Lekha Books

“ஆமா... நிச்சயமா...”

“இளம் பெண்களைவிட அழகானவர்கள்...?”

“இல்லை...”

“நீங்க யாரை மிகவும் விரும்புனீங்க? இளம் பெண்களையா? குடும்பப் பெண்களையா?”

“குடும்பப் பெண்களை”

“ஓ கேட்கவே கேவலமா இருக்கு! அதற்கு என்ன காரணம்?”

“என் சொந்தத் திறமைமீது எனக்கு அந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை இல்லை.”

“ஓ... கேட்கவே பயங்கரமா இருக்கு! உங்களுக்குத் தெரியுமா நீங்க ஒரு கேவலமான, பயங்கரமான ஆளுன்னு? ஆனால், இன்னொரு விஷயத்தையும் கட்டாயம் நீங்க சொல்லியே ஆகணும். ஒருத்தியை விட்டுட்டு இன்னொருத்தியை உடலுறவு கொள்றதுன்றது சுவாரசியமான விஷயமா?”

“பெரும்பாலும்... ஆமாம்...”

“ரொம்பவும்?”

“ரொம்பவும்.”

“அதில் என்ன பெரிய சுவாரசியம் இருக்கப் போகுது? அவர்கள் ஒரே மாதிரி இல்லாமல் இருக்குறதுனாலா?”

“ஆமா... அவங்க ஒரே மாதிரி இல்ல...”

“ஹ! பெண்கள் ஒரே மாதிரி இல்ல...!”

“நிச்சயமா இல்ல.”

“ஒரு விஷயத்தில்கூட...?”

“அது ஒரு ஆச்சரியமான விஷயம்தான். சரி... எந்த விஷயத்துல அவங்களுக்கிடையே வேறுபாடு?”

“எல்லா விஷயங்களிலும்...”

“உடல் விஷயத்தில்..?”

“ஆமா... உடல் விஷயத்தில்...”

“பிறகு... வேறு எந்த விஷயத்தில்?”

“ம்... கட்டிப் பிடிக்குறதுல, பேச்சுல... அதிகமா இதைப் பற்றி விளக்கிக்கொண்டு இருக்குறதைவிட, சுருக்கமா சொல்றேன். எல்லா விஷயங்களிலும்...”

“ஹ! அப்படின்னா இப்படி மாறுவது சுவாரசியமானது அப்படித்தானே?”

“ஆமா...”

“ஆண்கள் விஷயத்திலும் இந்த வேறுபாடு இருக்கா?”

“அது எனக்குத் தெரியாது”

“உங்களுக்குத் தெரியாதா?”

“தெரியாது.”

“அவர்கள் வேறுபட்டுத்தான் இருப்பாங்க.”

“ஆமா... சந்தேகமே வேண்டாம்...”

ஷாம்பெய்ன் நிறைக்கப்பட்ட கண்ணாடிக் குவளையைக் கையில் பிடித்துக்கொண்டு அவள் ஏதோ சிந்தனை வயப்பட்டு உட்கார்ந்திருந்தாள். அந்தக் குவளை முழுவதும் நிறைந்திருந்தது. ஒரே மூச்சில் அது முழுவதையும் அவள் குடித்தாள். தொடர்ந்து அந்தக் குவளையை மேஜைமீது வைத்துவிட்டுத் தன் கணவனின் கழுத்தில் கையைச் சுற்றிக் கொண்டு மெதுவான குரலில் சொன்னாள்:

“ஓ... என் தங்கமே! உங்களை எனக்கு மேலும் அதிகமா காதலிக்கணும்போல இருக்கு.”

அவன் அவளை உணர்ச்சிவசப்படும் அளவிற்கு ஒருமுறை இறுக அணைத்தான்.

உள்ளே வர முடியாமல் ஒரு வெயிட்டர் பின்வாங்கித் திரும்பிச் சென்றான். அவன் அந்தக் கதவை அடைத்தான். சுமார் ஐந்து நிமிடங்களுக்கு அறை சேவை தடைப்பட்டது.

டெஸர்ட்டிலிருக்கும் பழங்களுடன் வெயிட்டர் மீண்டும் வந்தபோது ஷாம்பெய்ன் நிறைக்கப்பட்ட வேறொரு கண்ணாடிக் குவளை அவளின் கையில் இருந்தது. அந்த போதை தரும் மஞ்சள் நிறத்தைக் கொண்ட திரவத்தின் அடிப்பகுதியைப் பார்த்துக் கொண்டே, எதையோ யோசித்தவாறு அவள் மெதுவான குரலில் சொன்னாள்:

“ஓ... சரிதான்... இதைப்போல அதுவும் மிகவும் சுவாரசியமான ஒரு விஷயம்தான்...”