Lekha Books

என் முன்னாடி அதை நீட்டினான். ஒரே ஒரு பழத்தை நான் எடுத்துக்கிட்டு சொன்னேன்: "என்னோட அப்பா வச்ச மரம் இது. நல்ல சுவையா இருக்கும்!" படமாவன் இலந்தையைத் தின்னுக்கிட்டே என்கிட்ட கேட்டான். "அண்ணே... நீங்க மகாத்மா காந்தியோட சுயசரிதையைப் படிச்சிருக்கீங்களா?" அவன் என்ன காரணத்தாலோ விஷயத்தை மாற்றுகிறான்றதை நான் புரிஞ்சுக்கிட்டேன். இருந்தாலும் நான் சொன்னேன்: "படிக்கணும்னு பல தடவை நினைச்சிருக்கேன். ஆனா, காலம் கடந்து போயிடுச்சு. நீ அதைப் படிச்சிருக்கீயா?' "படிச்சிருக்கேன்." அவன் சொன்னான். "நீ எங்கே அதைப் படிச்சே?" நான் கேட்டேன். "படிப்பகத்துல எடுத்து படிச்சேன்."

அவன் சொன்னான்.  "நீ எதற்கு காந்தியோட சுயசரிதத்தையும், மத்த புத்தகங்களையும் படிக்கிறே?'' நான் கேட்டேன். "சும்மாதான்..."

அவன் சொன்னான்: "அண்ணே... அதுல காந்தி இந்த மாதிரியான சில விஷயங்களைச் சோதனை பண்ணி பார்த்ததைச் சொல்லி இருக்காரு. அண்ணே... நீங்க அதைக் கொஞ்சம் படிச்சுப் பார்த்தா, உங்களுக்குப் பிரயோஜனமா இருக்கும்!" "நல்லாச் சொன்னடா, குஞ்ஞு..." நான் சொன்னேன்: "இந்தப் பாவம் பிடிச்ச நான் நினைக்கிறது ஒண்ணும் அவ்வளவு மோசமில்லடா..." ஃபாதர் கண்ணாடி டம்ளரை மேஜைமேல் வைத்துவிட்டு, ஒரு கையை உயர்த்திக் காட்டியவாறு சொன்னார்: "அண்ணே... படமாவன் சொன்னது சரியில்ல. சுயசரிதையில காந்திஜி இந்த மாதிரியான விஷயங்கள் எதையும் சொல்லல. அதெல்லாம் அவர் பின்னாடி செஞ்சு பார்த்த சோதனைங்க அண்ணே... நீங்க மனசுல நினைச்ச விஷயங்களை காந்தி மனசுல நினைக்கல. முதல்ல அதைப் புரிஞ்சுக்கோங்க!" நான் சொன்னேன்: "படமாவன் என்னைப் பார்த்து காந்தியோட சுயசரிதையைப் படிச்சிருக்கீங்களான்னு கேட்டான். அப்போ அவன் என்னை ஏமாத்திட்டான்னு சொல்றீங்களா? நான் அவன் சொன்னதைப் பெரிசா நினைச்சுக்கிட்டு கோட்டயத்துக்குப் போயி அந்தப் புத்தகத்தை வாங்கிட்டு வந்தது வீண் வேலைன்னு சொல்றீங்களா? நான் அதைப் படிக்கணும்னு நினைச்சிக்கிட்டு இருந்தேன். என்னோட அனுபவங்களுக்கும் காந்தியோட அனுபவங்களுக்கும் ஏதாவது ஒத்துப் போகுதான்னு பார்க்கலாம்னு நினைச்சேன். ஆனா, ஃபாதர்... ஒண்ணு மட்டும் நிச்சயம். என் வாழ்க்கையில நடந்தது மாதிரி ஒரு ஆச்சரியமான விஷயம் நிச்சயம் காந்தியோட வாழ்க்கையில நடந்திருக்கறதுக்கு வாய்ப்பே இல்ல. அது பாவியான எனக்கு ஏதோ ஒரு அடையாளம்போல கடவுள் காட்டினது. நான் கொஞ்சம் போர்த்திக்கிறேன். ஃபாதர்... எனக்கு ஒரே பயமா இருக்கு. கண் ஆபரேஷன் வேற பண்ண வேண்டியதிருக்கு. ஏதாவது நடக்கக்கூடாதது நடந்திடுச்சுன்னா...?''

ஃபாதர் சொன்னார்: "யோஹன்னான் அண்ணே... கடவுள் என்ன நினைக்கிறார்ன்றதை நம்மால கண்டுபிடிக்க முடியாது. நமக்கு அது தெரியவும் தெரியாது. நம்மால எட்டிப்பிடிக்க முடியாத ஒரு மனிதர் காந்திஜி!''

