Lekha Books

‘‘எனக்கு மதியம் வரைதானே வகுப்பு. அதனால் எப்பவும் மதியத்திற்குப் பின்னாடி நான் ஃப்ரிதான்’’- அவள் சொன்னாள்.

‘‘நான் அண்ணன்கிட்ட பேசிய பிறகு கூப்பிடுறேன்.’’

அன்று சரோஜம் அலுவலகத்திலிருந்து வந்தபோது ரேகா வாசலில் நின்றிருந்தாள். அவள் சரோஜத்தின் மந்தாரைக்கும் துளசிக்கும் வாடாமல்லிக்கும் பிச்சிக்கும் நீர் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.

‘‘மாதவன் அண்ணன் போயாச்சா ரேகா?’’

‘‘மாதவன் அண்ணன் எப்பவோ பாப்பனம்கோட்டை அடைந்து தேநீர் குடித்து முடித்து தன் மனைவியைக் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டிருப்பார். ஆன்ட்டி, நீங்க சொல்ற அளவுக்கு மனிதத் தன்மை இல்லாதவர் அல்ல மாதவன் அண்ணன். பொருத்தமான ஒரு ஆண் கிடைத்தால், உடனடியாக உங்க திருமணத்தை நடத்தத் தயாரா இருக்கிறார் மாதவன் அண்ணன். எனக்குத் தெரிஞ்சு யாராவது இருக்காங்களான்னுகூட கேட்டார்’’ -  அவள் சொன்னாள்.

‘‘என்ன ரேகா, எதுக்கு இப்படி ஊர்ல இல்லாத பொய்களை உருவாக்குற? அந்த அளவுக்கு நான் உனக்கு என்ன துரோகம் செய்தேன்?’’ -  சரோஜம் கேட்டாள்.

‘‘நம்ப வேண்டாம்... ஆனால், தங்கைமீது அன்பு இருக்கும் என்பதை சீக்கிரமே நீங்க புரிஞ்சுக்கத்தான் போறீங்க, ஆன்ட்டி.’’

‘‘மாதவன் அண்ணனை நான் புரிஞ்சு வச்சிருக்குற அளவுக்கு உன்னால தெரிஞ்சிக்க முடியாது மகளே.’’

அலட்சியமாக சிரித்த சரோஜம் பேக், குடை ஆகியவற்றுடன் வீட்டிற்குள் நுழைந்தாள்.

இரவில் அர்ஜுனின் அழைப்பு வந்தது. ஆனால், ஹரிதாஸ்தான் பேசினான்.

‘‘ரேகா, நாளை மதியம் மூன்றரை மணிக்கு நாம சந்திக்கிறோம். ஸ்பென்சர் சந்திப்பில் பாரிஸ் – டி - கஃபே என்ற ஒரு ரெஸ்டாரெண்ட் இருக்கு. அங்குதான் நாம சந்திக்கிறோம். வருவதற்கு சிரமம் எதுவும் இருக்கா?’’

‘‘இல்ல... ஆனால், இந்த ஸ்பென்சர் சந்திப்பு எனக்குத் தெரியாதே!’’ - அவள் சொன்னாள்.

‘‘வெள்ளையம்பலத்திலிருந்து பஸ் பல்கலைக்கழகக் கல்லூரி நிறுத்தத்தில் இறங்குங்க. நேரா முன்னோக்கி நடந்தால் ஸ்பென்சர் சந்திப்புதான்...’’

‘‘நான் வர்றேன். ஜாக்கியும் வர்றாரா?’’

‘‘இல்ல... தர்மேந்திரா மட்டும்தான்.’’

அதைக்கேட்டு அவள் சிரித்துவிட்டாள். பழகுவதற்கு இனிய மனிதன்தான். சரோஜம் ஆன்ட்டிக்கு இப்படிப்பட்ட ஒரு ஆள்தான் தேவை.

