Lekha Books

‘‘அய்யோ... வேண்டாம்.’’

‘‘நான் வரச்சொல்றேன். பெண் பார்க்கும் நிகழ்ச்சி அன்னைக்கு நடக்கட்டும்.’’

‘‘மாதவன் அண்ணனுக்கு இது தெரிஞ்சா...?’’

‘‘ஒரு பிரச்சினையும் வராது. நான் சொல்றேன்ல...’’

அன்றே அர்ஜுனை அழைத்து ரேகா அந்த விஷயத்தைச் சொன்னாள். ஞாயிற்றுக்கிழமை அவர்கள் வருவதாக மறுநாள் கூறப்பட்டும்விட்டது.

அந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை இரண்டு மணி ஆனபோது மாதவன் அண்ணன் பாப்பனம்கோட்டிற்குப் புறப்பட்டார். இரண்டரை மணி ஆனபோது ஹரிதாஸும் மற்றவர்களும் சரோஜா நிவாஸுக்குள் நுழைந்தார்கள். ரேகா அவர்களை வரவேற்று உட்கார வைத்தாள்.

அப்போது யாரோ கேட்டைத் திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. பார்த்தபோது மாதவன் அண்ணன் திரும்பி வந்து கொண்டிருந்தார்.

ஹரிதாஸும் நண்பர்களும் பதைபதைப்புடன் ரேகாவைப் பார்த்தார்கள். அவளுடைய முகம் வெளிறிப்போனது.

7

மாதவன் அண்ணனைப் பார்த்ததும் ரேகாவின் தைரியம் முழுவதும் இல்லாமல் போனது. அவர் திரும்பவும் வீட்டிற்குள் வருவார் என்பதை அவள் கனவில் கூட நினைத்தது இல்லை.

‘‘நாங்கள் வரும் விஷயம் மாதவன் அண்ணனுக்குத் தெரியுமா?’’ - திடீரென்று ஹரிதாஸ் கேட்டான்.

‘‘தெரியாது... நாங்கள் சொல்லல...’’ - பதைபதைப்புடன் ரேகா சொன்னாள்.

கார்த்தியாயனி இல்லத்தில் இருப்பவர்களைப் பற்றி மாதவன் அண்ணனுக்கு சிறிதுகூட நல்ல அபிப்ராயம் இல்லை. ஒருமுறை கேட் வழியாக இங்கு எதற்காகப் பார்க்க வேண்டும் என்று கேட்டு ராகுலை நிறுத்திஅடிக்க முயன்ற மனிதர் அவர்.

ரேகா அடுத்த நிமிடம் முன்பக்கம் இறங்கிச் சென்றாள். வாசலைத் தாண்டி வந்து கொண்டிருந்த மாதவன் அண்ணன் அவளைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தார்.

‘‘வசந்தா அவளோட செருப்பை சரி பண்ணித் தருவதற்காக என்கிட்ட கொடுத்து அனுப்பியிருந்தாள். நான் அதை எடுத்துட்டுப் போக மறந்துட்டேன்...’’

வராந்தாவிற்குள் வந்தபோதுதான் முன்பக்க அறையில் உட்கார்ந்திருந்த ஹரிதாஸையும் அர்ஜுனையும் ராகுலையும் ஜெயந்தையும் அனூப்பையும் மாதவன் அண்ணன் பார்த்தார். நம்ப முடியாமல் அவர் அவர்களையே மாறி மாறிப் பார்த்தார்.

அடுத்த நிமிடம் மாதவன் அண்ணனுடைய முகம் கறுத்தது.

‘‘இங்கே உங்களுக்கு என்ன வேலை?’’ - குரலை உயர்த்தி அவர் கேட்டார்.

‘‘நான்... நாங்கள்...’’ - என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் ஹரிதாஸ் தடுமாறினான்.

‘‘மாதவன் அண்ணா, நான் சொல்லித்தான் இவங்க வந்திருக்காங்க. தெரியும்ல... கார்த்தியாயனி இல்லத்துல இருக்குறவங்க...’’ - ரேகா திடீரென்று இடையில் புகுந்தாள்.

‘‘சொல்ல வேண்டாம்... எனக்குத் தெரியும்... எல்லா இவன்மார்களையும்... வீட்டில் ஆம்பளைங்க இல்லாத நேரமா பார்த்து நீ வீட்டுக்குள்ளே வந்திருக்குற நோக்கம் என்னன்னு புரியுது. உன்னை மாதிரி பல ஆளுங்களை பார்த்தவன் நான். பெண்களைக் கண்ணையும் கையையும் காட்டி வசீகரிச்சு...’’

‘‘மாதவன் அண்ணா! நீங்க எங்களைப் பற்றி தப்பாப் புரிஞ்சிக்கிட்டு இப்படியெல்லாம் பேசுறீங்க...’’ - ஹரிதாஸ் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

‘‘யார்டா உன் மாதவன் அண்ணன்? எழுந்திரிங்க... ம்... எழுந்திரிக்கச் சொன்னேன்ல...’’ - மிரட்டும் குரலில் முஷ்டியைச் சுருட்டி வைத்துக் கொண்டு மாதவன் அண்ணன் ஹரிதாஸை நெருங்கினார்.

தங்களையும் மீறி ஹரிதாஸும் மற்றவர்களும் எழுந்தார்கள். என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் ரேகா பதைபதைப்புடன் பார்த்தாள். பயந்து நடுங்கிப் போய் சரோஜம் கதவுக்குப் பின்னால் சுவரோடு சாய்ந்து நின்றிருந்தாள்.

