in with Facebook
