Lekha Books

"ஏ கார்த்திகா… வீட்டுக்குப் போலாம்னு ப்ரியாவைத் தேடிட்டு, இப்ப நீ ராமாயணம் பாடிட்டிருக்க… வாடி போலாம்." அருணா, கூப்பிட்டதும் அவசர அவசரமாய் ப்ரியாவும், கார்த்திகாவும் கிளம்பினர்.

"வினய்… டாட்டா. நாளைக்குப் பார்க்கலாம்."

மூவருக்கும் சேர்த்து கையசைத்த வினய், ப்ரியாவைப் பார்க்கும்போது மட்டும் கண்களால் பேசினான். அவனது பார்வையைத் தவிர்த்தபடி நகர்ந்தாள் ப்ரியா. ஆனால் இயல்பாக அவளுக்கே உரிய இரக்க சுபாவம் காரணமாக வினய்யின் மீது பரிதாபம் எழுந்தது. கல்லூரியின் இரண்டு சக்கர வண்டிகள் நிறுத்துமிடத்தில் காத்திருந்த புவனா, ஷைலா, சத்யா மூவரும் பெப்பில் ஏறிக் கொள்ள மூன்று 'பெப்’களும் கல்லூரி இளசுகளை ஏற்றிக் கொண்ட குஷியில் இளமைத் துள்ளலுடன் விரைந்தது.

8

அன்று திங்கள் கிழமை. சாப்பாட்டு மேஜை மீது சூடான உப்புமா, அழகான பூக்கள் வரையப்பட்ட கண்ணாடி பாத்திரத்தில் வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதே டிஸைன் உள்ள சிறிய கண்ணாடிக் கிண்ணத்தில் சட்னி. உயரமான கண்ணாடி டம்ளரில் தண்ணீர். சாப்பிடுவதற்கு அழகிய பீங்கான் ப்ளேட். இன்னொரு உயரமான கண்ணாடி டம்ளர் நிறைய சாத்துக்குடி பழச்சாறு நிரப்பப்பட்டிருந்தது. அனைத்தையும் தயாராக எடுத்து வைத்துவிட்டு, பாஸ்கர் சாப்பிட வருவதற்காக காத்திருந்தாள் நித்யா. அவன் சாப்பிடுவதற்காக மட்டுமல்லாமல், முக்கியமான விஷயத்தைப் பேசவும் அதுதான் சரியான தருணம் என்றும் எதிர்பார்த்திருந்தாள்.

கையில் ப்ரீஃப் கேசுடன் வந்த பாஸ்கர், ப்ரீஃப்கேஸை நாற்காலியின் அருகே, கார்பெட் மீது வைத்துவிட்டு உட்கார்ந்தான்.

உப்புமாவை பரிமாறியபடியே நித்யா, பேச ஆரம்பித்தாள்.

"ஏங்க, நம்ம ப்ரியாவோட கல்யாண விஷயம் பத்தி சொன்னேனே. இன்னிக்கு மாலினியோட வீட்டுக்குப் போய் நம்ம ப்ரியாவோட ஃபோட்டோவை குடுத்துட்டு, மாலினியோட பையன் சித்தார்த்தோட ஃபோட்டோவை வாங்கிட்டு வரலாம்னு நினைக்கறேன்..."

"போயிட்டு வாயேன். இன்னிக்கு ஒரு வழியா மாலினி கூட உன் பொழுது போயிடும்."

"இல்லங்க. இன்னிக்கு வெளி வேலைகள் நிறைய இருக்கு. ப்ரியாவோட சூடிதார் ஸெட் தைக்கக் குடுத்ததை வாங்கணும். எங்க சித்திகிட்ட குலோப்ஜாமூன் பண்ணச் சொல்லியிருந்தேன். அதை வாங்கணும். மாலினி வீடு நுங்கப்பாக்கத்துல. டெய்லர் கடை ப்ரின்ஸ் பிளாசாவுல. சித்தி வீடு தண்டையார் பேட்டையில. ஒவ்வொரு இடத்துக்கும் போறதுக்கே நிறைய டைம் எடுக்கும். எப்பிடியும் சாயங்காலமாயிரும் நான் திரும்பி வர்றதுக்கு. ப்ரியா காலேஜ்ல இருந்து வர்றதுக்குள்ள வந்தாகணும். அவ வீட்டுக்கு வர்றப்ப நான் இல்லைன்னா மூட் அவுட்டாகிடுவா."

"மாலினியோட பையனுக்கும், நம்ம ப்ரியாவுக்கும் கல்யாணம் உறுதியாயிடுச்சுன்னா நல்லாயிருக்கும். அந்தப் பையன் யூ.எஸ் போறப்ப வழியனுப்பறதுக்கு ஏர்போர்ட் போனோமே, அப்பவே அவன் மேல ஒரு நல்ல அபிப்ராயம் வந்துச்சு. பணக்கார வீட்டுப் பையன்ங்கற கர்வமோ பந்தாவோ இல்லாம அடக்கமா இருந்தான். ப்ரியாவை பெண் கேட்டு வந்த மத்த வரன்களை விட இந்த சித்தார்த்தை எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. ஸ்டேட்டஸ், பணம்ங்கற விஷயத்துக்கு மேல பையன் நல்ல குணமானவனா இருக்கணும். அதுதான் முக்கியம். யாரையும் சார்ந்திருக்காம சொந்தமா முன்னேறனும். சுயமா சம்பாதிக்கணும். இந்தத் தகுதிகளெல்லாம் சித்தார்த் கிட்ட நிச்சயமா இருக்கும்னு நான் நம்பறேன்."

