Lekha Books

ஹாச்சி தினமும் அந்த புகை வண்டி நிலையத்திற்குச் செல்கிறது. தன் எஜமானரின் வருகையை எதிர்பார்த்துக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது. அதன் இறுதி வாழ்நாள் வரை அந்தச் செயல் தொடர்கிறது. கடைசி நாளன்று, தன் கடந்த கால வாழ்க்கையை அது நினைத்துப் பார்க்கிறது. தான் புகை வண்டி நிலையத்தின் நடைப்பாதையில் அனாதையாகக் கிடந்தது, தன் எஜமானர் பார்க்கர் வில்ஸன் தன்னை வீட்டிற்குக் கொண்டு சென்று பாசத்துடன் வளர்த்தது, தான் அவருடன் தினமும் புகை வண்டி நிலையத்திற்குச் சென்றது, அவர் கல்லூரியிலிருந்து திரும்பி வரும் வரை அவரை எதிர்பார்த்துக் கொண்டு இருந்து, அவர் வந்தவுடன் இருவரும் சேர்ந்து வீட்டிற்குத் திரும்பியது, இறுதியில் ஒரு நாள் அவர் திரும்பி வராமலே போனது... இப்படி ஒவ்வொன்றையும் அந்த நன்றியின் உருவமான நாய் மனதில் அசைப் போட்டுப் பார்க்கிறது.

புகை வண்டி நிலையத்திற்கு முன்னால் அமர்ந்திருந்த ஹாச்சி, தன் எஜமானர் புகை வண்டியிலிருந்து வெளியேறி வெளியே வருவதாகவும், இருவரும் ஒருவரைப் பார்த்து ஒருவர் சந்தோஷத்தை வெளிப்படுத்திக் கொள்வதாகவும் மனதில் கற்பனை பண்ணிப் பார்க்கிறது. ஹாச்சியின் வாழ்க்கை அத்துடன் முடிவடைகிறது. பனிப் போர்வை படர்ந்திருக்க, எந்த விதமான அசைவுமில்லாமல், புகை வண்டி நிலையத்திற்கு முன்னால் உறைந்து போய் அமர்ந்திருக்கிறது அந்த நன்றியின் உறைவிடம்.

இதுதான் ஹாச்சியின் கதை

மீண்டும் வகுப்பறை. ரோணி, தன் மனதில் ஹீரோவாக நாய் ஹாச்சியை நினைப்பதற்குக் காரணம் என்ன என்பதைக் கூறுகிறான். ரோணியின் கதையைக் கேட்டு கலங்கிப் போய் அமர்ந்திருக்கிறது முழு வகுப்பறையும். கதையை ரோணி ஆரம்பிக்கும்போது, அவனைக் கிண்டல் பண்ணிய மாணவர்கள் கூட, கதையை அவன் முடிக்கும்போது கண்ணீர் விடுகிறார்கள்.
      பள்ளி முடிவடைகிறது. பள்ளிக்கூட பேருந்திலிருந்து ரோணி வெளியே இறங்குகிறான். அவனை வீட்டிற்கு அழைத்து கொண்டு செல்வதற்காக அவனுடைய தந்தை வந்திருக்கிறான். அவனுடைய கையில் அவனுக்குச் சொந்தமான செல்ல நாய் இருக்கிறது. அதன் பெயர்.......... ஹாச்சி.

முன்பு பார்க்கர் வில்ஸனும் ஹாச்சியும் நடந்து சென்ற அதே பாதையில் இப்போது பார்க்கரின் பேரன் ரோணியும், புதிய ஹாச்சியும் சந்தோஷத்துடன் நடந்து போய்க் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

அத்துடன் படம் முடிவடைகிறது.

படத்தின் இறுதியில் 'பெயர்கள்' போடப்படுகின்றன. அப்போது நமக்கு உண்மையான Hachiko வைப் பற்றிய தகவல் போடப்படுகிறது. அது Odate என்ற இடத்தில் 1923 ஆம் ஆண்டில் பிறந்தது. தன் எஜமானர் Hidesaburo Ueno 1925 ஆம் ஆண்டில் மரணமடைந்த பிறகு, ஹாச்சிகோ Shibuya train Station க்கு தினமும் வந்து, அவருக்காக காத்துக் கொண்டு இருந்திருக்கிறது. இந்தச் செயல் ஒன்பது வருடங்கள் தொடர்ந்து நடந்திருக்கிறது. அந்த உண்மை நாயான ஹாச்சிகோ 1934 ஆம் ஆண்டில் மரணத்தைத் தழுவி விட்டதாக படத்தில் போடப்படுகிறது. ஆனால், அது இறந்த உண்மையான நாள் மார்ச் 8, 1935.

Shibuya Train Stationக்கு முன்னால் அமைக்கப்பட்டிருக்கும் அந்த அருமை நாயின் சிலை படத்தின் இறுதியில் புகைப்பட வடிவத்தில் காட்டப்படுகிறது.

ஹாச்சியை மனதில் நினைத்துக் கொண்டே, அந்தச் செல்ல நாய்க்காக கண்ணீர் விட்டவாறு, கனத்த இதயத்துடன் நாமும் சிலையென அமர்ந்திருக்கிறோம்.

93 நிமிடங்கள் ஓடக் கூடிய இந்தப் படத்தில் ஹாச்சியாக Chico, Layla, Forrest என்ற மூன்று நாய்கள் நடித்திருக்கின்றன.

பேராசிரியர் பார்க்கர் வில்ஸனாக Richard Gere  (பாத்திரமாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார்!

Cate ஆக- John Allen

Michael ஆக- Robbie Sublett

Andy ஆக Sarah Roemer

சிறுவன் ரோணியாக – Kevin Decoste

Rhode Island இல் இருக்கக் கூடிய Bristol, Woonsocket என்ற இடங்களில்தான் இந்தப் படத்தின் பெரும்பாலான காட்சிகள் படமாக்கப்பட்டிருகின்றன. மே 19, 2012 ஆம் ஆண்டில் Woonsocket புகை வண்டி நிலையத்திற்கு முன்பு ஒரு விழா கொண்டாடப்பட்டது. 'Hachi: A Dog's Tale’ படப்பிடிப்பு நடைபெற்ற இடத்தில் வரலாற்றில் இடம் பெற்ற  ஜப்பானிய நாயான Hachikoவை நினைவு படுத்தும் வகையில், ஒரு நிரந்தரமான Bronze Statue அவ்விழாவில் திறந்து வைக்கப்பட்டது. அந்த Hachiko – Shibuya Station க்கு முன்னால்....இந்த Hachi – Woonsocket Stationக்கு முன்னால்- சிலை வடிவத்தில். அவ்விழாவில் Woodsocket இன் மேயர், ஜப்பான் தூதரக அதிகாரி ஆகியோர் கலந்து கொண்டு சிறப்பித்திருக்கின்றனர். அந்தச் சிலையின் இரு பக்கங்களிலும், இரு Cherry Blossom செடிகள் நடப்பட்டன. அவை இப்போது மரமாக வளர்ந்து, காற்று வீசும்போது அசைந்து, ஹாச்சியின் பெயரை உச்சரித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.