Lekha Books

என்னை கவர்ந்த திரைப்படங்கள் - சுரா (Sura)

பீட் தி ட்ரம் - Beat the Drum

(தென் ஆஃப்ரிக்கா திரைப்படம்)

2003ஆம் ஆண்டில் திரைக்கு வந்த தென் ஆஃப்ரிக்கா திரைப்படம். 114 நிமிடங்கள் ஓடக் கூடிய இத்திரைப்படத்தைத் தயாரித்தவர் அமெரிக்கரான W.David Mc Brayer. படத்தின் கதையை எழுதியவரும் அவரே. எனினும், படத்தை இயக்கியவர் தென் ஆஃப்ரிக்காவைச் சேர்ந்த David Hickson. ஒளிப்பதிவாளர் : Lance Gewer.

ஆங்கிலம், Zulu ஆகிய மொழிகளில் உரையாடல்கள் கொண்ட இப்படம் 30 திரைப்பட விழாக்களில் விருதுகளை அள்ளிச் சென்றிருக்கிறது. Montreal World Film Festival இல் சிறந்த திரைப்பட விருதைப் பெற்ற இப்படம். Monaco International Film Festivalலும் சிறந்த படத்திற்கான விருதைப் பெற்றிருக்கிறது.

உலகமெங்கும் மக்களை அதிர்ச்சியடையச் செய்திருக்கும் Aids பற்றிய விழிப்புணர்வை உண்டாக்குவதற்காகவே தான் இப்படத்தைத் தயாரித்ததாக கூறுகிறார் படத்தின் தயாரிப்பாளரான David MC Brayer. 2008 ஜூன் மாத கணக்குப்படி 12 மில்லியன் குழந்தைகள், Aids நோய் பாதிக்கப்பட்ட பெற்றோர்களால் அனாதைகளாக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். ஆஃப்ரிக்காவின் Sub-Saharan பகுதியில் எடுக்கப்பட்ட கணக்கில் 30 மில்லியன் மக்கள் HIV Positiveவால் பாதிக்கப்பட்டிருப்பது தெரிய வந்திருக்கிறது.

கதாசிரியரும், தயாரிப்பாளருமான David Mc Brayer தென் ஆஃப்ரிக்கா, கென்யா ஆகிய நாடுகளுக்குப் பயணம் சென்றிருக்கிறார். அப்போது தெருக்களில் ஏராளமான குழந்தைகள் அனாதைகளாக பலவித சிரமங்களுக்கு மத்தியில் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதை அவர் கண் கூடாக பார்த்திருக்கிறார். அவர்கள் அனைவரும் AIDS நோயால் பாதிக்கப்பட்ட பெற்றோர்களின் பிள்ளைகள். அந்த விஷயத்தால் அவர் பெரிய அளவில் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார். ஆஃப்ரிக்காவில் எய்ட்ஸ் எந்த அளவிற்கு மக்களின் வாழ்க்கையில் அவல நிலையை உண்டாக்கியிருக்கிறது என்பதைச் சிந்தித்த அவர், இந்தப் பின்னணியில் ஒரு கதையை எழுதி படமாக தயாரித்தால் என்ன என்ற தீர்மானத்திற்கு வந்திருக்கிறார், அப்படி உருவான படம்தான்  'பீட் தி டிரம்'.

நான் இந்தப் படத்தை ஆரம்பத்திலிருந்து இறுதி வரை மிகுந்த ஈடுபாட்டுடன் பார்த்தேன். ஆஃப்ரிக்காவின் கிராமப் பகுதிகளையும், அதற்கு நேர் மாறான பரபரப்பான நகர வாழ்க்கையையும் உயிரோட்டத்துடன் படத்தில் பார்க்க முடிந்தது.

படத்தின் மைய பாத்திரம் Musa என்ற சிறுவன். அவனைச் சுற்றித்தான் முழு கதையும் பின்னப்பட்டிருக்கிறது.

'பீட் தி டிரம்' படத்தின் கதையை நான் கூறட்டுமா? இதோ:

தென் ஆஃப்ரிக்காவின் Kwazulu-Natal பகுதியிலிருக்கும் Ukhahlamba Valley. அந்த பள்ளத் தாக்கில் இருக்கும் ஒரு சிறிய கிராமத்தில்தான் கதை ஆரம்பமாகிறது. மண்ணால் சுவர்கள் அமைக்கப்பட்ட சிறு சிறு வீடுகள் இருக்கும் ஒரு சிறிய கிராமம் அது. நோய்களுக்கும், வறுமைக்கும் மத்தியில் போராட்ட வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் படிப்பறிவற்ற ஏழைகள் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் கிராமம் அது.

