மனைவிக்கு ஒரு காதலன் இருக்கிறான் என்ற விஷயம் தெரியும்போது, கணவன் இந்த அளவிற்கு ஏன் கோபம் கொள்ள வேண்டும்? மனைவி இல்லாமல் கணவனுக்கென்று ஒரு வாழ்க்கையின் பக்கம் இல்லையா? அங்கு நிறைய ரகசியங்கள் இருக்கும். கணவனுக்கு ஏன் ஒரு காதலி இருக்கக்கூடாது?

இந்தக் கணவனின் திருமணத்திற்கு முன்பு இருந்த வாழ்க்கைமுறை எப்படி இருந்தது? பல இளம் பெண்களையும் அவன் காதலித்திருக்க வேண்டும். பலருக்கும் காதல் கடிதங்களை அனுப்பியிருக்கலாம். குழந்தைகளையும் உண்டாக்கியிருக்க வேண்டும். அதையெல்லாம் மனைவி கேட்பதில்லை. ஆனால் மனைவியின் எல்லா விஷயங்களும் கணவனுக்குத் தெரிந்தாக வேண்டும். அந்த ஆர்வத்திற்குப் பின்னால் என்ன இருக்கிறது? கணவன் ஒரு முதலாளி. மனைவி ஒரு தொழிலாளி. கணவனுக்கு சில பொதுவான சட்டங்கள் இருக்கின்றன. பொதுவான சட்டங்கள் இருக்கின்றன. அவன் எப்போதும் அதை மீறலாம். மனைவி எந்தச் சமயத்திலும் அதை மீறக் கூடாது. கணவனுடைய கடந்தகாலத்தின் முழுவதிலும் நிகழ்காலத்தின் பெரும் பகுதியிலும் ரகசியங்கள் நிறைந்திருக்கின்றன. அங்கு நடந்திருப்பது, நடந்து கொண்டிருப்பது-எதுவும் மனைவிக்குத் தெரியக்கூடாது. மனைவி கணவனைக் கண்களை மூடிக் கொண்டு நம்பி வழிபாடு செய்ய வேண்டும். ஆனால், மனைவியின் எல்லா செயல்களையும் கணவன் சந்தேகப் பார்வையுடன் கேள்வி கேட்கலாம். மனைவிக்கு ஒரு காதலன் இருந்தான் என்ற விஷயம் வெளியே தெரிந்துவிட்டது. அதற்காகக் கணவன் ஏன் இந்த அளவிற்குக் கவலைப்பட வேண்டும்? அதிகமாக யாரும் அதைத் தெரிந்துகொள்ளவில்லை. மனைவி, மனைவியின் தாய், காதலன், காதலனின் சித்தி- இவ்வளவு பேருக்குத்தான் அது தெரியும். அந்த வகையில் மனைவிக்கு திருமணத்திற்கு முன்பு சில ரகசியங்கள் இருந்தன. காதலனுக்கு நிறைய காதல் கடிதங்கள் எழுதி அனுப்பியிருக்கிறாள். கணவனின் கைக்கு காதலனின் சித்தி மூலம் அவை வந்து சேர்ந்தன. அனைத்துக் கடிதங்களும் திருமணத்திற்கு முந்தைய வாழ்க்கையின் பிரதிபலிப்புகளாக இருந்தன. மனைவியின் இதயமும் உடலும் காதலனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டிருந்தன.

“வாழ்க்கையின் கடவுளே!” என்று மனைவி அவளுடைய காதலனை அதில் அழைத்திருக்கிறாள். தொடர்ந்து கடிதம் மூலம் காதலனுக்கு அறிவுரை கூறியிருக்கிறாள். பகல் நேரத்தில் அதிகமாக வீட்டுப் பக்கம் வரக் கூடாது என்று கூறியிருக்கிறாள். அது முழு மனதுடன் கூறப்பட்டது அல்ல. காதலனைப் பார்க்காமல் இருப்பது கஷ்டமான விஷயம். ஆனால், சகோதரனுக்கோ வேறு யாருக்கோ சந்தேகம் உண்டாகிவிட்டால் என்றொரு சந்தேகம். எது எப்படி இருந்தாலும்-

“நமக்கென்று இருப்பவர்களுடைய - மற்றும் இல்லாதவர்களுடைய மூட நம்பிக்கை சிறிது நீங்கட்டும். பிறகு இன்னொரு விஷயம்....! அது என்ன? எது எப்படி இருந்தாலும் அம்மா பார்த்து விட்டாள். அதிகமாக எதுவும் சொல்லவில்லை. அதற்காக சொல்லாமலும் இருக்கவில்லை. இப்போது எவ்வளவு பேருக்கு சந்தேகம் உண்டாகியிருக்கிறது என்று கடவுளுக்கு மட்டுமே தெரியும். எனக்கு இதற்குமேல் எழுதத் தோன்றவில்லை. எல்லாம் கடவுள் எழுதியபடி நடக்கட்டும். உங்களின் காதலியான இந்த அப்பிராணியான நான்.”

