"நான் இங்கே இருக்குறப்போ இந்த மாதிரி தான்தோன்றித்தனமான காரியங்கள் நடக்குறதுக்கு நிச்சயமா சம்மதிக்க மாட்டேன். இதென்ன கூத்தா இருக்கு. அந்தப் புலையப் பொண்ணு கூட இனிமேல் பழகக்கூடாதுன்னு நீங்கதான் மகள் கிட்ட கண்டிச்சு சொல்லணும். தாய் இல்லாத பொண்ணுன்னு அவ என்ன பண்ணினாலும், கண்டபடி பிடிவாதம் பிடிச்சாலும் அதைக் கண்டிக்காம அவ போக்குலேயே விட்டுக்கிட்டு இருக்குறது நீங்கதான்.
எனக்கு மிகவும் பிடித்தது ‘நிஸாகந்தி’யின் வாசனைதான்.‘நைட்குயின்’ என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்லப்படும் இந்தச் செடியின் சிறிய மலர்களிலிருந்து வெளியேறி காற்றில் கலந்து வரும் வாசனைக்கு ஈடு இணையாக வேறு எந்த வாசனையும் இல்லை என்பதே உண்மை.
பனாரஸ் கண்டோன்மென்டில் வண்டியை விட்டு இறங்கியவுடன் சிவப்பு ஆடையணிந்த ஒரு ரெயில்வே போர்ட்டர் என்னுடைய சாமான்களை எடுப்பதற்கு முயற்சித்தவாறு கேட்டான்: "கிதர் சாஹேப்?"
நான் சிறிது நேரம் தலையைக் குனிந்தவாறு யோசித்தேன். அந்த தர்மசாலையின் பெயர் என்ன என்பதை ஞாபகப்படுத்திப் பார்த்தேன். அப்போது அந்தப் பெயர் ஞாபகத்தில் வந்தது... "கிருஷ்ண தர்மசாலை" நான் போர்ட்டரைப் பார்த்துச் சொன்னேன்.
எங்களுக்குத் தெற்குப் பக்கம் இருந்த வீட்டின் முன்னாலிருந்த வழியில் நான் போனபோது, வாசலிலிருந்து ஒரு கேள்வி வந்தது.
"அண்ணே, நீங்க இப்போத்தான் வர்றீங்களா?"
எனக்கு நன்கு பழக்கமான குரல். நான் திரும்பிப் பார்த்தேன். பிரகாசமான ஒரு புன்சிரிப்புடன் இளமைப் பருவத்தில் காலெடுத்து வைத்திருந்த ஒரு இளம்பெண் நின்றிருந்தாள். உடனடியாக அவள் யார் என்று என்னால் அடையாளம் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
‘‘பழத்தைப் பார்க்குறப்போ உங்களுக்கு என்ன தோணுது ? - அவர் கேட்டார். நாங்கள் அவரின் காரை விட்டு இறங்கி மலைச் சரிவில் சாலையோரத்தில் இருந்த கருங்கல்லின் மேல் போய் உட்கார்ந்தோம். கார் மலைச்சரிவில் சாலையோரத்தில் இருந்த அந்த ஒரே கடையின் அருகில் வந்ததும், காரை நிறுத்திவிட்டு அவர் வெளியே இறங்கிச் சென்று கடையில் இருந்து பத்து, பன்னிரெண்டு மைசூர் பூவன்பழங்களை வாங்கிக் கொண்டு வந்து, அவற்றில் இரண்டு பழங்களை டிரைவர் கையில் கொடுத்துவிட்டு என்னையும் உடன் அழைத்துக் கொண்டு போய் சாலையோரத்தில் இருந்த கருங்கல்லில் அமர்ந்தார். பழம் எங்களுக்கு முன்னால் ஒரு தாளில் சுற்றப்பட்டு இருந்தது. நான் சொன்னேன் :
You can use your Facebook account to sign into our site.
fb iconLog in with Facebook