"எனக்கும் அப்பிடிதான்ங்க. மாலினியை விட பெரிய பணக்கார இடத்தில் இருந்தெல்லாம் ப்ரியாவை பெண் கேட்டு சொல்லி அனுப்பறாங்க. ஆனா அதையெல்லாம் விட மாலினியோட சம்பந்தம் பண்றதுதான் நல்லதுன்னு நினைக்கறேன்."

"பார்க்கலாம். கல்யாணம்ங்கறது நம்ம கையில இல்லை. பெண் கழுத்துல விழற மூணு முடிச்சு, ஆண்டவன் போட்ட முடிச்சா இருக்கும். முயற்சி நம்பளோடது. முடிவு அந்தக் கடவுளோடது. சரிம்மா நான் கிளம்பறேன். சாப்பிட்டு முடித்து சாத்துக்குடி சாற்றைக் குடித்து முடித்த பாஸ்கர், ப்ரீஃப்கேஸை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினான்.

"தண்டையார் பேட்டைக்கெல்லாம் போறதுனா சின்னக் காரை எடுத்துட்டுப் போ. நான் இன்னிக்கு பெரிய கார்ல ஆபீஸ் போய்க்கறேன்." போகிற போக்கில் சொல்லிவிட்டுப் போனான் பாஸ்கர்.

9

மாலினியின் வீடு. போர்டிகோவில் காரை நிறுத்தும்படி டிரைவரிடம் சொன்னாள் நித்யா. கார் நின்றதும் இறங்கினாள். மாலினிக்காக வாங்கி வந்திருந்த பழங்கள் இருந்த பையை எடுத்துக் கொண்டாள்.

கார் வந்து நிற்கும் ஓசை கேட்டு நித்யாவை வரவேற்க, வெளியே வந்தாள் மாலினி.

"வா நித்யா. கரெக்ட்டா சொன்ன டைமுக்கு வந்துட்டியே. இந்த ட்ராஃபிக் தொல்லை பெரிய கஷ்டமாச்சே. சரி, உள்ளே வா."

முன்னே நடந்த மாலினியைப் பின் தொடர்ந்தாள் நித்யா. கையிலிருந்த பையை மாலினியிடம் கொடுத்தாள்.

"ஒவ்வொரு தடவையும் ஏதாவது வாங்கிட்டுதான் வரணுமா என்ன?" பையை வாங்கிக் கொண்ட மாலினி கேட்டாள்.

"உனக்கு எப்பவும் பழம்தான் வாங்கிட்டு வர வேண்டியிருக்கு. ஸ்வீட்ஸ் சாப்பிட்டா வெயிட் போட்டுடும்னு ஸ்வீட்ஸ் சாப்பிட மாட்ட. பழங்கள்ன்னா விரும்பி சாப்பிடுவ. அதான். ஆனா… சும்மா சொல்லக்கூடாது மாலினி. சாப்பிடற விஷயத்துல ரொம்பக் கட்டுப்பாடா இருந்துக்கற. இருபத்தி நாலு வயசு பையனுக்கு அம்மான்னு சொன்னா யாரும் நம்ப மாட்டாங்க. அவ்வளவு இளமையா இருக்க."

"உன்னோட காம்ப்ளிமென்ட்சுக்கு ரொம்ப தாங்க்ஸ். சாப்பிடறதுல கட்டுப்பாடா இருக்கறதுனால மட்டும் இளமைத் தோற்றத்துல இருக்க முடியாது நித்தி. யோகா பண்றேன். ஜிம்முக்குப் போறேன்."

"என்னால சாப்பிடாம இருக்க முடியாது. இந்த ஜிம் கிம்முக்கெல்லாம் போனா என் உடம்பும் வளையாது. என்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் வாய்க்கு ருசியா சாப்பிடணும். இஷ்டப்பட்டதை சாப்பிடாம அப்பிடியென்ன கட்டுப்பாடு வேண்டியிருக்கு?"

"அதான் உன்னைப் பார்த்தாலே தெரியுதே. இடுப்புல பாரு எவ்வளவு சதை போட்டிருக்கு? முகத்துல டபுள் சின் போட்டிருக்கு."

"அட.... போட்டா போட்டுட்டுப் போகுது போ."

"சரி சரி. உட்காரு. உனக்குப் பிடிச்சமான கேசரியும், சாம்பார் வடையும் பண்ணச் சொல்லி இருக்கேன். எடுத்துட்டு வரச் சொல்றேன்."

"வேண்டாம் மாலினி. நான் நிறைய இடங்களுக்குப் போகணும். உன் பையன் சித்தார்த்தோட போட்டோவை வாங்கிட்டுப் போலாம்னு வந்தேன்."

"நீ வரேன்னு சொன்னதுனால, உனக்கு பிடிக்குமேன்னு ரவா கேசரியும், வடையும் பண்ணச் சொல்லியிருக்கேங்கறேன். நீ என்னடான்னா வந்ததும் வராததுமா போணும்ங்கற. உன்னை யாரு விடப்போறா" கூறியவள் குமுதாவை அழைத்தாள்.

"குமுதா... கேசரியும், சாம்பார் வடையும் எடுத்துட்டு வா."

"இதோ கொண்டு வரேன்மா."

"மாலினி, ப்ரியா விஷயமா சித்தார்த்ட்ட பேசினியா?"