Lekha Books

யானையைக் கூடையில் வாரி எடுக்க முயற்சித்த ராமன் நாயரை எல்லாரும் "யானை வாரி’’ என்று அழைக்க ஆரம்பித்தார்கள். ஒரு நாள் ராமன் நாயர் கூறுகிறார்:

 “யானைத் திருடன் ராமன் நாயர் என்று அழைப்பதுதான் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது.”

அதற்குச் சரியான காரணமும் இருக்கிறது. ஆனால், அப்படி யாரும் அழைப்பதில்லை. போலீஸ் புத்தகங்களிலும் சிறை ஆதாரங்களிலும் பதிவு செய்யப்பட்டிருப்பது "யானை வாரி ராமன் நாயர்’’ என்றுதான். அவர் நன்கு தெரிந்து கொண்டே ஐம்பது ரூபாய் ஒப்பந்தத்தில் ஒரு யானையைத் திருடினார். அந்த துணிச்சலான சம்பவம் இப்படித்தான் நடந்தது:

யானை மயிர் திருடு பற்றிய கதை. ஆட்களைக் கொல்லக்கூடிய ஒரு ஆண் யானை. மிதித்து நசுக்கியும் குத்தியும் அவன் ஒன்றிரண்டு யானைப் பாகன்களைக் கொன்றிருக்கிறான். அவனுடைய வாலிலிருந்து ஒரு மயிரைத் திருட வேண்டும். திருட வேண்டியது என்று கூறினால், அது யாருக்கும் தெரியக் கூடாது- யானைப் பாகன்களுக்கும் வாப்பாவிற்கும் உம்மாவிற்கும். அதைக் கடித்துப் பிடுங்குவதற்கு முயற்சி- ஆள் நான் தான்.

மதியத்திற்குச் சற்று முன்புதான் பாட்டியின் விருந்தாளி வந்து சேர்ந்தார். கிட்டத்தட்ட பன்னிரண்டு மணி ஆகியிருக்க வேண்டும். சற்று முன்போ, அதற்கும் சற்று பின்போ அந்த ஆள் வந்திருந்தால், அவரை நாங்கள் பாட்டியின் விருந்தாளி என்று அழைத்திருக்க மாட்டோம். அதற்குக் காரணம்- நாங்கள் யாராவது அங்கு இருந்திருந்தால், அவருக்கு பாட்டியைப் பார்ப்பதற்குக்கூட சந்தர்ப்பம் கிடைத்திருக்காது.

மூன்று நாட்களாக இடைவிடாமல் பெய்து கொண்டிருந்த மழை நகரையே ஒரு கலக்கு கலக்கிவிட்டது என்றுதான் கூற வேண்டும். அழுகிப்போன வாழை இலைகளும், குப்பைகளும், கெட்டுப்போன காய்கறிகளும் கிடந்து, சாக்கடையில் ஒரு வகையான சகிக்க முடியாத அளவிற்குத் துர்வாசனையைக் கிளப்பிக் கொண்டிருந்தன. அது தெருவோடு நிற்காமல் ஒவ்வொரு வீட்டுக்குள்ளும் நுழைந்து, வீட்டிலுள்ளோருக்குக் குமட்டல் வரும்படி செய்து கொண்டிருந்தது.