நம் படத்தின் கதாநாயகனான மூஸா அந்த கிராமத்தைச் சேர்ந்தவன்தான். அவன் இறந்துவிட்ட தன் தாயை அடக்கம் செய்த இடத்தில் தலையைக் குனிந்து கொண்டு அமர்ந்திருக்கிறான். 'இப்படியே எவ்வளவு நாட்களுக்குத்தான் உன் அம்மாவின் கல்லறையிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டிருப்பாய்? எழுந்து வா' என்று சத்தம் போட்டு அழைக்கிறாள் அவனுடைய பாட்டி. பாட்டியின் வீட்டில்தான் அவன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான்.

தனியாக ஒதுக்கப்பட்ட ஒரு அறையில் மூஸாவின் தந்தை நோயாளியாக படுத்திருக்கிறான். அவனுடைய முகத்தைப் பார்ப்பதற்கே விகாரமாக இருக்கிறது. அவன் எய்ட்ஸ் நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறான். மூஸாவின் தாய் இறந்ததும், அதே நோயால்தான். அந்த குடும்பத்தையே அந்த கிராமம் ஒதுக்கி வைத்திருக்கிறது. மூஸாவிடம் பேசுவதைக் கூட அவர்கள் தவிர்க்கின்றனர். முன்னோர்களால் சபிக்கப்பட்ட குடும்பம் அது என்றும், அதனால்தான் அவர்கள் நோயால் பீடிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்றும் அவர்கள் கூறுகிறார்கள். எய்ட்ஸ் பற்றிய விழிப்புணர்வு அவர்களுக்கு இல்லாமலிருக்கிறது.

ஆனால், எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாமல் மூஸா அறைக்குள் நுழைந்து, தன் தந்தையைப் போய் பார்க்கிறான். அவன் மூஸாவிடம் தான் நல்ல நிலையில் இருக்கும்போது செய்த, ஒரு ட்ரம்மைத் தருகிறான். அதை அவன் தன் கையில் வைத்திருக்க வேண்டும் என்கிறான். மூஸா தன் தந்தை தந்த அந்த 'ட்ரம்'மை தோளில் தொங்கப் போட்டுக் கொள்கிறான்.

அந்த கிராமத்தின் வைத்தியர், முன்னோர்களின் சாபத்தால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் மூஸாவின் தந்தையை குணப்படுத்த வேண்டுமென்றால், முன்னோர்களுக்கு பலி கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்கிறான். மூஸாவின் பாட்டி அதற்குச் சம்மதிக்க, மூஸா உயிருக்குயிராக நேசிக்கும் அந்த வீட்டிலிருக்கும் ஒரே பசு கொல்லப்படுகிறது. அதை வேதனையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் மூஸா.

ஆனால், அந்த பசுவைப் பலி கொடுத்தால் மட்டும் மூஸாவின் தந்தை பிழைத்து விடுவானா என்ன? எய்ட்ஸ் அவனை இறக்கச் செய்கிறது. அந்த வீட்டிலேயே ஒரு சிறுமி இருக்கிறாள். அவள் மூஸாவின் மாமாவின் மகள். நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு லாரியில் Johannesburg நகரத்திற்குச் சென்ற அந்தச் சிறுமியின் தந்தை அதற்குப் பிறகு கிராமத்திற்குத் திரும்பி வரவே இல்லை.

ஒருநாள் பள்ளிக் கூடத்திற்குச் சென்ற அந்தச் சிறுமி மாலையில் நீண்ட நேரம் ஆகியும், வீட்டிற்குத் திரும்பி வராமல் இருக்கிறாள். என்ன என்று பார்ப்பதற்காக தனியாக இருக்கும் பழைய பள்ளிக் கூடத்திற்குச் சென்றால், அங்கு தயங்கியவாறு வெளியே வருகிறார் ஆசிரியர். வகுப்பறைக்குள் தன் சீருடையைக் கவலையுடன் சரி பண்ணிக் கொண்டிருக்கிறாள் மூஸாவின் மாமாவின் மகளான சிறுமி. அவளை உடல் ரீதியாக ஆசிரியர் பயன்படுத்த முயன்றிருக்கிறார் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்கிறோம். மூஸாவும் புரிந்து கொள்கிறான். அடுத்த நிமிடம் அவளை அழைத்துக் கொண்டு அவன் வீட்டிற்கு வருகிறான்.

தன் மாமாவை நகரத்திற்குச் சென்று, எங்கு இருக்கிறான் என்பதைத் தேடிக் கண்டு பிடித்து, அவனிடமிருந்து பணம் வாங்கிக் கொண்டு வந்து, புதிதாக ஒரு பசுவை வாங்கி வளர்க்க வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு வருகிறான் மூஸா. புறப்படுவதற்கு தயாரான மூஸாவிடம் அந்தச் சிறுமி தன் கையில் அணிந்திருந்த சிறிய மாலையைக் கழற்றித் தருகிறாள். மூஸா அதை தன் கையில் அணிகிறான். 'நீ அணிந்திருக்கும் இந்த மாலை கீழ் நோக்கி அவிழ்ந்தால், அந்த இடத்தில் உனக்கு ஏதோ அதிர்ஷ்டம் இருக்கிறது என்று அர்த்தம்' என்கிறாள் அவள்.