தர்மேந்திராவுடன் நடக்க இருக்கிற மறுநாள் சந்திப்பைப் பற்றி அவள் சரோஜத்திடம் கூறவில்லை. எதற்காக அந்த அப்பிராணியின் மன அமைதியை மேலும் கெடுக்க வேண்டும் என்று அவள் நினைத்ததே காரணம்.

மறுநாள் பிற்பகல் மூன்றரை மணி ஆனபோது ரேகா பாரிஸ் – டி - கஃபேக்குள் நுழைந்தாள். ஹரிதாஸ் அப்போது அவளுக்காக அங்கு காத்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான். அவளைப் பார்த்ததும் அவன் எழுந்து வந்து வரவேற்று காலியாகக் கிடந்த ஒரு மேஜைக்கு அருகில் அவளை அழைத்துச் சென்றான்.

‘‘சிரமம் எதுவும் இல்லையே?’’ - அவன் மரியாதையுடன் கேட்டான்.

‘‘நோ... ராதர் இட் ஈஸ் எ ப்ளஷர்’’ - அவள் சொன்னாள்.

அவர்களின் மேஜையின் இரு பக்கங்களிலுமாக உட்கார்ந்தார்கள்.

‘‘ரேகா, என்ன பருகுறீங்க?’’ - அவன் கேட்டான்.

‘‘காஃபி.’’

இரண்டு காஃபிக்கு ஆர்டர் சென்றது.

‘‘சார், சரோஜம் ஆன்ட்டியைப் பற்றி நீங்க என்ன தெரிஞ்சிக்கணும்?’’ - அவள் கேட்டாள்.

‘‘ரேகா, என்னை அண்ணன் என்றோ, தர்மேந்திரா என்றோ நீங்க அழைக்கலாம். ஃபோன்ல பேசினப்போ அண்ணன்னுதானே கூப்பிட்டீங்க. இப்போ இந்த சார் எங்கேயிருந்து கிடைச்சது?’’

அவள் புன்னகைத்தாள்.

‘‘அண்ணா, உங்களுக்கு சரோஜம் ஆன்ட்டியைப் பற்றி என்ன தெரிஞ்சிக்கணும்?’’

‘‘சரோஜத்தின் திருமண உறவில் விரிசல் உண்டானதற்குக் காரணம் என்ன?’’ - ஹரிதாஸ் கேட்டான்.

சரோஜம் சொன்ன காரணங்களை அவள் சொன்னாள். பிறகு அவன் கேட்ட கேள்விகளுக்குத் தனக்குத் தெரிந்த அளவில் பதில்களைக் கூறினாள்.

‘‘சரோஜம் எம்.ஏ. முடிச்சாச்சு. அப்படித்தானே?’’ - ஆர்வத்துடன் அவன் கேட்டான்.

‘‘ஆமா... லிட்டரேச்சர் படிச்சிருக்காங்க.’’

‘‘சரோஜத்தின் மாதவன் அண்ணன் கொஞ்சம் முரட்டுத்தனமான ஆள் என்பது என் வீட்டில் இருப்பவர்களின் கருத்து’’ - ஹரிதாஸ் சொன்னான்.

‘‘பலரும் நினைக்கிற மாதிரி அந்த அளவுக்குக் கடினமான இதயத்தைக் கொண்ட மனிதர் இல்லை அவர். பொருத்தமான ஆள் வந்தால் ஆன்ட்டியின் திருமணத்தை நடத்தி வைப்பதாக நேற்று என்கிட்ட சொன்னார்.’’

‘‘கார்த்தியாயனி இல்லத்தில் நான் வந்து தங்க ஆரம்பித்து இப்போ மூணு வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. சரோஜத்தை அப்பவே கவனிச்சிருக்கேன். ஒரு துக்க கதாபாத்திரம் என்று மனதில் பட்டிருக்கு.’’ - அவன் சொன்னான்.

‘‘விருப்பம் ஏதாவது...’’

