Lekha Books

எல்லாவற்றையும் வாரி எடுத்துக் கொண்டு அவள் எழுந்தபோது அவன் சொன்னான்: ‘‘நீல வெளிச்சம் உள்ள படுக்கையறைதான் மிகவும் வசதியானது.”

அவள் சிரிக்கவில்லை. இப்படியும் அப்படியுமாக நெளிந்தாள். நெருப்பின் நிறமும் வெப்பமும் அப்போது அவளுக்கு இருந்தன.

மறுநாள் காலையில் ‘ஹேர்பின்’ திருப்பங்கள் வழியாக மலையை விட்டுக் கீழே இறங்கியபோது காரில் அவள் இல்லை. என்ன நடந்தது என்பதை நினைக்கக்கூட அவன் முயற்சிக்கவில்லை.

மமதாவிடமிருந்து தான் தப்பித்து விட்டோம் என்பதை மட்டும் அவன் புரிந்து கொண்டான். அந்தப் புரிதல் வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாத ஒரு புத்துணர்வு நிலைக்கு அவனைக் கொண்டு சென்றது.

பின்னால் தூரத்தில் எங்கோ ஒரு பறவையின் அலறல் சத்தம் கேட்டது. அவன் காரின் ஆக்ஸிலேட்டரில் தன் பாதத்தை அழுத்தினான்.

ஓம் சாந்தி, சாந்தி, சாந்தி.