Lekha Books

தழுதழுக்கும் குரலில் நீ கூறினாய்:

'எகிப்தின் மகாராணியாக இருப்பதற்குப் பதிலாக நான் வெறும் ஒரு பெண்ணாக இருந்திருந்தால்...!'

நான் இவ்வாறு அந்த க்ளியோபாட்ராவின் தூணுக்கு அருகில் நின்று கொண்டு இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்னால் நடைபெற்ற அந்த சம்பவங்களைக் கனவு கண்டு கொண்டிருக்க, தொட்டாஞ் சிணுங்கி கொடியைப் போன்ற தலைமுடியையும், உலர்ந்த கயிறின் தோல் நிறத்தையும் கொண்ட உறுதியான சரீரத்தைக் கொண்ட ஒரு நீக்ரோ மனிதன் அந்த வழியே கடந்து சென்றான். என்னைப் பார்த்ததும் அவன் திரும்பி நின்று கழுத்தைச் சாய்த்து வைத்துக் கொண்டு சற்று பார்த்தான். முஷ்டியைச் சுருட்டி என்னுடைய முகத்தில் குத்தவோ, விருப்பப்பட்டு கை குலுக்கவோ... இரண்டிற்கும் தயார் என்பதைப் போன்ற ஒரு மிடுக்கான பார்வையாக அது இருந்தது.

லண்டனுக்கு உள்ளே இருக்கும் லண்டனைக் கண்டு பிடிக்கும் சந்தர்ப்பத்தை எதிர்பார்த்தவாறு நான் அன்று வேண்டுமென்றே ஒரு பழைய பன்னாஸ் சூட்டை அணிந்து என்னுடைய ஹோட்டலிலிருந்து வெளியே வந்தேன். என்னுடைய பிச்சைக்கார தோற்றத்தைப் பார்த்து, லண்டன் தெரு அழகிகள் என்னை ஓரக் கண்களால் தூண்டில் போட்டு இழுப்பதற்கு முயற்சிக்காமல் இருக்கலாம். ஸ்நாக் பார்களுக்குள் நுழையும்போது, முன்னுரிமையோ உபசரிப்போ எனக்கு கிடைக்காமல் இருக்கலாம். ஆனால், லண்டன் மகாநகரத்தின் சாக்கடையின் அருகில் வாழும் உயிர்களுடன் நெருங்குவதற்கும், லண்டனின் இருண்ட கிடங்குகளில் நடைபெறும் வாழ்க்கை நாடகங்களையும், உண்மையான யதார்த்தங்களையும் நேரில் பார்ப்பதற்கும் என்னுடைய போலி தோற்றமும் கேடு கெட்ட முறையில் இருந்த என்னுடைய நடவடிக்கைகளும் உதவியாக இருக்குமென்று நான் நினைத்திருந்தேன். அது பலித்தது என்று தோன்றுகிறது.

'இந்தியா?' - அந்த கருப்பின மனிதன் தன் கீழுதடைச் சற்று நீட்டி ஒரு கேள்வி கேட்டான். அந்த கேள்விக்கான குரலும் முன்னால் கூறியதைப் போலத்தான் இருந்தது.

நானும் விட்டுக் கொடுக்கவில்லை. நான் பேன்ட்டின் பாக்கெட்டிற்குள்ளிருந்து ஒரு பிஸ்டலைத் தடவி எடுப்பதைப் போல கையைப் பிசைந்து கொண்டே சற்று சாய்ந்து நின்றவாறு, கண்களைப் பாதி சிமிட்டி உதடுகளைச் சுளித்து அழுத்தி வாயின் இரு ஓரங்களையும் நோக்கி நீட்டிக்கொண்டே அலட்சியமான குரலில் 'ஆமாம்' என்று தலையை ஆட்டினேன். அந்த கருப்பின மனிதனை ஒரு முஷ்டி யுத்தத்திற்கு அழைப்பதைப் போன்ற ஒரு கிண்டலான செயலாகவும் என்னுடைய அந்த தலையாட்டலை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

நான் நின்று கொண்டிருந்த விதமும் நடவடிக்கைகளும் தோற்றமும் - மொத்தத்தில் அந்த கருப்பின இளைஞனுக்குப் பிடித்துவிட்டது என்று தோன்றியது. அவன் அளந்து வைத்த கால் எட்டுகளுடன் என்னை நோக்கி நகர்ந்து வந்து என்னை பாதத்திலிருந்து தலை வரை சற்று ஆராய்ந்து பார்த்தான்.

'நோ ஜாப்?' - அவன் தன் மூக்கைச் சுளித்தவாறு கேட்டான்.

'நோ ஜாப்' - மூக்கைச் சுளிக்க என்னாலும் முடியும் என்பதைப் போல, மூக்கைச் சுளித்துக் கொண்டே நானும் பதில் கூறினேன்.

வேலை எதுவும் கிடைக்காமல் லண்டனின் தெருக்களில் அலைந்து திரியும் ஒரு 'உயர்ந்த இன' மனிதன் என்பதைத் தெரிந்து கொண்டதும் அவனுக்கு என் மீது விருப்பம் தோன்றியிருக்க வேண்டும்.