‘‘இல்ல... ஆனால், ஆர்வம் தோணியிருக்கு. இவ்வளவு விஷயங்களும் தெரிஞ்ச பிறகு, சரோஜத்தை திருமணம் செய்ய எனக்கு விருப்பம்தான்.’’

‘‘சரோஜம் ஆன்ட்டிக்காக நான் சில கேள்விகளை உங்களிடம் கேட்கலாமா? உங்களுக்கு சொந்தம்னு யார் யார் இருக்காங்க?’’ - அவள் கேட்டாள்.

‘‘அப்பாவும் அம்மாவும் எப்பவோ இறந்துட்டாங்க. ஒரு தம்பியும் தங்கையும் இருக்காங்க. தம்பி டில்லியில் குடும்பத்துடன் இருக்கிறான். தங்கைக்கும் திருமணம் ஆயிடுச்சு. குடும்ப வீட்டை அவளுக்குக் கொடுத்தாச்சு.’’

‘‘நீங்க இதுவரை ஏன் திருமணமே செய்துக்கல அண்ணா?’’

‘‘முன்னால் நின்று திருமணம் செய்து வைக்க யாருமில்லை. அதுதான் உண்மை. நானே இந்த விஷயத்துல தனியா இறங்கி ஏற்பாடுகளைச் செய்றதுக்கு கூச்சம் அனுமதிக்கல. ஒரு குறிப்பிட்ட வயது தாண்டின பிறகு, இனி அது தேவையில்லைன்னு மனசுல தோண ஆரம்பிச்சிடுச்சு.’’ - ஹரிதாஸ் சொன்னான்.

‘‘அப்படியொண்ணும் வயசு தாண்டிடலையே!’’ - அவன் சொன்னாள்.

காஃபி வந்தது.

‘‘நான் சரோஜத்தைக் கொஞ்சம் பார்க்கணும்னு நினைக்கிறேன்.’’

‘‘வெறுமனே பார்த்தால் போதும்னா, தபால் தலைகள் வாங்குறதுக்காக அஞ்சல் நிலையத்துக்குப் போனால் போதுமே!’’

‘‘பேசவும் செய்யணும்.’’

‘‘அப்படின்னா ஒருநாள் சரோஜா நிவாஸுக்கு வாங்க.’’

அரைமணி நேரத்திற்குப் பிறகு அவர்கள் பிரிந்தார்கள்.

மறுநாள் சாயங்காலம் அலுவலகத்திலிருந்து வந்தபோது சரோஜம் மேல் மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்க படிகளில் ஏறி ஓடிவந்தாள்.

‘‘என்ன ஆன்ட்டி?’’ - ரேகா கேட்டாள்.

‘‘அந்த ஆளு அஞ்சல் நிலையத்துக்கு இன்னைக்கு வந்தாரு ரேகா. பத்து ரெவின்யூ ஸ்டாம்புகள் வேணும்னு சொன்னாரு. எனக்கு ஒரே பரபரப்பு. பத்துக்குப் பதிலாக இருபது ஸ்டாம்புகளை நான் கொடுத்துட்டேன்.’’ - அவள் சொன்னாள்.

‘‘பிறகு?’’

‘‘ஸ்டாம்புகளை எண்ணுறப்போ இன்னும் கொஞ்சம் கவனமா இருக்கணும்னு சொல்லி பத்து ஸ்டாம்புகளைத் திருப்பிக் கொடுத்திட்டாரு.’’

‘‘ஆளைப் பிடிச்சிருக்கா?’’

சரோஜம் அதற்குப் புன்னகைக்க மட்டும் செய்தாள்.

‘‘ஞாயிற்றுக்கிழமை மாதவன் அண்ணன் பாப்பனம்கோட்டிற்குப் போன பிறகு, நான் நாலு பேரையும் இங்கே வரச்சொல்லட்டா? பார்ப்போம். பேசுவோம். என்ன?’’ - அவள் கேட்டாள்.