Lekha Books

16

கல்லூரியில் இரண்டு சக்கர வாகனங்கள் நிறுத்தும் இடத்தில், ப்ரியா குழுவினர் வரும் முன்பே அங்கு வந்து நின்று தவம் கிடந்தான் வினய்.

"டேய், பாவம்டா அந்த ப்ரியா. இப்படி அவளைத் துரத்தி துரத்தி உன் காதலை சொல்லி ஏண்டா அவளைக் கஷ்டப்படுத்தற?" நரேன் தினமும் கேட்கும் கேள்வி.

"நிச்சயம் அவ மனசு மாறி, என்னை விரும்ப ஆரம்பிப்பா. நீ வேண்ணா பாரு..." வினய் தினமும் கூறும் பதில்.

"உன்னைத் திருத்த முடியாதுடா. ஆளை விடு. நீ ப்ரியாவைப் பார்க்காம க்ளாசுக்கு வர மாட்ட. நான் போறேன். நீ வந்து சேரு." நரேன் கிளம்பிச் சென்றான்.

வினய், ப்ரியாவின் வருகைக்காகக் காத்திருந்தான்.

17

லேசாக தூற ஆரம்பித்திருந்த மழை திடீரென பலமாக வலுத்தது. திறந்திருந்த ஜன்னல் கதவுகளை மூடினாள் நித்யா.

"மழை பெய்யறதே அபூர்வம். இந்த லட்சணத்துல அஞ்சு நிமிஷம் தொடர்ந்து பெய்யறதுக்குள்ள ஜன்னல் கதவையெல்லாம் இப்படி மூடினா பெய்யற மழை கூட தானாவே நின்னுடும்..."

"அதுக்காக? ஜன்னல்ல போட்டிருக்கற காஸ்ட்லி ஸ்க்ரீன் துணியெல்லாம் நனையட்டும்ங்கறீங்களா? அதை விடுங்க. ஒரு சந்தோஷமான சமாச்சாரம்! மாலினியோட பையன் சித்தார்த்துக்கு நம்ப ப்ரியாவை பிடிச்சிருக்காம்."

"வெரி குட். ப்ரியாவுக்கு அந்தப் பையனைப் பிடிச்சிருக்குன்னு சொல்லியிருக்காள்ல? இனிமேல நீ, உன் உயிர்த் தோழி மாலினிகிட்ட பேசிடு."

"நாங்க ரெண்டு பேரும் பேசினா போதுமா? மாலினியோட ஹஸ்பண்ட், நீங்க, நாம எல்லாரும் சேர்ந்து பேசணும்..."

டெலிபோன் மணி கிணுகிணுத்தது. நித்யா எடுத்துப் பேசினாள்.

"ஹலோ."

"ஹலோ… நித்யாதானே? நித்யா... எங்க மாமியாருக்கு உடம்பு சரியில்ல. நர்ஸிங்ஹோம்ல அட்மிட் பண்ணி இருக்கோம். நம்ப பிள்ளைங்க கல்யாண விஷயமா இப்ப நாம எதுவும் பேச வேண்டாம்னு என் ஹஸ்பண்ட் சொல்றாரு. எங்க அத்தைக்கு ஒரே பேரன் சித்தார்த். அதனால அவனோட கல்யாணத்தைக் கண் குளிரப் பார்க்கணும்னு அவங்களுக்கு ரொம்ப ஆசை. என்ன நித்தி... ஏதோ அப்செட் ஆன மாதிரி தோணுது. நீ அப்செட் ஆகற மாதிரி ஒண்ணுமில்ல நித்தி. நான் ஏற்கெனவே உன்கிட்ட சொன்னது சொன்னதுதான். சித்தார்த்துக்கு, உன் பொண்ணு ப்ரியாவை பிடிச்சிருக்கு. அதில எந்த மாற்றமும் இல்லை. ஆனா அத்தைக்கு உடம்பு சரியில்லாததுனால இப்போதைக்கு எதுவும் பேச வேண்டாம்னு என் ஹஸ்பண்ட் சொல்றாரு. அவ்வளவுதான். எப்படியும் சித்தார்த்தும் படிப்பு முடிக்க இன்னும் நாளாகும். அதனால அத்தை நல்லபடியா வீடு திரும்பினதும் நாம நாலு பேரும் பேசலாம். நமக்குள்ள பேசினதுக்கப்புறம் நம் சொந்தக்காரங்கள்ல முக்கியமானவங்களைக் கூப்பிட்டுப் பேசி, உறுதி பண்ணிக்கலாம். அத்தையோட ஹெல்த் கண்டிஷனைப் பொறுத்துத்தான் இனி எல்லாம் நடக்கணும்."

"சரி மாலினி. உன் மாமியார் சீக்கிரமா வீட்டுக்கு வரட்டும். மத்ததெல்லாம் அப்புறம் பார்த்துக்கலாம். அது சரி எந்த நர்ஸிங்ஹோம்ல அட்மிட் பண்ணி இருக்கீங்க?"

"அப்பல்லோ ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் பண்ணி இருக்கோம். சரி நித்தி வச்சுடட்டுமா"

"ஓ.கே."

ரிஸீவரை வைத்துவிட்டு வந்த நித்யா, கணவனிடம் அனைத்து விபரங்களையும் கூறினாள்.

"சரிம்மா. எது எது எப்ப நடக்கணுமோ அப்பதான் நடக்கும். இன்னிக்கு என் ப்ரெண்டு சொக்கலிங்கம், 'ஸெல்போன் வாங்கணும். நீயும் கொஞ்சம் கூட வாயேன்’னு கூப்பிட்டான். நான் போயிட்டு வந்துடட்டுமா?"