நான் சொன்னேன்: "அப்பன்னா போகட்டும். ஃபாதர்... ஒரு புத்தகத்தை வாங்கினது நஷ்டமாப்போச்சு. அவ்வளவுதான்! இருந்தாலும், நான் படமாவன்கிட்ட சொன்னேன்: "டேய்... எனக்கு மனநிலையில் வித்தியாசம் உள்ள சில பெண்கள்கிட்ட பழகணும். அதாவது- அவுங்களோட பழக்க- வழக்கங்களும் மனசுல உள்ள எண்ணங்களும் மாறுபட்டதா இருக்கணும். அவங்களைப் பத்தி என்னோட மனசுல ஒரு பட்டியல் இருக்கு. நான் சொல்றேன். நீ எழுதிக்கோ." அவன் வராந்தாவில் கிடந்த ஒரு பத்திரிகையைக் கிழிச்சு கையில் வச்சிக்கிட்டு சொன்னான். "அண்ணே... ஒரு பேனா கொடுங்க." நான் உள்ளே போய் ஒரு பென்சிலை எடுத்துக்கொண்டு வந்து அவன் கையில் கொடுத்தேன். "பென்சில்தான் இருக்கு. இதை வச்சு எழுது." நான் சொன்னேன். தொடர்ந்து பதிமூணு வகையில மாறுபட்ட டைப்ல இருக்குற பெண்களோட ஒரு பெரிய பட்டியலையே அவன்கிட்ட நான் சொன்னேன். ஃபாதர்... அந்தப் பட்டியல்ல...'' என்று நான் சொல்ல வாய் எடுத்தபோது, ஃபாதர் என் கையைப் பிடித்து அழுத்தினார். "யோஹன்னான் அண்ணே...'' ஃபாதர் சொன்னார். "நான்தான் ஏற்கெனவே சொன்னேனே, பெரிய அளவில் விவரமா எனக்கு இந்த விஷயங்களைச் சொல்ல வேணாம்னு.''

"சரிதான்...'' நான் சொன்னேன். "ஒருவகையில் பார்க்கப் போனா ஃபாதர், நீங்க தெரிஞ்சிருக்க வேண்டிய விஷயங்கள் ஒண்ணும் இல்ல அது. ஃபாதர்... சரி... சுருக்கமாகவே சொல்றேன். அந்தப் பட்டியல்ல தெய்வ வசனங்களை உச்சரிக்கிற பெண்ல இருந்து இந்து மதத்தைப் பரப்புறவ வரை இருந்தாங்க.'' நான் இப்படிச் சொன்னதும் ஃபாதர் இரண்டு கைகளையும் உயர்த்தினார். "ஃபாதர்... நான் ஒண்ணும் உங்களை போரடிக்கல. மீதி நடந்தது என்னன்றதையும் நான் சொல்லிக்கிறேன். நீங்க கேட்டுக்கோங்க. குஞ்ஞு அந்தப் பட்டியலை முழுவதுமா படிச்சிட்டு சொன்னான்: "என்னைக்கு இருந்து அதை ஆரம்பிக்கலாம் அண்ணே..."

அவன் அப்படிக் கேட்டதும் நான் அதிர்ச்சியடைஞ்சு நின்னுட்டேன். அவன் எந்தவித தயக்கமும் இல்லாமல் நான் சொன்ன விஷயத்தைச் செய்றேன்னு ஒத்துக்கிட்டானே! அதுலதான் நான் ஆச்சரியப்பட்டு நின்னுட்டேன். "டேய்..." நான் சொன்னேன். "வர்ற மாசம் நான் கண் ஆபரேஷனுக்காக மதுரைக்குப் போறதா இருக்கு. அங்கே இருந்து திரும்பி வந்தபிறகு இதைச் செஞ்சா போதும். காரணம் என்ன தெரியுமா? உண்மையாகச் சொல்லப் போனா நீ இதுவரை கொண்டு வந்த எந்தப் பெண்ணையும் சரியா பார்த்ததுகூட இல்லடா. வழியில நான் நடந்து போறப்ப என்னை அடையாளம் தெரிஞ்சு, என்னையே வச்ச கண் எடுக்காம அவங்க பார்த்து நின்னுக்கிட்டு இருப்பாங்க. ஆனா, எனக்கு அவுங்க யார்ன்னே தெரியாது. இதுதான் பெரிய பிரச்சினையே!" குஞ்ஞு முற்றத்துல உட்கார்ந்து விரலால் மணல்ல என்னவோ எழுதுறதும் அழிக்கிறதுமா இருந்தான். கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு அவன் எந்திரிச்சு நின்னு சொன்னான்: "அண்ணே... ஒரு விஷயத்தை ஞாபகத்துல வச்சுக்கோங்க. உங்களுக்கு கண் ஆபரேஷன் நடக்குறது ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். இப்போதுன்னா என் கையில எல்லா பெண்களும் இருக்காங்க. பள்ளிக்கூடங்களை மூடிட்டாங்கன்னா அவங்க எல்லாம் எங்கே இருக்காங்கன்னே தெரியாம வேற வேற இடங்களுக்கு சிதறிப் போயிடுவாங்க. அதனால இந்த விஷயத்தை உடனடியாகச் செஞ்சாதான் சரியா இருக்கும்." "சரி... அப்படின்னா நீ சொல்ற மாதிரியே நடக்கட்டும்." -நான் சொன்னேன். "ஆனா... ஒரு விஷயம் இருக்கு..." குஞ்ஞு சொன்னான். அவன் பண விஷயத்தைப் பற்றி பேசப்போறான்னு நான் நினைச்சேன். அப்போ அவன் சொன்னான்: "அண்ணே... நான் இங்கே கொண்டு வரப்போற ஒவ்வொருத்தரும் சாதாரணமானவங்க இல்ல. சமூகத்துல அவுங்களுக்குன்னு ஒரு நல்ல இடத்தை வச்சிக்கிட்டு இருக்குறவங்க.

அண்ணே... அவுங்களை நீங்க வேற ஏதாவது காரியமா பார்க்கப் போறது மாதிரி எதிர்காலத்துல ஒரு சூழ்நிலை வருதுன்னு வச்சுக்கோங்க.