Lekha Books

அதற்கு அந்த வழிப்போக்கர் கூறினார்: "நான்தான் உன்னுடைய காட்ஃபாதர்..."

அதைக் கேட்டு சிறுவன் மிகுந்த சந்தோஷமடைந்தான். ஈஸ்டர் வாழ்த்துகளைத் தெரிவிக்கும் வகையில் தன் காட்ஃபாதரை மூன்று முறை முத்தமிட்ட அவன் அந்த மனிதரைப் பார்த்துக் கேட்டான்.

"நீங்கள் இப்போது எந்த வழியாகப் போகிறீர்கள், காட்ஃபாதர்? எங்கள் வீட்டுக்குச் செல்லும் வழியில் போவதாக இருந்தால், தயவு செய்து நீங்கள் எங்களின் வீட்டுக்கு வரவேண்டும். அதே சமயம் நீங்கள் உங்கள் வீட்டுக்குச் செல்வதாக இருந்தால், நான் உங்களுடன் சேர்ந்து வருகிறேன்."

"இப்போது எனக்கு அதற்கான நேரம் இல்லை." காட்ஃபாதர் பதில் கூறினார்: "உன் வீட்டுக்கு வருவதற்குத்தான்... பல கிராமங்களிலும் எனக்கு வேலைகள் இருக்கின்றன. நாளைக்குக் காலையில் நான் வீட்டுக்குத் திரும்பி வருவேன். அப்போது என்னை வந்து பார்."

"நான் எப்படி உங்களைக் கண்டுபிடிப்பது, காட்ஃபாதர்?"

"வீட்டைவிட்டு நீ புறப்பட்டவுடன், நேராக உதயமாகிக் கொண்டிருக்கும் ஆதவனை நோக்கிச் செல். நீ ஒரு காட்டை அடைவாய். காட்டின் வழியே பயணம் செய்தால், ஒரு வெற்றிடத்தை அடைவாய். அந்த வெற்றிடத்தை அடைந்ததும், அங்கு உட்கார்ந்து சிறிது நேரம் ஓய்வெடு. உன்னைச் சுற்றிலும் என்ன நடக்கிறது என்று பார். காட்டின் எதிர்பக்கத்தில் ஒரு தோட்டம் இருப்பதை நீ பார்க்கலாம். அந்தத் தோட்டத்தில் தங்கத்தாலான கூரையைக் கொண்ட ஒரு வீடு இருக்கும். அதுதான் என்னுடைய வீடு. வீட்டின் வெளிவாசலுக்கு வந்து நின்றால் உன்னைச் சந்திப்பதற்கு நான் அங்கு நின்று கொண்டிருப்பேன்."

அதைக் கூறிய காட்ஃபாதர் தன்னுடைய தெய்வமகனின் பார்வையிலிருந்து மறைந்துவிட்டார்.

4

சிறுவன் தன்னுடைய காட்ஃபாதர் கூறியபடியே செய்தான். அவன் கிழக்குப் பக்கமாக ஒரு காட்டை அடையும் வரை நடந்தான். அதற்குப் பிறகு அவன் ஒரு வெற்றிடத்திற்கு வந்தான். வெற்றிடத்திற்கு மத்தியில் ஒரு பைன் மரம் நின்றிருப்பதைப் பார்த்தான். அதன் ஒரு கிளையில் கயிறு ஒன்று கட்டப்பட்டிருந்தது. அதன் இன்னொரு முனை ஒரு பெரிய ஓக் மரத் துண்டுடன் இணைக்கப்பட்டிருந்தது. அந்த மரக்கட்டைக்கு மிகவும் அருகில் வைக்கப்பட்டிருந்த மரத்தாலான கலத்தில் தேன் நிரப்பப்பட்டிருந்தது. சிறுவன் சிறிது நேரம் அங்கு ஏன் தேன் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பதையும், அந்த மரத்துண்டு அதற்கு மேல் ஏன் தொங்கவிடப்பட்டிருக்கிறது என்பதைப் பற்றியும் சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தான். அப்போது காட்டில் ஒரு கிறீச்சிடும் சத்தத்தை அவன் கேட்டான். கரடிகள் சில நெருங்கி வந்து கொண்டிருந்தன. பெண் கரடியொன்று ஒரு வயதேயான ஒரு சிறிய கரடியுடனும், மூன்று சிறு குட்டிகளுடனும் வந்து கொண்டிருந்தது. காற்றில் முகர்ந்து பார்த்த பெண் கரடி நேராக மரக்கலத்தை நோக்கி சென்றது. மற்ற குட்டிகள் அதைப் பின்பற்றிச் சென்றன. அந்த பெண் கரடி வாய்ப் பகுதியை தேனுக்குள் நுழைத்து, மற்ற குட்டிகளையும் அதே மாதிரி செய்யச் சொன்னது. அவை தேனுக்குள் வாயை வைத்து, சுவைக்கஆரம்பித்தன. அவை அப்படிச் செய்து கொண்டிருந்த போது, பெண் கரடியின் தலைபட்டு, மேலே தொங்கிக் கொண்டிருந்த மரக் கட்டை சற்று விலகி அசைந்து திரும்பி வந்து, குட்டிகளின் மீது மோதியது. அதைப் பார்த்த பெண் கரடி தன்னுடைய கால் பாதத்தைக் கொண்டு அந்த மரக்கட்டையை விலக்கிவிட்டது. அது மேலும் விலகிச் சென்று மிகவும் வேகமாகத் திரும்பி வந்து கொண்டிருந்தது. அப்படி வந்து ஒரு கரடிக்குட்டியின் முதுகுப் பகுதியிலும் இன்னொரு கரடிக்குட்டியின் தலையிலும் மோதியது. வேதனையால் உரத்த குரலில் கத்திய கரடிக்குட்டிகள் அங்கிருந்து ஓடிச்சென்றன. தாய்க்கரடி கோபமடைந்து ஒரு பெரிய உறுமல் சத்தத்தை உண்டாக்கியவாறு தன்னுடைய முன்காலால் கட்டையை உதைத்து தன்னுடைய தலைக்கு மேலே உயர்த்திவிட்டது.