"மழையா இருக்கேங்க"

"கார்லதானம்மா போறேன்..."

"ஏன், உங்க ப்ரெண்டுக்கு ஸெல்போன் வாங்கறதுக்கு கூட ஒரு ஆள் வேணுமா?"

"அவன் அப்படித்தான். எது வாங்கணும்ன்னாலும் அவனுக்கு நான் கூடப் போய் வாங்கித் தரணும். போயிட்டு வந்துடறேன்."

"சரிங்க"

பாஸ்கர் கிளம்பினான்.

18

பாஸ்கர் கிளம்பியதும் நித்யா, யோசனையில் ஆழ்ந்தாள்.

'ப்ரியாவுக்கு சித்தார்த்தை பிடிச்சிருக்குன்னு மாலினிட்ட சொன்னப்ப அவ ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டா. அதில எந்த சந்தேகமும் இல்லை. ஆனா இப்ப என்னவோ அத்தைக்கு உடம்பு குணமானப்புறம் பேசிக்கலாம்னு சொல்றா. வேற ஏதாவது காரணம் இருக்குமோ? சச்ச.. அப்படியெல்லாம் இருக்காது. அவதான் தெளிவா சொன்னாளே 'நீ ஒண்ணும் அப்ஸெட் ஆகாதே’ன்னு. அவளோட மாமியார்க்கு கல்யாணமாகி ரொம்ப லேட்டாதான் மாலினியோட ஹஸ்பண்ட் மனோகரன் பிறந்தாராம். அதனால மகன் வயித்துப் பேரனோட கல்யாணத்தைப் பார்க்கறதுக்குள்ள வயசு அதிகமாயிடுச்சு. தன் பையனோட கல்யாணத்தை தன்னோட அம்மா கண்குளிர பார்க்கணும்னு மனோகரன் ஆசைப்படறது நியாயம்தானே? அதனாலதான் அவங்களுக்கு நல்லபடியா குணமானப்புறம் கல்யாண விஷயம் பேசலாம்னு சொல்லியிருக்காரு. நான்தான் ஏதேதோ யோசிச்சு குழம்பறேன்? ப்ரியாவுக்கும், நித்யாவோட பையனுக்கும் கல்யாணம் நடக்கணும். குரு ராகவேந்ரா… நீதாம்பா என் ஆசையை நிறைவேத்தணும்.’ யோசனையிலிருந்த நித்யா, பிரார்த்தனையில் மனதை செலுத்தினாள்.

19

துப்பட்டாவின் நுனிப்பகுதியை முறுக்கியபடி முக வாட்டத்துடன் காணப்பட்ட ப்ரியாவைப் பார்த்தாள் கார்த்திகா.

"என்ன ப்ரியா, நானும் பாக்கறேன்... கொஞ்ச நாளா ரொம்ப டல்லா இருக்க. என்ன விஷயம்?" கார்த்திகா கேட்டதும் முறுக்கிக் கொண்டிருந்த துப்பட்டாவை மேலும் இறுக முறுக்கினாள்.

"ப்ரெண்ட்ஸ் கிட்ட கூட பகிர்ந்துக்க முடியாம அப்படி என்னடி ஆச்சு உனக்கு?" புவனாவும் கேட்டாள்.

"அவளுக்கு என்ன பிரச்சனைன்னு மெதுவா கேளுங்கடி." ஷைலா, ப்ரியாவின் முகத்தைப் பார்த்தபடியே கூறினாள்.

"ப்ரியா, அந்த வினய் உனக்கு ஏதாவது பிரச்சனை பண்றானா" ஷைலா, நேரடியாக விசாரணைக்கு வந்தாள்.

"மனம் விட்டு பேசு ப்ரியா. கலகலன்னு இருக்கற நீ இப்பிடி 'உம்’ன்னு இருக்கறது நல்லாவே இல்ல. ப்ளீஸ் உன் பிரச்சனை என்னன்னு சொல்லு." சத்யாவும் சேர்ந்து கொள்ள, ப்ரியா, மனம்விட்டு பேச ஆரம்பித்தாள்.

"பிரச்சனைன்னு பெரிசா ஒண்ணுமில்லை. வினய் என்னை லவ் பண்றதா தினமும் சொல்றான். என்னைப் பார்க்கறப்பல்லாம் அதையே சொல்றான். சாதாரணமா சொல்றது இல்லை. கெஞ்சறான். அவன் அப்படி கெஞ்சும்போது அவனைப் பார்க்க ரொம்ப பாவமா இருக்கு..."

"ஓப்பனா சொல்லு. நீ அவனை விரும்பறியா இல்லையா?" கார்த்திகா கேட்டாள்.

"ஏற்கெனவே நான்தான் உங்ககிட்ட சொல்லி இருக்கேனே, எனக்கு அவன்மேல அப்படி எதுவுமே கிடையாது. நட்பு மட்டும்தான். அவன் நல்லவன். பண்பானவன். எனக்கு அவன் மேல பரிதாபம்தான் வருதே தவிர காதல் வரலை. எங்க வீட்ல, எனக்கு எங்க அம்மாவோட ப்ரெண்டு மாலினி ஆன்ட்டின்னு சொல்லி இருக்கேன்ல. அவங்களோட பையனை வரன் பார்த்துக்கிட்டிருக்காங்க. போட்டோ காண்பிச்சாங்க. எனக்கு... எனக்கு.. அவரை ரொம்பப் பிடிச்சிருக்கு." ப்ரியா கூறியதும் அனைவரும் 'யே...’ என்று கோரஸ்ஸாகக் கத்தினார்கள்.