'தென், கம் வித் மி' - ஒரு புதிய நண்பனின் கட்டளைக் குரலில் அவன் என்னை அழைத்தான். என் கையைப் பிடித்தான்.

நாங்கள் இளம் வயது நண்பர்களைப் போல அங்கிருந்து நகர்ந்தோம்.

'என் பெயர் முஸ்ஸெ. உங்களை நான் எப்படி அழைக்க வேண்டும்?' - அவன் என் தோளில் கையைப் போட்டவாறு கேட்டான்.

'எஸ் கெ என்று கூப்பிடு.'

'எஸ்கெயீ?' - அவன் தனக்குள் கேட்டுக் கொண்டான்.

'ம்...' (அப்படியென்றால் அப்படி) - நான் தலையை ஆட்டினேன்.

நாங்கள் நடந்து... நடந்து பிக்காடலி சர்க்கஸுக்கு அருகில் சென்றோம். அங்கு தெருவின் மூலைகளில் அழகான தோற்றத்தைக் கொண்ட ஆங்கிலேய அழகிகள் நன்கு ஆடைகளணிந்து தனியாகவும் கூட்டமாகவும் நின்றிருந்தார்கள். அருகிலேயே பழைய மாடலில் இருந்த லண்டன் வாடகைக் கார்களும் ஓரத்தில் நின்று கொண்டிருந்தன. வாடகைக் கார்களுக்குள் நடக்கக் கூடிய ஒரு வகையான பயண விபச்சாரம், பிக்காடலி மூலையின் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க அம்சம். 'என்ன.... வர்றீங்களா? சிறிது நேரத்திற்கு ஒரு சந்தோஷமான விஷயமாக இருக்குமே!' - மை தேய்த்த புருவத்தைத் தூக்கி, சாயம் தேய்த்த உதட்டில் கவர்ச்சி நிறைந்த புன்சிரிப்புடன் ஒரு தெரு அழகி ஒரு இரையைக் கண்டு பிடித்து கேட்பாள். கேள்வியைக் காதில் வாங்கிய மாலை நேர சூட் அணிந்தவன் அவள் சந்தோஷம் தருவதற்குச் சரியாக இருப்பாள் என்று தோன்றினால், சம்மதிப்பதைப் போல தலையை ஆட்டுவான். உடனே அவளுடைய வழக்கமான வாடகை வண்டிக்காரன் வண்டியுடன் வந்து நிற்பான். பிக்காடலியிலும் கவன்ட் கார்டனிலும் தெருக்களில் அந்த புதிய காதலி, காதலன்களை ஏற்றிக் கொண்டு அடைக்கப்பட்ட அந்த லண்டன் வாடகைக் கார் சுற்றிக் கொண்டிருக்கும். காருக்குள் நடக்கும் சந்தோஷம் தரும் செயலுக்கான நேரம் நீள்வதைப் பொறுத்து அவளுக்கும் வாடகைக் கார்காரனுக்கும் வாடகை அதிகமாக கிடைக்கவும் செய்யும். லண்டனில் பல உயர்ந்த மனிதர்களும் இப்படிப்பட்ட விபச்சாரத்தைத்தான் அதிகமாக விரும்புகிறார்கள் என்று முஸ்ஸெ கூறினான். மக்கள் அதிகமாக நிறைந்திருக்கும் தெருக்களின் மத்தியில் உடலுறவு செயல்களை நடத்திக் கொண்டிருப்பது என்பது சமுதாயத்தின் மீதும் பண்பாட்டின் மீதும் உள்ள வெளிப்படையான ஒரு சவால் அல்லவா என்று நானும் சொன்னேன்.

'அதே நேரத்தில் - இந்த வாடகைக் காருக்குள் ஏறிய பிறகு, ஆசனப் பகுதியில் ஹேர் பின்னால் குத்தப் படாமல் கவனமாக பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்' - முஸ்ஸெ சிரித்துக் கொண்டே கூறினான் (வெண்மையாக, பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கும் வரிசையான பற்கள் முஸ்ஸெக்கு இருந்தன).

'முஸ்ஸெ, நீ லண்டனில் என்ன செய்கிறாய்?' - நடந்து கொண்டிருப்பதற்கு நடுவில் நான் சாதாரணமாக கேட்டேன்.

'ஒரு வெள்ளைக்காரி என்னை வைத்திருக்கிறாள்' - முஸ்ஸெ மிடுக்கு நிறைந்த குரலில் தலையை ஆட்டிக் கொண்டே கூறினான்.

நான் முஸ்ஸெக்கு ஒரு சிகரெட் கொடுத்தேன்.

'வெள்ளைக்காரிக்கு என்ன வேலை?'

'அவள் ஒரு விலை மாது' - முஸ்ஸெ சிகரெட்டை இழுத்து, வாயிலிருந்து புகை வளையங்களை ஊதி விட்டான். அவன் கூறினான்: 'ஆனால், அவள் இந்த பிக்காடலிப் பெண்களைப் போன்றவள் அல்ல. அவளுக்கு வசிப்பதற்கு சொந்தத்தில் ஒரு மாடி வீடு இருக்கிறது. வாடிக்கையாளர்களை அங்கு வரவழைத்து, மதிப்பான வகையில் என்னுடைய க்ளியோபாட்ரா வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்.