பெயரும் எதுவும் இல்லை. கையெழுத்து மனைவியுடையது தான். அடுத்த கடிதம் இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு எழுதப்பட்டது. ஒரு கர்க்கடக மாதத்தின் இரண்டாம் தேதி... அதில் மனைவிக்கு உண்டான இதய வேதனைக்கான, மனக்குழப்பத்திற்கான, அவளிடம் இருக்கும் ரகசியங்களுக்கான திரை நீக்கப்பட்டிருக்கிறது. கவலையுடன் மனைவி காதலனுக்கு எழுதுகிறாள்.

“என்னிடம் இறுதி விடை பெற்றுக்கொண்டு போவதாக இருந்தால் என்னைத் தேடி வரவேண்டாம். நான் இதுவரை உங்களை நம்பவில்லை என்று கூறுவது கடவுளுக்கே பொறுத்துக்கொள்ள முடியாத ஒரு விஷயம். என்னுடைய வயிற்றில் இருக்கும் - உங்களை நம்பாததன் அடையாளம்... அப்படித்தானே? நீங்கள் இந்த அளவிற்குக் கடினமான இதயத்தைக் கொண்டவரா? இல்லாவிட்டால் என்னைச் சோதனை செய்து பார்ப்பதற்கா? அங்கிருந்து எழுதி அனுப்பிய கடிதம் வியாழக்கிழமை இரண்டு மணிக்கு பள்ளிக்கூடத்தில் இருக்கும்போது கிடைத்தது. அங்கிருந்துகொண்டு பதில் எழுத வசதியில்லாமல் இருந்தது. இன்றைய இந்தக் கடிதத்தை வாசித்தபோது நான் உலகத்தையே மறந்துவிட்டேன். ஒரு மணி நேரம் கடந்த பிறகுதான் நான் பேசவே செய்தேன். பிள்ளைகள் என்னிடம் என்னவோ கேட்டார்கள். நான் அவர்களிடம் நிறைய பொய்கள் சொன்னேன். கண்ணீரும் கையும் என்று கூறிக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். நான் அதைப்போலத்தான் கடிதத்தை வாசித்தேன். இதோடு என் வாழ்க்கை முடியப் போகிறது. இதில் எந்தவொரு சந்தேகமும் இல்லை. நான் எதற்காக, யாருக்காக வாழ வேண்டும்? இனிமேலும் வாழ்வதாக இருந்தால்.... இதன் மீதியை அனுபவிக்க வேண்டுமே? நான் இந்தக் கடுமையான கவலை உண்டாக்கும் அளவிற்கு அப்படி என்ன பாவத்தைச் செய்துவிட்டேன்? இந்த வடிவத்தில் என்னைக் கஷ்டப்படுத்த வேண்டாம் என்று நான் கடவுளிடம் மன்றாடிக் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

நீங்கள் வேலை பார்க்கும் இடத்திற்கு எப்போது செல்வீர்கள்? நான் எதை மனதில் நினைத்து சமாதானப்படுத்திக் கொண்டு வாழ்வது? நீங்கள் வரும்போது என்னுடைய இறந்த உடல்கூட இருக்காது. என்னுடைய ஆன்மா மேலுலகத்தில் இருந்தாலும் உங்களை அன்புடன் நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் என்பதை ஞாபகத்தில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள்...”

அதற்குப் பிறகு மனைவி காதலனுக்குக் கடிதம் எழுதியிருப்பது கன்னி மாதம் பத்தொன்பதாம் தேதி.

