Lekha Books

கிராமத்தின் தெருவில் ஒரு இளம் பெண்ணைப் பார்க்கிறார் சால்வடோர். பார்ப்பதற்கு அவள் எலீனாவைப் போலவே இருக்கிறாள். அவளைப் பின் பற்றி அவர் செல்கிறார். அங்கு அந்த இளம் பெண்ணின் தாய் எலீனா இருக்கிறாள். எலீனாவின் மகள் அவள். எலீனாவிற்கும் அரசியல்வாதியான அவளுடைய கணவனுக்குமிடையே உண்டான திருமண உறவு தோல்வியில் முடிகிறது. தன்னுடைய மகளுடன் அவள் அந்த கிராமத்திற்கே வந்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்.

தொலைபேசியில் அவளுடன் சால்வடோர் தொடர்பு கொள்கிறார். ஆரம்பத்தில் சந்திக்க மறுக்கும் எலீனா, பின்னர் அவரைச் சந்திக்க ஒப்புக் கொள்கிறாள். 30 வருடங்களுக்குப் பிறகு அவரும் எலீனாவும் ஒரு காரில் சந்திக்கிறார்கள். 'நான் அன்று சாயங்காலம் உன்னைப் பார்ப்பதற்காக வந்தேன். ஆல்ஃப்ரெட்டோதான் என்னைப் போகச் சொல்லி விட்டார். 'அவன் வளர வேண்டியவன். பெரிய ஆளாக வரப் போகிறவன். நீ அவன் வாழ்க்கையில் நுழைந்து அந்த வளர்ச்சியைப் பாழாக்கி விடாதே' என்று அவர்தான் சொன்னார். உண்மையிலேயே கூறுவதாக இருந்தால்- நான் உன் வாழ்க்கையில் பங்கு பெற்றிருந்தால், நீ இந்த அளவிற்கு வளர்ந்து இருக்க மாட்டாய்' என்கிறாள் அவள். ஆல்ஃப்ரெடோவை நன்றியுடன் நினைத்துப் பார்க்கிறார் சால்வடோர்.

ஆல்ஃப்ரெடோவின் மனைவியைப் போய் பார்க்கிறார் சல்வடோர். தன் கணவர் அவர் மீது வைத்திருந்த அளவற்ற அன்பை அவள் கூறுகிறாள். அவரைப் பற்றி பத்திரிகைகளில் எந்தச் செய்தி வந்தாலும், திரும்பத் திரும்ப அதை வாசிக்கச் சொல்லி அவர் கேட்பார் என்கிறாள் அவள். தொடர்ந்து, சிறு சிறு ஃபிலிம் சுருள்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கும் ஒரு வட்டமான பெட்டியை அவள் கொண்டு வந்து கொடுத்து, 'இதை உன்னிடம் என் கணவர் தரச் சொன்னார்' என்கிறாள்.

மறுநாள் மக்கள் கூடியிருக்க, 'சினிமா பாரடைஸோ' என்ற அந்த கனவுச் சின்னம் இடிக்கப்படுகிறது. கனத்த இதயத்துடன் அதைப் பார்த்த சால்வடோர், தன் சொந்த மண்ணை விட்டு நகரத்திற்குக் கிளம்புகிறார்.

சால்வடோர் இயக்கிய புதிய படம் பல விருதுகளையும் பெறுகிறது. அவரைப் பாராட்டுவதற்காக பத்திரிகையாளர்களும், பிறரும் காத்திருக்கின்றனர். அவர்களைப் பொருட்படுத்தாமல், உள்ளே சென்ற சால்வடோர் அங்கிருக்கும் சிறிய திரை அரங்கில் அமர்கிறார். சொந்த ஊரிலிருந்து கொண்டு வந்திருந்த ஃபிலிம் சுருள்கள் ஓட்டப்படுகின்றன. அவர் மட்டும் தனியே அமர்ந்து, என்றோ வெட்டப்பட்ட அந்த முத்தக் காட்சிகளைப் பார்க்கிறார். சிறுவன் டோடோவாக இருந்தபோது 'பின்னர் ஒருநாள் நான் தருவேன்' என்றார் ஆப்பரேட்டர் ஆல்ஃப்ரெடோ. சொன்ன வாக்கை அவர் காப்பாற்றியிருக்கிறார். கண்களில் நீ கசிய, திரை அரங்கின் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் சால்வடோர் அமர்ந்திருக்கிறார். அத்துடன் படம் முடிவடைகிறது.

ஒரு சிறிய ஊரில் பிறந்த ஒரு சிறுவன், கலை ஆர்வத்தால் எப்படி வாழ்க்கையில் வளர்ந்து, ஒரு புகழ் பெற்ற திரைப்பட இயக்குநராக ஆகிறான், அவனுடைய வளர்ச்சியில் 'சினிமா பாரடைஸோ' என்ற அந்த திரை அரங்கம் எவ்வளவு பெரிய பங்கு வகிக்கிறது, ஆல்ஃப்ரெடோ என்ற ஆப்பரேட்டர் எப்படி ஒரு உந்து சக்தியாக இருக்கிறார் என்பதையெல்லாம் மிகவும் அருமையாக காட்டி, ஒரு காவியத்தையே படைத்திருக்கிறார் இயக்குநர் கய்செப்பே டோர்னடோர் (Guiseppe Tornatore).

இந்த உலக புகழ் பெற்ற இத்தாலிப் படத்தில் இயக்குநர் சால்வடோராக Jaques Perrin, வாலிபன் சால்வடோராக Marco Leonardi,  சிறுவன் டோடோவாக Salvatore Cascio  மூவரும் கதாபாத்திரங்களாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார்கள்.

ஆல்ஃப்ரெடோ கதாபாத்திரத்திற்கு உயிர் தந்திருப்பவர் - Philippe Noiret.

இளம் பெண் எலீனாவாக- Agnese Nano.

வயதான எலீனாவாக- Brigitte Fossey.

'சினிமா பாரடைஸோ' வர்த்தக ரீதியாக மிகப் பெரிய வெற்றியைப் பெற்றது. 'ஒரு காவியம்' என்று பத்திரிகைகளாலும், மக்களாலும் கொண்டாடப்பட்டது. 1989க்கான சிறந்த வெளிநாட்டுப் படம் என்பதற்கான ஆஸ்கார் விருதை இப்படம் பெற்றது.

1989ஆம் ஆண்டில் நடைபெற்ற Cannes Film Festival இல் விருது பெற்ற இப்படம் Golden Globe Awards, Bafta Awards ஆகியவற்றையும் பெற்றது.

இந்தப் படத்தை ஒருமுறை பார்த்து விட்டால், அது எந்த காலத்திலும் நம் நெஞ்சை விட்டு நீங்கவே நீங்காது. படத்தில் இடம் பெறும் ஆழமான காட்சிகளையும், உணர்ச்சிமயமான உரையாடல்களையும், கதாபாத்திரங்களையும் நம்மால் எந்தச் சமயத்திலும் மறக்கவே முடியாது. நம் உள்ளத்திற்குள் கதாபாத்திரங்கள் கூடு கட்டி வாழ்ந்து கொண்டிருப்பார்கள்.