மரக்கட்டை நீண்ட தூரம் விலகிச் சென்றது. அது காற்றில் உயரத்தில் பறந்து சென்றது. அப்போது அந்த ஒரு வயதேயான கரடிக்குட்டி வேகமாக மரக்கலத்தை நோக்கி வந்து, தன்னுடைய வாய்ப்பகுதியை தேனுக்குள் நுழைத்து, அதை ஓசை உண்டாக்கிக் கொண்டு சுவைக்க ஆரம்பித்தது. மற்ற கரடிக் குட்டிகளும் அந்த கரடிக்குட்டியை நெருங்கி வந்தன. ஆனால், அவை மரக்கலத்திற்கு அருகில் வருவதற்கு முன்பே, மேலே தொங்கிக் கொண்டிருந்த மரக்கட்டை வேகமாகப் பறந்து வந்து, அந்த ஒரு வயதேயான கரடிக்குட்டியை தலையில் அடித்து, அதை இறக்கும்படி செய்தது. முன்பு செய்ததைவிட தாய்க் கரடி உரத்த குரலில் சத்தம் உண்டாக்கி,மேலே தொங்கிக் கொண்டிருந்த மரக்கட்டையை, தன்னுடைய முழு பலத்தையும் பயன்படுத்தி வேகமாகத் தள்ளிவிட்டது. தான் கட்டப்பட்டிருந்த கிளையையும் தாண்டி மேலே உயரத்திற்குச் சென்றது மரக்கட்டை. பெண் கரடி மரக்கலத்திற்குத் திரும்பி வந்தது. சிறிய கரடிக்குட்டிகள் அதைப் பின்பற்றி வந்தன. மரக்கட்டை மேலும் மேலும் உயரத்திற்குப் பறந்து சென்று, நின்று, கீழ்நோக்கி வர ஆரம்பித்தது. நெருங்கி வர வர அதன் வேகம் மிகவும் அதிகமானது. இறுதியில், தன்னுடைய முழு வேகத்துடன் அது பெண் கரடியின் தலையின் மீது வந்து மோதியது. பெண் கரடி கீழே விழுந்து புரண்டது. அதன் கால்கள் செயல்படாமல் போக, அது இறந்து போனது. கரடிக்குட்டிகள் காட்டுக்குள் ஓடிவிட்டன.

5

சிறுவன் இந்தக் காட்சிகள் அனைத்தையும் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். பின்னர் அவன் பயணத்தைத் தொடர்ந்தான். காட்டை விட்டு வெளியே வந்து, அவன் ஒரு பெரிய தோட்டத்தை அடைந்தான். அந்தத் தோட்டத்திற்கு மத்தியில் ஒரு தங்கத்தாலான கூரை அமைக்கப்பட்ட மிகப்பெரிய அரண்மனை நின்றிருந்தது. அதன் வெளிவாசலில் நின்று கொண்டிருந்த அவனுடைய காட்ஃபாதர் புன்னகைத்தார்.

அவர் தன்னுடைய தெய்வமகனை வரவேற்றார். அவனை வெளிவாசலின் வழியாகத் தோட்டத்திற்குள் அழைத்துச் சென்றார். அப்படி ஒரு அழகை சிறுவன் தன் மனதில் கற்பனை செய்துகூட பார்த்ததில்லை. அவன் தன்னைச் சுற்றி நிலவிக் கொண்டிருந்த சந்தோஷமான சூழ்நிலையை நினைத்துப் பார்த்ததுகூட இல்லை.

அவனுடைய காட்ஃபாதர் அவனை அரண்மனைக்குள் அழைத்துச் சென்றார். அது வெளியே இருந்ததைவிட மேலும் பல மடங்கு அழகு நிறைந்ததாக இருந்தது. உள்ளே இருந்த எல்லா அறைகளையும் காட்ஃபாதர் சிறுவனுக்குக் காட்டினார். ஒவ்வொரு அறையும் ஏற்னெவே பார்த்த அறையை விட பிரகாசமானதாகவும் அழகானதாகவும் இருந்தது. இறுதியாக அவர்கள் ஒரு கதவுக்கு அருகில் வந்தார்கள். அது சாத்தப்பட்டிருந்தது.