Read Free Online Tamil Novels,Stories,Cinema,Crime,Health and Recipes

Switch to desktop Register Login

லைஃப், அன்ட் நத்திங் மோர்…

Life, and Nothing more…

என்னை கவர்ந்த திரைப்படங்கள்சுரா (Sura)

Life, and Nothing more…

(ஈரானிய திரைப்படம்)

ரானிய பட உலகில் குறிப்பிடத்தக்க மிகச் சிறந்த படங்கள் பலவற்றை இயக்கி உலக அளவில் தனக்கென்று ஒரு அருமையான பெயரைப் பெற்று வைத்திருப்பவர் Abbas Kiarostami. மக்களின் வாழ்க்கையை, மிகவும் யதார்த்தமாக, உயிரோட்டத்துடன் படமாக எடுக்கக் கூடிய அபார ஆற்றல் பெற்ற அவருக்கு உலகமெங்கும் கோடிக் கணக்கில் ரசிகர்கள் இருக்கிறார்கள்.

அவர் இயக்கிய மிகவும் வித்தியாசமான ஒரு படமிது. இது ஒரு கதை கொண்ட முழு நீள படமா அல்லது ஒரு ஆவணப் படமா என்று மனதில் சந்தேகப்படுகிற அளவிற்கு, ஒரு மாறுபட்ட கதைக் கருவை இதற்கென தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறார் இயக்குநர்.

95 நிமிடங்கள் ஓடக் கூடிய இந்தப் படம் 1991ஆம் ஆண்டு திரைக்கு வந்தது. 1992ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற Cannes Film Festivalஇல் இப்படம் திரையிடப்பட்டு, எல்லோரின் பாராட்டையும் பெற்றது.

1990ஆம் ஆண்டில் ஈரானில் நடைபெற்ற பூகம்பத்தில், 30,000 மக்கள் மரணமடைந்து விட்டார்கள். அதற்குப் பின்னால் உள்ள மக்களின் வாழ்க்கை நிலையை, உள்ளது உள்ளபடியே படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது இப்படம்.

தன்னையே படத்தின் பிரதான கதாபாத்திரமாக ஆக்கிக் கொண்டார் Abbas Kiarostami. ‘Where is my friend’s Home?’என்றொரு படத்தை இயக்கினார் Abbas. அந்தப் படத்தின் தொடர்ச்சியே இப்படம். பூகம்பத்தில் பாதிக்கப்பட்ட இடங்களில்தான் முன்பு அப்படத்தின் படிப்பிடிப்பை இயக்குநர் நடத்தினார். அந்த இடங்களில் வாழ்ந்த பல மனிதர்களும், பெண்களும், சிறுவர்களும், சிறுமிகளும் அந்த படத்தில் நடித்திருந்தார்கள்.

‘பூகம்பத்தால் அவர்கள் என்ன ஆனார்கள்? உயிருடன் இருக்கிறார்களா? இல்லாவிட்டால்… இறந்து விட்டார்களா?’ என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கிறார் இயக்குநர். அதற்காக அவர் தன்னுடைய ஒரு பழைய காரில் பயணம் கிளம்புகிறார். புறப்படும்போது, தன்னுடன் தன் மகனையும் அழைத்துக் கொள்கிறார்.

தன்னை மையமாக கொண்ட கதை என்றாலும், Abbas Kiarostami இதில் நடிக்கவில்லை. தன்னுடைய வேடத்தில் அவர் Farhad Kheradmand என்ற நடிகரை நடிக்க வைத்திருக்கிறார்.

இயக்குநரும், அவருடைய மகனும் காரில் பயணிக்கிறார்கள். சாலையின் இரு பக்கங்களிலும் பூகம்பத்தால் இடிந்த கட்டிடங்கள்… கீழே விழுந்து கிடக்கும் மரங்கள்… தரையோடு பெயர்ந்து கிடக்கும் வீடுகள்… அவற்றுக்கு மத்தியில் தங்களின் இழந்த பொருட்களைத் தேடிக் கொண்டிருக்கும் ஆயிரக் கணக்கான ஆண்கள், பெண்கள்… சுற்றிலும் பூகம்பம் உண்டாக்கிய பாதிப்புகள்… அவலங்கள்… துயரங்கள்.

அனைத்துக்கும் மத்தியில் அன்றாட வாழ்க்கைகளும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. சாலையில் சாரை சாரையாக கார்களும், லாரிகளும், இரு சக்கர வாகனங்களும் விரைந்து கொண்டிருக்கின்றன. அந்த வாகனங்களுக்கு மத்தியில் இயக்குநரின் காரும் போய்க் கொண்டிருக்கிறது.

