Lekha Books

போப் ஆண்டவரின் உரை முடிவுக்கு வருகிறது. நிகழ்ச்சி முடிய, போப் ஆண்டவர் ஆட்கள் புடை சூழ வெளியே வருகிறார். வெளியே நின்று கொண்டிருக்கும் காருக்குள் போப் ஆண்டவர் ஏறுகிறார். சுற்றிலும் ஆட்கள் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள். போப் ஆண்டவர் ஏறிய கார் அங்கிருந்து புறப்படுகிறது. இவை அனைத்தையும் ‘மெலோ’வின் மக்கள் தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் பார்க்கிறார்கள். போப் ஆண்டவர் கிளம்பிச் சென்ற இடத்தில் நின்று கொண்டிருந்த மக்களுக்கு மத்தியில் ‘டாய்லெட்’டிற்கான பீங்கான் ப்ளேட்டைக் கையில் தூக்கிக் கொண்டு பெட்டோ ஓடுகிறான். அவன் வியர்வை வழிய ஓடும் காட்சி தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் தெரிகிறது. அந்த பரிதாபக் காட்சியை பெட்டோவின் மனைவியும், மகளும் வீட்டில் இருந்தவாறு தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் பார்க்கிறார்கள். அதைப் பார்த்து அவர்களின் முகம் வாடுகிறது.

போப் ஆண்டவர் மெலோவிற்கு வருகை தரும்போது, ஆயிரக்கணக்கில் மக்கள் கூடுவார்கள், சிறுநீர் கழிப்பதற்கும் மலம் கழிப்பதற்கும் தவிப்பார்கள், அதற்காக ஒரு நவநாகரீக டாய்லெட்டைக் கட்டினால் நல்ல ஒரு தொகையைச் சம்பாதிக்கலாம் என்று கணக்குப் போட்டான் பெட்டோ. ஆனால், அதைக் கட்டுவதற்கு கையில் பணம் இல்லாமல், தன் கடத்தல் தொழில் மூலம் அன்றாடம் கிடைக்கும் பணத்தையும் தன் மனைவி, மகள் ஆகியோரின் பணத்தையும் வைத்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவன் ‘டாய்லெட்’டை உருவாக்கினான். ஆனால், அவன் அதை முழுமையாக முடிப்பதற்கு முன்பே, போப் ஆண்டவர் அந்த ஊருக்கு வந்து, உரையாற்றி விட்டு, கிளம்பிச் சென்றும் விட்டார். அவனால் அந்த ‘டாய்லெட்’டை வைத்து எதுவுமே சம்பாதிக்க முடியவில்லை.

2,00,000 மக்கள் கூடுவார்கள் என்று எதிர்பார்த்திருக்க, மொத்தமே 400 பேர்தான் பிரேஸிலில் இருந்து போப் ஆண்டவரின் உரையைக் கேட்க வந்திருந்தார்கள். ஆனால், அவரின் வருகையை ஒட்டி போடப்பட்ட கடைகளின் எண்ணிக்கை மட்டும் 387. எல்லோருக்கும் தாங்க முடியாத அளவிற்கு பண இழப்பு! பலரும் பல இடங்களிலும் கை நீட்டி கடன் வாங்கி கடை போட்டார்கள். பணத்தில் மிதக்கலாம் என்று கனவு கண்டார்கள். அனைத்தும் வீணாகி விட்டது. எல்லோரும் விரலைச் சூப்பிக் கொண்டு இருக்க வேண்டியதுதான்.

போப்பின் வருகையின் மூலம் ‘மெலோ’ நகரம் மிகப் பெரிய வளர்ச்சியைப் பெறும் என்றும், பொருளாதார ரீதியாக மேம்பட்ட நிலையை அடையும் என்றும் பலரும் கணக்குப் போட்டார்கள். அனைத்தும் பகல் கனவுகளாக ஆகி விட்டன. முன்பு இருந்ததை விட மிகவும் மோசமான நிலைக்கு பின்னால் தள்ளப்பட்டு விட்டது ‘மெலோ’.

பெட்டோவின் வீடு. வீட்டிற்கு முன்னால் பெட்டோ கட்டிய நவ நாகரீக டாய்லெட். அதற்குள் பெட்டோ இருந்தான். அவனுடைய மகள் வெளியே இருந்தவாறு அவனை அழைத்துக் கொண்டே இருந்தாள். நீண்ட நேரமாகியும் அவன் வெளியே வராமலே இருந்தான். அவள் பொறுமையாக அவனுக்காக காத்திருந்தாள். தான் உருவாக்கிய ‘டாய்லெட்’டை உள்ளே இருந்து கொண்டே பாவம்... அவன் ரசித்துக் கொண்டு இருக்கிறான் போலிருக்கிறது!

எது எப்படியோ... போப் ஆண்டவரின் வருகைக்காக உருவாக்கப்பட்ட அந்த ‘டாய்லெட்’ இப்போது அந்த வீட்டில் இருப்பவர்களின் பயன்பாட்டிற்கு உதவிக் கொண்டிருப்பதென்னவோ உண்மை.

பெட்டோவாக வாழ்ந்திருக்கும் Cesar Troncoso படம் முழுக்க நடிப்பில் முத்திரை பதித்திருக்கிறார்.

1988ஆம் ஆண்டு தென் அமெரிக்காவிற்கு பயணம் மேற்கொண்ட போப் ஆண்டவர் இரண்டாம் ஜான் பால் மெலோவிற்கும் வருகை புரிந்தார். அப்போது அவரின் வருகை படமாக்கப்பட்டது. இது உண்மையில் நடைபெற்றது. அதை மையமாக வைத்து ஒரு கற்பனை கதையை உருவாக்கி, சிறந்த ஒரு படமாக இயக்கிய Cesar Charlone, Enrique  Fernandez இருவரையும் மனம் திறந்து பாராட்டியே ஆக வேண்டும்.

போப் ஆண்டவரின் பயணத்தை ஒரு பக்கம் கூறினாலும், அதற்கு மத்தியில் காட்டப்படும் ‘மெலோ’ மக்களின் துயரம் நிறைந்த வாழ்க்கைகளையும், வறுமையையும், அவர்களின் பரிதாப நிலைமைகளையும் நம்மால் எப்படி மறக்க முடியும்?