‘இதய நாயகனே! உங்களுக்கு என்மீது இந்த அளவிற்குக் கோபம் உண்டாகிற மாதிரி நான் என்ன செய்துவிட்டேன்? நான் வேறு யாரையாவது தேடிப் போனதாக உங்களுக்குத் தெரியுமா? என்னைப் பற்றி இப்படி நினைப்பதற்குக் காரணம் என்ன? நான் உங்களைத் தவிர வேறு யாரையும் காதலிக்கவில்லை. எனினும் விருப்பமில்லையென்றால் எனக்கு நீங்கள் கடிதம் எழுத வேண்டாம். வேறு யாராவது ஒரு இளம்பெண்ணுடன் நீங்கள் வாழலாம். உங்களுடைய இப்போதைய காதலுக்கு நான் எதற்கு வேண்டும்? உங்களுடைய வசதிக்கேற்றபடி வாழ்ந்து கொள்ளுங்கள். அதற்கு இந்த அளவிற்கு கவலைப்பட்டுக் கடிதம் எழுதி என்னை ஏன் வருத்தத்திற்குள்ளாக்க வேண்டும்? அப்படியென்றால் ‘விரும்புகிற மாதிரி பெண் கிடைப்பது ஆண் செய்திருக்கும் அதிர்ஷ்டம்’ என்று கூறுவது அர்த்தமே இல்லாத ஒன்றுதான்.‘ஒரு பெண்ணுக்கு அடிமையாக வாழ எனக்கு விருப்பமில்லை. என்னுடைய விருப்பம்போல வாழ்வேன்’ என்று எழுதியிருந்தீர்கள்      அல்லவா? எனக்கு அடிமையாக வாழ வேண்டுமென்று நான் கூறவேயில்லை. கூறவும் மாட்டேன்.

உங்களுடைய விருப்பப்படி நீங்கள் வாழலாம் என்றால் என்னுடைய விருப்பப்படி நானும் செயல்படக் கூடாதா என்ன? இருப்பதிலேயே மிகவும் சாதாரணமான இந்த மனிதப் பிறவியை எதற்குப் பெரிய விஷயமாக நினைத்துக் கொள்கிறீர்கள்?

இதற்கு மேலும் இந்த மாதிரியான கடிதங்களை எழுதி அனுப்பினால், என்னுடைய எழுத்தையோ என்னையோ பார்க்க முடியும் என்று நினைக்க வேண்டாம். உறுதியாக நான் கூறும் விஷயம் இது. கடவுளே! ஆண் வர்க்கத்தைக் காதலித்ததற்கான பலன் இதுதானா? என்னைப்போல இருக்கும் மற்ற சகோதரிகளுக்கும் இப்படி நடக்காமல் இருக்கும்படி பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். இல்லாவிட்டால் சொந்த ஜாதியைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்க வேண்டும். ஏனென்றால் அந்த சொந்த ஜாதியைச் சேர்ந்தவர்கள் அன்பு இருப்பதையாவது பார்ப்பார்கள். நான் கள்ளங்கபடமில்லாமல் காதலித்ததற்கான பலன் இதுதானா? நான் உங்களை ஏமாற்றவில்லை. ஏமாற்றப் போவதும் இல்லை. நீங்கள்தான் கபடத்தன்மையுடனும் ஏமாற்றும் எண்ணத்துடனும் செயல்பட்டுக் கொண்டிருப்பவர்.

ஓ.... என்னைப் பார்க்காவிட்டால் என்ன? அங்கு நல்ல அழகான இளம்பெண்கள் நிறைய இருப்பார்களே! பிறகு எதற்கு வரவேண்டும்? கண்கள் அகலும்போது மனமும் அகலும் என்று கூறுவது உண்மைதான்.’

அடுத்த கடிதம் துலாம் மாதம் 30-ஆம் தேதி-

‘அங்கிருந்து அனுப்பிய கடிதமும் பணமும் கிடைத்தன. என்னிடம் இறுதி விடை கூறுவதற்காக வரவேண்டாம். சுருக்கமாக எழுதுகிறேன். என்னிடம் விடை பெற்றுப் பிரிந்துசெல்ல வேண்டும் என்பதுதான் விருப்பமா?’

அடுத்த கடிதம் விருச்சிக மாதம் 22-ஆம் தேதி-

‘ஒரு இறுதிக்கடிதம்’ என்று மேலே எழுதப்பட்டிருந்தது.

‘இந்த மாதத்தில் இது மூன்றாவது கடிதம். ஒரு கடிதத்திற்குக்கூட பதில் கடிதம் பார்க்காத காரணத்திற்காக வருத்தப்படுகிறேன். இது என்னுடைய இறுதிக் கடிதம்.

இதற்கு பதில் கடிதம் எழுதி அனுப்பவில்லையென்றால், நம் இரண்டு பேரின் மரணம் வரை என்னுடைய ஒரு கடிதத்தையும் உங்களால் பார்க்க முடியாது. என்பதென்னவோ உண்மைதான். உங்களுடைய இதயம் இந்த அளவிற்குக் கடினமானதாக இருக்கும் என்று கடவுளை சாட்சி வைத்துக் கூறுகிறேன் - நான் நினைக்கவேயில்லை. எது எப்படியோ என்னுடைய சாமர்த்தியத்தால் குழந்தையை யாரும் பார்க்கவில்லை...