இரண்டு பக்கங்களிலும் பல கிலோ மீட்டர்கள் தூரம் வரை நூற்றுக் கணக்கில் தரையோடு பெயர்ந்து கட்டிடங்கள் கிடப்பதால், வாகனங்கள் மிகவும் சிரமத்துடன், மெதுவாகவே ஊர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. சிறுவன் தன் தந்தையிடம் ஏதாவது கேள்விகள் கேட்டுக் கொண்டே வருகிறான். அவன் ஆர்வத்துடன் கேட்கும் ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் பொறுமையுடன் பதில் கூறிக் கொண்டே வருகிறார் இயக்குநர்.

வெளியே தாங்க முடியாத அளவிற்கு வெயில் தகித்துக் கொண்டிருக்கிறது. சிறுவன் ‘கூல் ட்ரிங்’ கேட்கிறான். அதற்காக போகும் பாதையில், குளிர்பானக் கடை ஏதாவது கண்களில் படுமா என்று பார்க்கிறார் இயக்குநர். நீண்ட தூர பயணத்திற்குப் பிறகு ஒரு கடை கண்ணில் படுகிறது. அதில் ஒரு குளிர்பானத்தை சிறுவனுக்கு வாங்கித் தருகிறார் இயக்குநர்.

போகும் வழியில் சாலையின் ஓரத்தில் நடந்து கொண்டிருக்கும், நின்று கொண்டிருக்கும் மனிதர்களிடம் வழியைக் கேட்டுக் கொண்டே போகிறார்கள்.

ஒரு இடத்தில் பயங்கர ட்ராஃபிக் ஜாம். நூற்றுக் கணக்கில் வாகனங்கள் அணி வகுத்து நின்று கொண்டிருக்கின்றன. ‘இந்தச் சாலையில் பயணிப்பது சிரமம்… குறுக்கு வழிகளில் செல்லுங்கள்’ என்று சாலையில் நிற்கும் மனிதர்கள் கூறுகிறார்கள். அதற்கேற்றபடி பயணத்தின் பாதை மாறுகிறது. சிறிய சிறிய சாலைகளின் வழியாக, பல கிராமங்களையும் தாண்டி புழுதி பறக்க, அவர்களின் பயணம் தொடர்கிறது. ஒவ்வொரு ஊரிலும் பூகம்பத்தின் பாதிப்புகள்… இடிந்து போன கட்டிடங்களுக்கு முன்னால் ஆண்களும், பெண்களும், சிறுவர்களும், சிறுமிகளும் கவலை தோய்ந்த முகங்களுடன் அமர்ந்திருக்கிறார்கள். தங்களின் பொருட்களையும், சந்தோஷங்களையும் இழந்து விட்ட சோகம் அவர்களின் முகங்களில் தெரிகிறது.

மொத்தத்தில் –

ஈரானின் கிராமங்களை நமக்கு சுற்றிக் காட்டுகிறார் இயக்குநர் அப்பாஸ்.

படத்தில் இயக்குநராக வருபவரும், மகனும் பழைய காரில் ஒவ்வொரு கிராமத்தையும், கிராமத்து மனிதர்களையும் கடந்து போய்க் கொண்டே இருக்கிறார்கள். போகும் வழியில் ஆங்காங்கே காரை நிறுத்தி, மக்களிடம் பூகம்பத்தைப் பற்றியும், அவர்களுடைய வாழ்க்கைகளில் உண்டான பாதிப்புகளைப் பற்றியும் விசாரிக்கிறார் இயக்குநர். அவர்கள் தங்களின் துயரம் நிறைந்த வாழ்க்கைகளைப் பங்கு வைக்கின்றனர். தாங்கள் பயணம் செய்யும் பாதைகளை பலமுறை மாற்றிய பிறகு, அவர்கள் ஒரு கிராமத்தை அடைகிறார்கள். அங்கு ‘Where is my friend’s home?’ என்ற Abbas Kiarostamiயின் படத்தின் படப்பிடிப்பு முன்பு நடைபெற்றிருக்கிறது. அங்கு அதில் நடித்த ஒரு வயதான மனிதர் இருக்கிறார். அவரின் வீட்டிற்குச் சென்று அவரை பார்க்கிறார் இயக்குநர். அவர் நலமுடன் இருப்பதை அவர் தெரிந்து கொள்கிறார். அங்கேயே அமர்ந்து சில நிமிடங்கள் அந்த மனிதருடன் இயக்குநர் உரையாடிக் கொண்டிருக்க, அவரின் மகன் பக்கத்து வீடுகளில் இருக்கும் சிறுவர்களுடன் சேர்ந்து விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறான்.

Copyright @ Lekha Productions Private Limited. All Rights Reserved.

Top Desktop version