‘‘ஏய் மிஸ்டர்... நீங்க பார்த்துப் பேசணும். இது உங்க வீடுன்னுகூட நான் பார்க்க மாட்டேன். மரியாதைக் குறைவா ஏதாவது பேசினால் நான் அடிச்சு...’’ - ராகுல் எதற்கும் தயாராகி மாதவன் அண்ணனை நெருங்கினான்.

‘‘நீ என்னை என்னடா செய்ய முடியும்? அடிச்சிருவியா? எங்கே அடி... பார்ப்போம்’’ - மாதவன் அண்ணன் சவாலை ஏற்றுக் கொண்ட மாதிரி முன்னோக்கி வந்தார்.

ரேகா அடுத்த நிமிடம் அவர்களுக்கிடையில் வந்து நின்றாள்.

‘‘ப்ளீஸ்... மாதவன் அண்ணா! நான் சொல்றதைக் கொஞ்சம் கேளுங்க... ஹரிதாஸ் சார் சரோஜம் ஆன்ட்டியை திருமணம் செய்துகொள்ள விரும்புறாரு. இந்த விஷயத்தைப் பேசுறதுக்காகத்தான் இவங்க இங்க வந்ததே. நான்தான் இவங்களை இங்கே வரச்சொன்னேன். தயவு செய்து இவங்களை அவமானப்படுத்தாதீங்க...’’ - கலங்கிய கண்களுடன் அவள் சொன்னாள்.

‘‘என் தங்கைக்குத் திருமணம் செய்து வைக்க பேசுறதுக்கு நீ யாருடி? வாடகைக்காரி வீட்டுக்காரியாகலாம்னு பார்க்காதே. நீ இங்கே வந்த அன்னைக்கே என் மனசுல பட்டது... நீ சரியான ஆள் இல்லைன்னு. இவன்கள் இந்த வீட்டுக்குள்ள நுழைஞ்சதுக்கு நீ ஒருத்திதான்டி காரணம்...’’ - மாதவன் அண்ணன் அவளை நோக்கித் திரும்பினார்.

‘‘மாதவன் அண்ணா! என்னை மன்னிக்கணும். சரோஜம் ஆன்ட்டியின் திருமணம் நடக்க வேண்டும்ன்ற விருப்பம் மட்டுமே எனக்கு. உங்களின் அனுமதி கிடைத்ததால் மட்டுமே நான்... உங்களுக்கு ஒரு ஆச்சரியமான விஷயமாக இது இருக்கட்டுமேன்னு நினைச்சுத்தான், முன்கூட்டியே இதைப்பற்றி உங்களிடம் சொல்லல...’’  - ரேகா சொன்னாள்.

‘‘என் தங்கைக்கு திருமண விஷயமா பேசுறதுக்கு உன் உதவியொண்ணும் எனக்குத் தேவையில்லைடி. அது மட்டுமல்ல. நல்ல அந்தஸ்தும், கவுரவமும் உள்ள குடும்பத்தில் பிறந்த பையன் என் தங்கைக்குக் கிடைப்பான். இந்த மாதிரியான கேடுகெட்டவன்களை என் வீட்டுக்குள்ளே நுழையவிட்டது எனக்கு மானக்கேடான விஷயம்...’’ - மாதவன் அண்ணன் மீண்டும் தன் குரலை உயர்த்தினார்.

‘‘யார்டா கேடுகெட்டவன்க... இன்னொரு தடவை நீ சொல்லு... பார்ப்போம்...’’ - ராகுல் கையை உயர்த்திக் கொண்டுவேகமாகச் சென்றான்.

ஜெயந்தும் அனூப்பும் சேர்ந்து ராகுலைப் பின்னால் பிடித்து இழுத்தார்கள்.

‘‘எல்லாம் என் தப்பு... நான் யோசிக்காம கிளம்பி வந்துட்டேன். வாங்க... நாம போகலாம்.’’ -  ஹரிதாஸ் சொன்னான்.

‘‘உன் காலை அடிச்சு உடைச்சு இங்கே போட என்னால முடியாதது இல்ல... ஆனா... போயிடு... என் வீட்டில் கலாட்டா நடந்திருக்குன்னு ஊர்க்காரங்களுக்குத் தெரிய வேண்டாம்...’’ -  மாதவன் அண்ணன் ஏளனமாகச் சொன்னார்.

பேச்சிலர்கள் எதுவும் கூறாமல் வெளியேறினார்கள். ரேகா திகைத்துப் போய் நின்றிருந்தாள். இப்படியொரு சம்பவம் நடக்கும் என்று அவள் கனவில் கூட நினைத்ததில்லை.

‘‘சரோஜம்...’’ -  மாதவன் அண்ணன் உரத்த குரலில் அழைத்தார்.

‘‘என்ன?’’ -  அவள் கேட்டாள்.

‘‘இங்கே வா...’’ - அவர் கட்டளையிட்டார்.

கதவுக்குப் பின்னால் நின்றிருந்த சரோஜம் தட்டுத்தடுமாறிய காலடிகளுடன் முன்பக்கமிருந்த அறைக்கு வந்தாள். அவளுடைய முகம் பயத்தால் வெளிறிப்போயிருந்தது.

‘‘உனக்குத் தெரிஞ்சாடி இங்கே இந்த நாடகம் நடந்தது?’’ -  வெடி வெடிக்கும் குரலில் அவர் கேட்டார்.

சரோஜம் அதைக்கேட்டு நடுங்கிச் சிதறி விட்டாள். அவர் தன்னை அங்கிருந்து போகச் சொல்லப்போவது உறுதி என்பது மட்டும் ரேகாவிற்குத் தெரிந்தது.