என்மீது இந்த அளவிற்குக் கோபம் வருகிற மாதிரி நான் என்ன செய்துவிட்டேன்? நாம் சந்திப்போம் என்பது கடவுளின் விதியாக இருந்தால், இதன் மீதியை நேரில் பேசிக் கொள்வோம். இப்படிக்கு, …. தாலுக்காவில் இருக்கும் இந்த அப்பாவியான நான்.’

அடுத்த கடிதம் விருச்சிக மாதம் 25-ஆம் தேதி காதல் மலர்ச்சியுடன் மனைவி காதலனுக்கு எழுதியிருக்கிறாள்.

‘எனக்குள் எவ்வளவோ காதலும் அன்பும் நிறைந்த என்னுடைய இதய நாயகனான பிரிய கண்மணி! இப்போதாவது ஒரு கடிதம் எழுதி அனுப்பி வைக்க வேண்டும் என்று மனதில் தோன்ற வைத்த கடவுளை நான் இதயப்பூர்வமாகத் தொழுகிறேன்.

எனினும் இந்த அளவிற்குக் கடினமான இதயத்தைக் கொண்ட மனிதராக ஆகிவிட்டீர்கள் இல்லையா? எனக்கும் நிறைய குறைகளும், வருத்தமும் இருக்கின்றன.

அங்கிருந்து அனுப்பி வைத்த பணம் 23-ஆம் தேதி இங்கு கிடைத்தது. நான் காலையில் பள்ளிக்கூடத்திற்குச் செல்லும்போது, சாலை சந்திப்பில் அஞ்சல் ஊழியரைப் பார்த்தேன். ‘ஒரு மணியார்டர் இருக்கிறது. அதில் கையெழுத்துப் போட்டுத் தர வேண்டும்’ என்று சொன்னார். நான் பாதையருகில் இருந்த கடைத் திண்ணையில் ஏறி பெயரை எழுத ஆரம்பித்தபோது, என்னுடைய அண்ணன் அங்கு வந்து விட்டார். பிறகு கையெழுத்துப் போட்டு பணத்தை வாங்கக் கூடிய சக்தி எனக்கு இல்லாமல் போய்விட்டது. இருப்பினும் நான் கையெழுத்துப் போட்டுக் கொடுத்து, பணத்தை வாங்கினேன். அண்ணன் அந்த ஊழியரிடம் கேட்டார்: ‘எவ்வளவு ரூபாய்? எங்கிருந்து வந்தது? யார் அனுப்பியது?’ தனக்குத் தெரியாது என்று அந்த மனிதர் கூறிவிட்டார். எப்படியோ ஒரு தவறு நடந்துவிட்டது. பணத்தை யார் அனுப்பியது என்பதும் எங்கிருந்து என்பதும் இதுவரை தெரியாது. ......லிருந்து மூத்த சகோதரர் அனுப்பியது என்று அம்மா கூறிவிட்டாள். அதை அண்ணன் முழுமையாக நம்பினாரா இல்லையா என்று எனக்குத் தெரியாது. எனினும் என்மீது அவநம்பிக்கை எதுவும் இல்லாததால், நம்பித்தான் இருப்பார். எங்களுடைய தேர்வு நாளை முடிவடைகிறது. எல்லாவற்றையும் நல்ல முறையில் எழுதியிருக்கிறேன். இந்த வருடம் தேர்ச்சி பெறுவேன் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது.

இங்கிருந்து சென்ற பிறகு ஒரு பெண்ணைக்கூட தொட்டது இல்லை அல்லவா? அப்படியென்றால் என்னை ஒரு ஆண்கூட தொட்டதில்லை. தேன் குடிக்க வண்டு மலர்களை சுற்றிக் கொண்டிருப்பதைப்போல ஒரு மனிதர் என்னைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்துகொண்டிருக்கிறார். ஆனால், என்னுடைய மரணம் வரை என்னை அந்த மனிதரால் தொட முடியாது என்பதுதான் உண்மை.

எல்லோருக்கும் இருப்பதைப்போல ஒரு காம உணர்ச்சியோ, ஆணின் அணைப்பிற்கான விருப்பமோ என்னிடம் சிறிதும் இல்லை. அது தெரியுமல்லவா?

எனினும், கடந்த திங்கட் கிழமை சிறிதும் எதிர்பாராமல் ஒரு கனவு காண நேர்ந்தது. கனவில் பார்த்தது உங்களைத்தான். நீங்கள் இங்கு வந்தீர்கள். என்னிடம் எதுவும் பேசவில்லை. இங்கு போடப்பட்டிருந்த பெஞ்சில் போய் படுத்தீர்கள். நான் தலை இருக்கும் பகுதியில் வந்து உட்கார்ந்துகொண்டு ஒவ்வொரு கேள்வியாகக் கேட்டேன். ஆனால், என்னிடம் நீங்கள் ஒரு வார்த்தைகூடப் பேசவில்லை. நான் ஒரு முத்தம் தந்தேன். அதற்காக என்மீது கோபப்பட்டு அந்த நிமிடமே வண்டியில் ஏறி நீங்கள் போய்விட்டீர்கள். நீங்கள் வரும்போது, ஒரு வேளை இப்படி நீங்கள் நடந்தாலும் நடக்கலாம்.

சென்ற முறை வரும்போது சமையலறையில் நான் அரிசியைக் கழுவிக் கொண்டிருந்தபோது, என்னை வந்து நீங்கள் தொட்டீர்கள் அல்லவா? அப்போது நான் ஒரு முத்தம் தந்ததற்கு சிறிது கோபப்பட்டுக் கொண்டு ‘எனக்குத் தேவையில்லை’ என்று என்னுடைய முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டு நீங்கள் சொன்னீர்கள். அதற்குப் பிறகு நான் தரவும் இல்லை. நீங்களும் என்னிடம் வாங்கவும் இல்லை.

ஆனால், இப்போது எனக்குப் பெரிய ஒரு விருப்பம் இருக்கிறது. அது எப்போது நடக்கிறதோ, அன்றுதான் நான் முழுமையாகத் திருப்தியடைவேன். அது வேறொன்றுமில்லை. காதலுடன் என்னைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு எனக்கு ஒரு முத்தம் தர வேண்டும். நானும் அப்படியொரு முத்தத்தைத் தர வேண்டும். அதனால் இந்தக் கடிதம் கிடைத்தவுடன், இங்கு புறப்பட்டு வரவேண்டும். இந்த ஒரு விருப்பம் ஒவ்வொரு நிமிடமும் அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கிறது. என்னுடைய கண்மணிக்கு கடிதம் மூலமாக ஓராயிரம் முத்தங்களைத் தருகிறேன். விரைவில் பதில் கடிதம் எழுதி அனுப்புங்கள். பதில் கிடைக்கத் தாமதமாகும்போது, எனக்கு எந்த அளவிற்கு கவலை உண்டாகும் என்பதைக் கணக்கிடுவது சிரமமானது. இப்படிக்கு உங்களுடைய சொந்தம்-’

அடுத்தது இறுதிக் கடிதம். மேட மாதம் 7-ஆம் தேதி எழுதப்பட்டது.

‘உயிர் நாயகரே! நான் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கும் கைகளுடன் இந்தக் கடிதத்தை எழுதுகிறேன். நீங்கள் இதற்கு பதில் எழுத வேண்டாம். பதில் கடிதம் வரும்போது எனக்குத் திருமணம் முடிந்திருக்கும் இப்படிக்கு உங்களுடைய....’

கணவன் இந்தக் கடிதங்கள் எல்லாவற்றையும் தன் மனைவியிடம் காட்டினான். அவள் எதுவும் சொல்லவில்லை. கணவனுக்குக் காதலனை நன்றாகத் தெரியும். எனினும், அவனிடம் என்ன கேட்க முடியும்? தான் திருமணம் செய்திருப்பவளும், தன்னுடன் வாழ்க்கை முழுவதும் வசிக்க வேண்டியவளும், தன்னுடைய குழந்தைகளுக்குத் தாயாக இருப்பவளுமான தன் மனைவியை ஒரு வேற்று மனிதன் முத்தமிடவும் கட்டிப் பிடிக்கவும் செய்திருக்கிறான். அதை மறக்க முடியுமா?

கணவன் நினைப்பான்.

மனைவியின் உதடுகளையும் கண்களையும் மார்பகங்களையும் பார்ப்பான். அவற்றிலிருந்து எதையும் தெரிந்து கொள்வதற்கில்லை. தெரிந்து கொள்ளவும் முடியாது. அங்கு நிறைய ரகசியங்கள் மறைந்து கிடைக்கின்றன. ஆனால், கணவன வீட்டை விட்டு வெளியே செல்வதில்லை. இரவு நேரத்தில் காய்ந்த இலை அசைந்தால்கூட, கணவன் அதிர்ச்சியடைந்து மனைவியைப் பார்த்துக் கேட்பான்:

“அது யாருடி?”